Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Παρουσίαση

Η νέα συνείδηση της κρίσης, που αναπτύχθηκε με μεγάλη ταχύτητα στις αρχές της δεκαετίας του '70, εδραιώθηκε μέσα στην ύστερη αστική πνευματικότητα στα τέλη της δεκαετίας του '70 και στη δεκαετία του '80. Τα κύματα, οι θύελλες και οι κλυδωνισμοί της πολιτικής και της οικονομίας δεν ανασκαλεύουν μόνο την επιφάνεια της συνείδησης. Αν και η αντικειμενική συνάφειά τους με την παρούσα κατάσταση της κρίσης στην ύστερη αστική σκέψη παρουσιάζεται τις περισσότερες φορές συγκεχυμένη και μυστικοποιημένη, διαιωνίζει, παρ' όλα αυτά, το νέο -ερμηνευμένο σύμφωνα με το πρότυπο της φιλοσοφίας της ζωής- βίωμα της κρίσης, όπου οι συγκρούσεις και οι οδυνηρές εκπλήξεις, οι καταθλιπτικές εμπειρίες των "αντικειμενικών αναγκαιοτητών" που ματαιώνουν την πραγματοποίηση των προθέσεων, περιέρχονται στην ιστορικο-φιλοσοφική διάσταση του τέλους της ιστορίας και εμφανίζονται σαν συμπτώματα του μεταμοντέρνου, της καθολικής διάσπασης και του μοιραίου αδιέξοδου. Σε αντιστοιχία με τις διακυμάνσεις αυτών των ταλαντεύσεων, προβάλλει στην επιφάνεια της ύστερης αστικής συνείδησης της κρίσης άλλοτε η βεβαιότητα, ένας εύθραυστος οπτιμισμός που τρέφεται από τη μη έλευση ή τη μετατόπιση της -διακηρυγμένης ακριβώς σαν επικείμενης- πτώσης του κόσμου και άλλοτε ο κιρκεγκαρντιανός τρόπος σκέψης, η διάθεση του "Φόβος και τρόμος", που στις μέρες μας όχι μόνο διατηρούνται από την υπαρξιστική παραλλαγή της φιλοσοφίας της ζωής, αλλά και γίνονται δεκτές ή αναδιατυπώνονται από τη θεωρία της μεταβιομηχανικής κοινωνίας. Σε φαινομενικά ευνοϊκότερες καταστάσεις επισείεται ο κίνδυνος των νεκρολογιών:
«Αν ο φόβος για το μέλλον τοποθετείται πριν από τη διαμόρφωση του μέλλοντος, μπορεί να εξαπλωθεί ο πολιτιστικός πεσιμισμός. Η Ευρώπη δεν χρειάζεται πια να φοβάται μια τέτοια παράλυση. Στις ομιλίες των πολιτικών, καθώς και στις οικονομικές αναλύσεις υποδηλώνεται μια μεταστροφή διάθεσης. Αναζητείται και πάλι η αυτοσυνείδηση. Η αυτοεπιβεβαίωση εξυψώνεται σε πολιτικό πρόγραμμα.» [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Πρόλογος για τον έλληνα αναγνώστη
Συμπλήρωση στον πρόλογο για τον έλληνα αναγνώστη
Οι δύο όψεις της φιλοσοφικής συνείδησης της κρίσης
Η κρίση της ύστερης αστικής φιλοσοφίας σήμερα
Νεοθετικισμός
Η φιλοσοφία της ζωής
Η δομή της ύστερης αστικής φιλοσοφίας και οι βασικοί τύποι της απολογητικής του καπιταλισμού
Η διαμόρφωση της συνείδησης της κρίσης
Ο μύθος της κρίσης και η φιλοσοφία της ζωής
Ο κόσμος των ιδεών της «κοινωνικής τεχνολογίας» και ο θετικισμός
Η συνείδηση της κρίσης και οι μεταβολές της
Η αλλαγή των περιόδων της κρίσης και οι τάσεις της συνείδησης της κρίσης στη δεκαετία του '70
Φιλοσοφική συνείδηση της κρίσης και μαρξισμός
Από την αστική φιλοσοφία στο μαρξισμό
Επίλογος: Η κατηγορούμενη επιστήμη