ΘΕΩΡΙΑ ΠΑΙΓΝΙΩΝ

Παρουσίαση

Η "Θεωρία Παιγνίων", αφού καταξιώθηκε ως η σύγχρονη θεμελίωση της οικονομικής, φιλοδοξεί πλέον να ενοποιήσει όλες τις κοινωνικές επιστήμες. Από τα μικρά προβλήματα της κοινωνίας (π.χ. τον σχεδιασμό δημοπρασιών) μέχρι τα μεγάλα φιλοσοφικά μας αινίγματα (π.χ. περί Ηθικής και του ρόλου του Κράτους), η Θεωρία Παιγνίων έχει άποψη. Εντάσσει τον εαυτό της στα φαινόμενα που καλείται η ίδια να εξηγήσει. Αντίθετα με τις άλλες προσεγγίσεις στην κοινωνική επιστήμη, η Θεωρία Παιγνίων υποθέτει ότι κανείς δεν κάνει πράγματα που δεν θα έκανε αν την γνώριζε! Οι κοινοί άνθρωποι εμφανίζονται σ' αυτήν ως θεωρητικοί και οι θεωρητικοί ως κοινοί άνθρωποι. Πρωτότυπο. Όμορφο. Ανθρωπιστικό. Μήπως όμως και αυθάδες;
Το πρόβλημα με την Θεωρία Παιγνίων είναι ότι η μαθηματική της γλώσσα αποκλείει πολλούς από συζητήσεις από τις οποίες δεν θα έπρεπε να λείπει κανείς. Εκείνοι που ενδιαφέρονται περισσότερο για την κοινωνική σημασία της Θεωρίας Παιγνίων, συνήθως απωθούνται από τα μαθηματικά της. Κι εκείνοι που κατέχουν τις απαιτούμενες τεχνικές, συχνά δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική και φιλοσοφική τους σημασία. Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη απευθύνεται σε όλους: Στους μη κατέχοντες τις τεχνικές, παρουσιάζει όλες τις σημαντικές έννοιες χρησιμοποιώντας απλή αριθμητική. Στους υπόλοιπους, αποκαλύπτει την κοινωνική σημασία των τεχνικών. Στους οικονομολόγους παρουσιάζει την αρτιότερη μέθοδο ανάλυσης του αντικειμένου τους, αλλά και μια ευκαιρία επαναπροσέγγισης με την φιλοσοφία, την ψυχολογία, και την πολιτική επιστήμη. Στους κοινωνικούς επιστήμονες προσφέρει εφόδια χρήσιμα στην κριτική αξιολόγηση της Θεωρίας Παιγνίων. Στο ευρύ κοινό, αποκαλύπτει τις αδυναμίες όλων των ερμηνειών περί καλής κ' αγαθής κοινωνίας που βασίζονται αποκλειστικά στον φιλελεύθερο ατομικισμό. Το βιβλίο δεν προσηλυτίζει. Αντίθετα, διατηρεί σε κάθε του σελίδα μια έντονα κριτική στάση. Συνδυάζει την πληρότητα άρτιου εγχειριδίου με την κριτική στάση ανατρεπτικού κειμένου:
-Εξηγεί λεπτομερειακά όλες τις βασικές έννοιες της Θεωρίας Παιγνίων (π.χ. τις ισορροπίες Nash, την λύση του διαπραγματευτικού προβλήματος) και τις φιλοσοφικές παραδοχές της (π.χ. περί ορθολογισμού)
-Περιέχει Κεφάλαια για τα τελευταία επιτεύγματα της θεωρίας, π.χ. εξελικτικά, ψυχολογικά και πειραματικά παίγνια.
-Στο τέλος κάθε Κεφαλαίου προσφέρει πρωτότυπα προβλήματα και ασκήσεις με εκτενέστατες λύσεις και σχόλια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Η Φιλοδοξία της Θεωρίας των Παιγνίων
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
1. ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η φιλοδοξία της ενοποίησης των Κοινωνικών Επιστημών
Προειδοποίηση: Το βιβλίο τούτο προβάλλει ένα "περίεργο" σκεπτικό για τους λόγους που η μελέτη της Θεωρίας Παιγνίων αξίζει τον κόπο!
Απέναντι στην βιβλιογραφία
Το υπόλοιπο του Κεφαλαίου 1
ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΠΑΙΓΝΙΩΝ
Η ατομική δράση είναι εργαλειακά ορθολογική
Κοινή Γνώση Ορθολογισμού (ΚΓΟ)
ΕΣΠ: Ευθυγραμμισμένες με Συνέπεια Πεποιθήσεις (ΕΣΠ) ή κοινές αρχικές κατανομές
Δράση σύμφωνα με τους κανόνες του παιγνίου
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΠΑΙΓΝΙΩΝ
Μεθοδολογικός ατομικισμός
Συμβολή της Θεωρίας Παιγνίων στον φιλελεύθερο ατομικισμό
ΟΔΗΓΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Τρία κλασικά παίγνια: Γερακιού - Περιστεριού, Συντονισμού και Διλήμματος του Κρατούμενου
Οδηγός κατά Κεφάλαιο
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
2. ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΠΑΙΓΝΙΩΝ
Ανατομία στατικών παιγνίων
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ, ΤΩΝ ΠΑΙΓΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ
Καθαρές και μικτές στρατηγικές
Η κανονική μορφή, η εκτεταμένη μορφή και το πληροφοριακό σύνολο
ΔΥΟ ΕΝΝΟΙΕΣ ΛΥΣΗΣ ΓΙΑ ΣΤΑΤΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ (Ή ΠΑΙΓΝΙΑ ΜΙΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ)
"Λύσεις" παιγνίων και στρατηγικές ισορροπίας
Λύση Minimax (ή Λύση Ελαχιστοποίησης της Μέγιστης Ζημίας) του John von Neumann (1928)
Η ισορροπία του John Nash (1949-1950)
ΛΟΓΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Αυστηρή και ασθενής κυριαρχία
Βαθμοί κοινής γνώσης του εργαλειακού ορθολογισμού
ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΙΜΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Διαδοχική εξάλειψη των στρατηγικά κατώτερων επιλογών
Εκλογικεύσιμες στρατηγικές και η σχέση τους με την ισορροπία Nash
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ NASH
Η υπέροχη ιδέα του John Nash
Ευθυγραμμισμένες με Συνέπεια Προβλέψεις (ΕΣΠ), η κρυμμένη Αρχή του Ορθολογικού Προσδιορισμού και το δόγμα Harsanyi - Aumann
Μερικές λογικές αντιρρήσεις στον Nash: Μέρος Α'
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ NASH ΣΕ ΜΙΚΤΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ
Η λογική των Ισορροπιών Nash σε Μικτές Στρατηγικές (ΙΝΜΣ)
Η στήριξη της ΙΝΜΣ σε ΕΣΠ και το δόγμα Harsanyi - Aumann
Η υπεράσπιση των ΕΣΠ και της ΙΝΜΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Ο υπολογισμός των ΙΝΜΣ σε παίγνια 3x3
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
3. ΔΑΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΑ
Το Σχέδιο Εκλέπτυνσης της ισορροπίας Nash
ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΩΝ NASH
Η πρώτη εκλέπτυνση του Nash: Τέλεια Ισορροπία Nash Τρεμάμενου Χεριού (ΤΙΝΤΧ)
Η σταθερότητα των Ισορροπιών Nash σε Μικτές Στρατηγικές (ΙΝΜΣ)
Οι Μπεϊζιανές ισορροπίες Nash του Harsanyi και η υπεράσπιση των ΙΝΜΣ από τον Harsanyi
ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ
Εκτεταμένη (ή δυναμική) μορφή και η προς τα πίσω επαγωγή
Υποπαιγνιακά Τέλεια Ισορροπία Nash (ΥΤΙΝ) και ΚΓΟ
Διαδοχικές ισορροπίες
Μπεϊζιανή μάθηση, διαδοχικές ισορροπίες και η σημασία της "υπόληψης"
Σηματοδοτούσες ισορροπίες
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΚΛΕΠΤΥΝΣΕΙΣ
Γνήσιες ισορροπίες
Προς τα εμπρός επαγωγή
ΜΕΡΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ NASH: ΜΕΡΟΣ Β'
Κριτική της Υποπαιγνιακά Τέλειας Ισορροπίας Nash (ΥΤΙΝ)
Μια "αρνητική" ή "απορριπτική" ανταπάντηση (βασισμένη στο δόγμα Harsanyi - Aumann)
Μια "θετική" ή "δημιουργική" ανταπάντηση (βασισμένη στις διαδοχικές ισορροπίες)
Συμπέρασμα: Εκτός ισορροπίας πεποιθήσεις, συστηματικά "τρέμουλα" και λογική συνέπεια
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Ο Nash, οι εκλεπτύνσεις του και η Απροσδιοριστία
Υπεράσπιση του Nash
Γιατί η Θεωρία Παιγνίων παραμένει, συχνά άκριτα και πεισματικά, πιστή στον Nash;
Επίλογος: Το Σχέδιο Εκλέπτυνσης και μια γλυκιά ειρωνεία
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
4. ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ
Συγκρούσεις, συμφωνίες, διαπραγματευτική δύναμη και το Κοινωνικό Συμβόλαιο [...]
5. ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ
Ο γρίφος της συνεργασίας, το αίνιγμα της εμπιστοσύνης και η Αχίλλειος Πτέρνα της συλλογικής δράσης
6. ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΑ
Εξέλιξη, Εξουσία και Ιστορία
7. ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ: Κοινωνικοποιημένοι παίκτες και τα ερμηνευτικά όρια της Θεωρίας Παιγνίων
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΚΟΙΝΗ ΠΡΑΞΗ, ΚΟΙΝΑ ΝΟΗΜΑΤΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Το υπόδειγμα του Rabin (1993)
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ
ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ