ΚΑΒΑΦΗΣ

Παρουσίαση

Αγαπητέ μου ποιητή, δεν ξέρω αν το 'χεις μάθει αλλά σήμερα που σου γράφω δεν υπάρχει γλώσσα στον κόσμο που να μην έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί τα ποιήματά σου. Δεν γνωρίζω αν αυτό σε χαροποιεί, ικανοποιεί όμως εκατομμύρια αναγνώστες του βορείου και νοτίου ημισφαιρίου που σε έχουν σε πολύ μεγάλη εκτίμηση. Μια ολοένα διογκούμενη συγκινητική διάχυση δημοφιλίας που άρχισε, όπως ξέρεις, τότε που ο φίλος σου Ε. Μ. Φόρστερ, μέσω Αγγλικών, σε έκανε βούκινο παντού - με την καλή έννοια ο άνθρωπος. Αντιθέτως εδώ, στην πατρίδα μας, κάποιοι δυσκολεύτηκαν να σε αποδεχτούν, διεθνώς όμως έσκιζες οπότε και οι δικοί μας αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν. Όμως ακόμα και σήμερα επειδή είμαστε, για να το πω κομψά, μια σεμνότυφη κοινωνία, αδυνατούν οι περισσότεροι να δεχτούν ότι ένας μεγάλος ποιητής όπως εσύ μιλάει ανοιχτά με όρους αποκαλυπτικούς της ομοφιλοφιλίας του. "Να πιουν ξύδι" θα μου πεις, εγώ όμως έχω την υποχρέωση να το αναφέρω. Επίσης, χαρακτηρισμοί όπως κοσμοπολίτης και μοντερνιστής, που έχεις κερδίσει διεθνώς με το σπαθί σου, δυσκολεύτηκαν αρκετά να μπουν στο δικό μας λεξιλόγιο. Υπάρχει, πώς να το πω, μια εθνική δυσανεξία σε τέτοιου είδους θέματα. Δεν καταπίνεται εύκολα η υπεροχή του άλλου. Ενώ είμαστε οι πρώτοι στις μετά θάνατον αγιοποιήσεις -καταπληκτικότερες κηδείες απ' τις δικές μας δεν υπάρχουν- ο εν ζωή έπαινος ακόμα μας δυσκολεύει. Όμως, εσύ επειδή είσαι μοντέρνος, γι' αυτό ανήκεις πάντα στο παρόν. [...] (Από την έκδοση)