ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΑΜΟΙΒΗ

Παρουσίαση

«... Πολλές φορές, όταν μιλάω, θα το δεις, δίνω την εντύπωση πως είμαι απόλυτα πεπεισμένος γι' αυτά που λέω. Την ώρα που τα λέω, πίστεψέ με, είμαι βέβαιος ότι το δίκιο μου είναι απόλυτο. Μόλις, όμως, η φράση μου τελειώσει, είμαι εξίσου βέβαιος ότι τα πράγματα είναι αλλιώς. Αυτό θα μπορούσε να μου κόψει τον ενθουσιασμό ή την πίστη στον εαυτό μου. Αντίθετα, όμως. Αισθάνομαι ότι ξαναγεννιέμαι. Τίποτα δεν κατάλαβα, λέω. Είναι ωραίο. Η αλήθεια μένει να βρεθεί...» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Παραμένω μετέωρος
Κάθε έργο τέχνης περιέχει ένα μέρος αισθητικής αποκάλυψης κι ένα μέρος κοινωνικής-ιδεολογικής θέσης
Να κατορθώσω να μπήξω μια σφήνα στον αδιαπέραστο όγκο της λεγόμενης παγκόσμιας τέχνης και να τον ραγίσω
Ο Έλληνας που έχει από θυμό ή ανάγκη αποκοπεί από τον τόπο του, όπου πάει κι όπου σταθεί την Ελλάδα
πληγώνει
Ανάμεσα στη θανατηφόρα αδιαφορία και την αυτοκτονική εξέγερση
Ο δρόμος μας στρωμένος με ηδονικές τύψεις
Σχεδόν όρθιος
Αν μπορούσαμε να φανταστούμε, κλαίγοντας από δυστυχία, πως είμαστε απέραντα ευτυχισμένοι
Μα ποιος είσαι εσύ, που θα τολμούσες...
Όποιος θέλει ν' αλλάξει τη ζωή, πρέπει ν' αλλάξει ζωή
Η Τέχνη δεν έχει γίνει ακόμα
Δε χρειάζεσαι στιλ, όταν είσαι πραγματικά κάποιος
Στόχος μας το maximum της απελπισίας
Οι ειδικοί σε κατανοούν, ο λαός σε διδάσκει
Μην περιμένουμε χάρη από κανέναν
Η γλώσσα που μιλάς να είναι διεθνής, μα αυτά που θα διηγηθείς να είναι πράγματα που βγαίνουν
από τις ρίζες της ύπαρξής σου
Η παγκόσμια τέχνη θα έχει πάντα ανάγκη από καθαρό επαρχιώτικο αίμα
Προτείνω τη συνεχή περιπλάνηση μέσα στα ερείπια της πόλης, τη συντροφιά με τους λύκους
Ε, λοιπόν, φίλοι μου - ή, μάλλον, αυριανοί μου εχθροί...
Είναι πράγματα της ζωής και του θανάτου, και σίγουρα τον άνθρωπο ενδιαφέρουν
Θέλω να πάω σε χώρους απροσδόκητους, για να αισθάνομαι ακόμα χρήσιμος
Γιατί μαρτύρησαν τα μυστικά του Κλήδονα
Η Τέχνη αυτοαναιρείται συνεχώς...
Μισώ τα σχήματα και τα χρώματα
Ας προσποιηθούμε ότι δεν καταλάβαμε καλά
Αυτή η οδυνηρή άρνηση κι αυτός ο ανεπιθύμητος θαυμασμός
Κανένας περίπατος δεν πρέπει να μένει χωρίς αμοιβή
Όσο η παιδική μας ηλικία θα προηγείται της ωριμότητάς μας, δεν πρόκειται να κάνουμε πρωτοποριακή τέχνη
Να μη φτάσω ποτέ να με παραδεχτούνε όλοι
Φοβάμαι πως δε θα μας ξαναδοθεί η χαρά της πείνας
Κι αν αυτοί οι ξένοι;
Η Τέχνη είναι αλλιώς
Σαν να ζωγράφιζε κανείς το πορτρέτο ενός ανθρώπου όχι πια με χρώματα και πινέλα, αλλά με σάρκα ανθρώπινη
Οι νέες φόρμες είναι το «όχι» σ' έναν τρόπο ζωής, επισπεύδοντας έτσι την πτώση του
Ψάχνω το μύθο, ακόμα και στις κινήσεις των ανθρώπων και στα βλέμματά τους
Έμαθα να ψάχνω το θαύμα εκεί που, φυσιολογικά, δε θα υπήρχε
Προτιμώ ένα μιμητή μιας σύγχρονης τέχνης από έναν αναδημιουργό μιας τέχνης νεκρής
Το ταλέντο είναι σαν το μικρό παιδί, σαν το σκυλί, που όπως το μάθεις κάνει
Έτσι ή αλλιώς, είμαστε μπλεγμένοι σ' ένα δίχτυ αλληλοεπιδράσεων