ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

Παρουσίαση

«Η αλλαγή της θέσης του θεατή που προοικονομήθηκε από τους καλλιτέχνες των παρεμβάσεων στο χώρο, από τη δεκαετία του '60 και έπειτα, συνιστά σχετικά πρόσφατο εγχείρημα ανατροπής των ιστορικά συμβατικών ρόλων στην τέχνη. Ο θεατής της δυτικής ζωγραφικής των νεότερων χρόνων ήταν τοποθετημένος εκτός χώρου του έργου, και αυτή τη θέση του δεν προσπάθησε να την αλλάξει ούτε η μοντέρνα τέχνη στην περίπου εκατόχρονη παρουσία της ώς το 1970.
Η κυρίαρχη όμως τάση της τέχνης μεταξύ 1960-90, με το άπλωμα του εικαστικού πεδίου στο χώρο και την εμπλοκή καλλιτεχνών και θεατών εντός του, άλλαξε θέσεις και πράγματα. Η τέχνη των παρεμβάσεων στο χώρο (εγκαταστάσεις, περιβάλλοντα, δράσεις, επεισόδια ανοιχτής έκβασης -πιο γνωστά ως χάπενινγκ) μετέφερε το εικαστικό πεδίο στον πραγματικό χώρο και ενέταξε πλέον τον θεατή, τον καλλιτέχνη και τους βοηθούς του σ' αυτό. Αν η μοντέρνα τέχνη στα 100 χρόνια τής παρουσίας της έκανε μια επανάσταση, ελαχιστοποιώντας τη σημασία του θέματος και καθιερώνοντας την επίπεδη απεικόνιση, η σύγχρονη τέχνη, στην οποία ανήκουν οι παρεμβάσεις στο χώρο, επιχείρησε μια παλινόρθωση: έβαλε ξανά το θέμα στην πρωτοκαθεδρία και κατήργησε κάθε έννοια επίπεδης απεικόνισης, όχι απλώς επαναφέροντας την τρίτη διάσταση στο προσκήνιο αλλά κυριολεκτικά κάνοντάς την προϋπόθεση του πραγματικού αντικειμένου στη θέση του ζωγραφισμένου. Υπήρξε μια μετατόπιση χρήσης εμπνευσμένη από τα έτοιμα αντικείμενα των Ντανταϊστών, αλλά κοντά σ' αυτήν οι καλλιτέχνες της σύγχρονης τέχνης έκαναν μια χωρίς προηγούμενο οικειοποίηση της ιστορίας της τέχνης (μοντερνιστικής και προ-μοντερνιστικής). Η ιστορία επανήλθε στα εικαστικά πεδία και εδώ μέσω του Ντισάν, που έδωσε έργα οικειοποίησής της όπως η φωτογραφία της Τζιοκόντα με τα μουστάκια και την άσεμνη φράση που της πρόσθεσε».
Αν. Κωτίδης
(ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Περιεχόμενα

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ - ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ
ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ
Α. Η γνωριμία των ελλήνων δημιουργών με τις διερευνήσεις της σύγχρονης δυτικής τέχνης στο χώρο. Τα χαρακτηριστικά της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Οι δεκαετίες του '60 και '70
Β. Η αποδοχή του διευρυμένου εικαστικού χώρου στην ελληνική τέχνη. Η δεκαετία του '80. Η καθιέρωση παλαιότερων καλλιτεχνών και οι καινούργιοι πειραματισμοί. Απελευθέρωση στην έκφραση. Έρευνες στο χώρο από ποικίλες αφετηρίες. Δοκιμές με διάφορα υλικά και τεχνικές. Η σημερινή γενιά
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ ΤΟΥ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ. ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ