Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Απλά μαγικό,το να διαβάζεις τη σονάτα του σεληνόφωτος ισοδυναμεί με το να βλέπεις την ίδια τη σελήνη να αντανακλάται πάνω στα κύματα.

Απο τα πιο ομορφα ποιηματα! Το συστηνω ανεπιφυλακτα1 Επισης, υπαρχει στο διαδικτυο η απαγγελια του ιδιου του συγγραφεα! Αξιζει να την ακουσετε!!

Στη 'Σονάτα του Σεληνόφωτος', ο Γιάννης Ρίτσος συγκροτεί παρουσίες που αντανακλούν στο χώρο & στο χρόνο, φέρει μνήμες εντός των 'ερειπίων': η γυναίκα και ο νέος, η ενοχική, στα όρια του ερωτικού, εξομολόγηση της γυναίκας στον νέο, εκεί όπου προβάλλουν φωνές, προσλήψεις & ταυτότητες που αίρονται, μαρτυρίες ενός βίου που παλινδρομεί-μετατοπίζεται μεταξύ έκκλησης & δια-κράτησης: η δική της 'επ-ανάσταση' είναι η απεύθυνση σε έναν νέο-'είδωλο' που 'γεννά', που 'παράγει' αυταπάτες.. Μεταξύ επάλληλων μονολόγων, η γυναίκα (το γίγνεσθαι της βιωματικής θηλυκότητας, θήλυ που κινείται μεταιχμιακά, απροσδιόριστα έτοιμο), 'μυείται' σε μία ντεριντιανή 'μεταφυσική της παρουσίας', αναπλαισιώνει την διαδικασία 'ανατροφοδότησης' της ιστορίας, καλεί ενώπιον του 'δόκιμου' Νόμου:'Άφησε με να ρθω μαζί σου''.. Ο χρόνος του ρήματος 'αφήνω' φέρει τις συνδηλώσεις-συνηχήσεις ενός τώρα που επι-μένει, που ανα-ζητεί.. Έμπροσθεν του Ριτσικού ποιητικού λόγου, ανακύπτουν τα χάσματα.. Ο Γιάννης Ρίτσος, θέτει, εντός ποίησης-ιστορίας δύο πρόσωπα ή και μία αφήγηση: η αφήγηση της γυναίκας καθίσταται ΄τόπος', αναπαράσταση του οικείου & του ανοίκειου, πρόσωπο δίχως το 'μύθευμα', με την λέξη-λόγους της αναζητούμενης 'επικουρίας', ενώπιον της ιστορίας που δύναται να αναπαραχθεί και σε ένα μείζον πλαίσιο: Νέος.. Νέος που 'ξεγελά'.. Η 'Σονάτα του Σεληνόφωτος', επανεγγράφει όρια και προβολές ορίων, προσλαμβάνοντας τις όψεις μία ιδιαίτερη 'εκθετική αξία' (Walter Benjamin): εξορία & έξις της απεύθυνσης, του 'παιγνίου' με και δίχως την αναγνώριση του υψηλού..