31χ31

Παρουσίαση

Τα εξώφυλλα δίσκων ήταν μια ευκαιρία. Δεν υπήρξε δίσκος χωρίς το εξώφυλλό του, κι έτσι αποτελούσαν ένα βήμα, μια ευκαιρία για δημοσίευση. Έδιναν το θέμα, το μέγεθος, το σχήμα, την ημερομηνία παράδοσης - όλα δηλαδή τα απαραίτητα δεδομένα. Ο δίσκος εξ άλλου, ήταν εξ ορισμού τρόπος επικοινωνίας.
Για μένα, ήταν ένα σχολείο και ένα ζόρι. Όταν ξεκίνησα να κάνω εξώφυλλα, ήμουν φοιτητής ζωγραφικής στη Σχολή Καλών Τεχνών και είχα συνηθίσει να βλέπω το έργο σαν έρευνα, είχα μάθει δηλαδή να ψάχνω, αλλά όχι να βρίσκω. Τα 31χ31 εκατοστά, ήταν μια νέα συνθήκη, που με υποχρέωσε να μάθω να βρίσκω πρακτικές λύσεις σε θεωρητικά προβλήματα.
Στο επίπεδο της φωτογραφίας, χρειαζόταν μια εικόνα ενός ειδικού είδους που να μπορεί -πέρα από την καταγραφή- να καταλήγει, να αφηγείται συμπυκνωμένα, μια εικόνα με εξειδικευμένη ρητορική. Στο επίπεδο της ζωγραφικής και της χρωματικής αρμονίας, δεν ίσχυε εδώ η χειρονομία, η κυριώτερη ίσως σωματική σχέση του ζωγράφου με το έργο. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)