ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ

Παρουσίαση

Στη Γαλλία του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, εν μέσω ενός κλίματος ανανέωσης, άρχισε να εξαπλώνεται μια νέα ζωγραφική τεχνοτροπία, η οποία από το 1874 θα γινόταν γνωστή ως Ιμπρεσιονισμός.
Οι πρωταγωνιστές του κινήματος αυτού, οι Claude Monet, Edgar Degas, Auguste Renoir, Edouard Manet, Camille Pissarro, Alfred Sisley, Mary Cassatt και Berthe Morisot, η φήμη των οποίων έμελλε να διαδοθεί πέρα από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ήθελαν να δώσουν στην τέχνη μια σύγχρονη διάσταση, μακριά από τις συμβάσεις και τις επιταγές της ακαδημαϊκής παράδοσης. Αυτές οι ιδέες οδήγησαν στην εμφάνιση της υπαίθριας ζωγραφικής en plein air, όπου οι πινελιές ενσάρκωναν μια ζωντανή και μεταβλητή πραγματικότητα μέσα από το παιχνίδισμα του φωτός. Τα τοπία έγιναν το κατεξοχήν θέμα των ιμπρεσιονιστών και το Παρίσι, πηγή έμπνευσης για την αναπαράσταση της ζωής στα καφέ, στην όπερα, και γενικά της ζωής της μεσαίας αλλά και των κατώτερων κοινωνικών τάξεων.
Οι ιμπρεσιονιστές οργάνωσαν πολλές εκθέσεις, με κορυφαίες αυτές στις γκαλερί των Nadar και Durant-Ruel, την περίοδο 1874 και 1886. Εκείνη την κρίσιμη περίοδο, αντιδράσεις στον Ιμπρεσιονισμό οδήγησαν στην εμφάνιση νέων σημαντικών τάσεων, όπως ο Πουαντιλισμός και ο Μετα-ιμπρεσιονισμός. Ο πρώτος αναδείχθηκε στη Γαλλία από δημιουργούς όπως οι Georges Seurat και Paul Signac, η έρευνα των οποίων, παίρνοντας μια ψευδοεπιστημονική κατεύθυνση, περιελάμβανε μια τεχνική επανασύστασης σχημάτων και όγκων μέσω μικροσκοπικών κουκκίδων καθαρού χρώματος, αποδεσμευμένων πλέον από την παροδικότητα ενός φευγαλέου βλέμματος.
Ο δεύτερος αποτελούνταν από το σύνολο των έργων των Paul Cezanne, Paul Gauguin, Henri de Toulouse-Lautrec και Vincent van Gogh. Χάρη στα έργα τους, που επέφεραν κρίση στην ιδέα της αυστηρής αναπαράστασης με τις πυκνές και εκφραστικές πινελιές άφθονων χρωμάτων, μπήκαν οι αναγκαίες βάσεις για την εμφάνιση των ιστορικών πρωτοποριακών κινημάτων του 20ού αιώνα. (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Amidst the innovatory developments of the second half of the 19th century, a new trend in painting made its way to the fore in France. From 1874 onwards, it came to be called Impressionism. Claude Monet, Edgar Degas, Auguste Renoir, Edouard Manet, Camille Pissarro, Alfred Sisley, Mary Cassatt and Berthe Morisot were the leading lights of this movement, which was to spread throughout Europe and the United States. Their aim: to give art a modern dimension, free from the contents and conventions dictated by academic tradition. This outlook gave rise to the development of painting outdoors - en plein air - in which brushstrokes evoked a vibrant reality created by the ever-changing effects of light. Landscape became the subject matter par excellence for Impressionists, as did the city of Paris, where they depicted cafe life, the opera, and the daily life of the bourgeoisie and ordinary people.
Impressionist painters took part in various exhibitions, such as the memorable shows held by Nadar and Durand-Ruel between 1874 and 1886. In these decisive years, reactions to Impressionism led to the emergence of new and important trends, including Pointillism and Post-Impressionism. Pointillism was developed in France by such masters as Georges Seurat and Paul Signac, whose research, featuring pseudoscientific notions, involved painting tiny dots of pure colour so arranged as to compose shapes and volumes no longer subject to the fleeting nature of momentary impressions.
Post-Impressionism involved a wide-ranging array of trends, including the ground-breaking work of men like Paul Cezanne, Paul Gauguin, Henri de Toulouse-Lautrec and Vincent van Gogh. It was their work, with its broad colour fields and dense, expressive brushstrokes, that cleared the way for the historic avant-garde movements of the 20th century. (From the publisher)

Περιεχόμενα

Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Χρονολογία
1 Ο Manet και η κληρονομιά του Νατουραλισμού
2 Monet, ο ζωγράφος του φωτός
3 Η στιγμιαία αναπαράσταση στους Degas και Renoir
4 Το κίνημα του Ιμπρεσιονισμού στη Γαλλία
5 Η εξάπλωση του κινήματος διεθνώς
6 Ο Seurat και ο Πουαντιλισμός
7 Μετα-ιμπρεσιονισμός
Βιογραφίες

Contents
Introduction
Chronology
1 Manet and the legacy of Naturalism
2 Monet, the painter of light
3 Representation of the moment in Degas and Renoir
4 The impressionist movement in France
5 The international spread of the movement
6 Seurat and Pointillism
7 Post-Impressionism
Biographies