ΤΟ ΚΕΡΜΑ

Παρουσίαση

Το κέρμα, στριφογυρίζοντας, έφυγε με δύναμη ψηλά. Διέγραψε τροχιά τρία τέσσερα μέτρα, έπεσε στις πλάκες του πεζοδρομίου, κύλησε κάτω στο δρόμο και σταμάτησε δίπλα στη σιδερένια σχάρα του υπονόμου.
"Κοίτα να δεις πλάκα. Θα χάναμε το κέρμα και μαζί του θα χάναμε και τις βουλές της θεάς Τύχης!" ο σαρκασμός ξεχείλισε στα λόγια του Λευτέρη.
"Συγγνώμη, Λευτέρη, για να καταλάβω. Έχει σημασία αν έρθει κορώνα ή γράμματα; Απ' αυτό θα εξαρτηθεί τελικά τι θα κάνεις;" απόρησε ακούγοντάς τον η Ηρώ.
"Όχι, βρε Ηρώ, δεν πιστεύω ότι η ζωή εξαρτάται από ένα κέρμα κι αν αυτό θα έρθει κορώνα ή γράμματα!" κατηγορηματικός ο Λευτέρης.
"Τότε, γιατί στρίβεις το νόμισμα;" του φώναξε εκνευρισμένη η Ηρώ.
Η ώρα τρεις το πρωί, ψιλόβροχο και κρύο. Σαν δυο σκιές, ο Λευτέρης με την Ηρώ προχωρούσαν για το σπίτι της. Το σπίτι της ήταν χαμηλά στην οδό Δεσπεραί, στο παρκάκι με το άγαλμα του Κολοκοτρώνη, πριν από την Τσιμισκή. Κατέβαιναν από τα Κάστρα...
Η ιστορία μιας ζωής, του Λευτέρη. Μιας ζωής που αλλιώς την ήθελε και αλλιώς του έτυχε. Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Τι να κάνει; Μα να τη ζήσει... Πώς; Δεν υπάρχει μπούσουλας. Καθενός διαφορετική. Καθένας διαφορετικός.
Μας την αφηγείται ο ίδιος... Όπως τελικά την έζησε... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)