ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ: ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ

Παρουσίαση

Στη μελέτη του Αντόν Τσέχοφ: Δημιουργία εκ του μηδενός, ο Ρώσος υπαρξιστής στοχαστής Σεστόφ, απορρίπτοντας την ερμηνευτική αρχή "η τέχνη για την τέχνη", επιχειρεί να αναδείξει το βαθύτερο νόημα της δημιουργίας του συγγραφέα κατά την πορεία του από τα πρώτα του έργα έως τα τελευταία. Ανιχνεύει δε μια εσωτερική ρήξη που συντελέστηκε στο συγγραφέα και καθόρισε τη μετέπειτα δημιουργία του.
Οι βυθισμένοι στην απελπισία ήρωες του Τσέχοφ απορρίπτουν κάθε "κοσμοθεωρία", είναι "απογυμνωμένοι" από κάθε ιδανικό που προσδίδει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη και, μη στηριζόμενοι πουθενά, είναι καταδικασμένοι στη "δημιουργία εκ του μηδενός". Μάλιστα, κατά τον Σεστόφ, δεν πρέπει να τους βλέπουμε ως μεμονωμένα πρόσωπα στο κάθε έργο, καθώς ο ένας και μοναδικός ήρωας του Τσέχοφ είναι ακριβώς "ο απελπισμένος άνθρωπος".
Με το τρίτο αυτό έργο του Σεστόφ, που εκδίδεται μετά το Λέων Τολστόι: αυτός που γκρεμίζει και χτίζει κόσμους (Ροές, 2010) και το Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: αγώνας ενάντια στις αυταπόδεικτες αλήθειες (Ροές, 2013), ολοκληρώνεται μια ερμηνευτική τριλογία. Προσφέρεται έτσι στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό μια φιλοσοφική θεώρηση του έργου τριών κορυφαίων δημιουργών της ρωσικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)