ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ΔΙΤΟΜΟ-ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Παρουσίαση

"Τι καταλαβαίνουμε σαν κοινωνική οντολογία; Ο Κονδύλης κατανοεί τον καθορισμό των παραγόντων στους οποίους οφείλεται ο τελείως ρευστός χαρακτήρας των κοινωνικών φαινομένων".
("Neue Sachbucher", Frankfurter Allgemeine Zeitung)
"Ο Κονδύλης προϋποθέτει τρεις αρχικές πτυχές του κοινωνικού: την κοινωνική σχέση, το πολιτικό και τον άνθρωπο. Σύμφωνα με αυτά, η κοινωνική ύπαρξη αποτελείται από ένα πλέγμα μεμονωμένων κοινωνικών σχέσεων, από τις οποίες η κοινωνία διαφοροποιείται ως δεσμευτικό πλαίσιο. Αυτό το πλαίσιο δημιουργείται από "το πολιτικόν" με την αριστοτελική έννοια [...] δηλαδή η πολιτική δομή είναι η κοινότητα όλων των κοινοτήτων".
(Peter D. Krause, Die Tagespost)
"Όσο προχωράμε στον 20ό αιώνα θα ανακαλύψουμε ότι στη Χαϊδελβέργη της δεκαετίας του '70 υπήρξε ένας διδάκτωρ Φιλοσοφίας, ο οποίος συνέχισε την παράδοση του Max Weber πιο αυτόνομα και παραγωγικά απ' ό,τι όλοι μαζί οι επαγγελματίες καθηγητές των Πολιτικών Επιστημών, της Κοινωνιολογίας και της Φιλοσοφίας [...] και είναι ένα εγχείρημα που έχει καταστεί αναγκαίο μετά από τον Compte και τον Marx".
(Volker Gerhardt, Die Zeit)
"Ο Κονδύλης, ο φιλόσοφος, με την απίστευτη ευρυμάθεια [...] αντιπροσωπεύει το τελευταίο "υπό εξαφάνιση" είδος του καθολικού λόγιου [...] συνδύαζε μια "τερατώδη" γνώση της ευρωπαϊκής ιστορίας με μια χωρίς όρια αναλυτική ικανότητα..."
(Frankfurter Allgemeine Zeitung)

Περιεχόμενα

ΤΟΜΟΣ Α
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Ι. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
1. ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
2. Η ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
3. ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ, ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ: ΤΟ ΠΙΣΩΓΥΡΙΣΜΑ ΣΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
4. ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
5. Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ
6. ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ
7. ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
II. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ
1. ΠΑΡΑΠΑΤΗΜΑ ΚΑΙ ΥΨΙΠΕΤΕΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ
2. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ
Α. Δύο θεμελιώσεις της κοινωνιολογίας
Β. Κοινωνιολογία και ιστορία
Γ. Οι διδακτικές πλάνες του μεθοδολογικού ατομισμού
α. Ο μεθοδολογικός ατομισμός ως μαχητικός φιλελευθερισμός
β. Οι μη επιδιωκόμενες συνέπειες της δράσης
γ. Οι κοινωνικοθεωρητικές συνέπειες των μη επιδιωκόμενων συνεπειών της δράσης
δ. Νόμοι και αιτιότητες
ε. Μικροδομές και μακροδομές
3. Η κοινωνική οντολογία ως κοινωνικοθεωρητική διάσταση του βάθους
Α. Η ειδική οπτική της κοινωνικής οντολογίας
Β. Το είναι της κοινωνίας ως αντικείμενο της κοινωνικής οντολογίας
Γ. Οι τρεις οντικές πτυχές του κοινωνικού και το θεωρητικό τρίπτυχο της κοινωνικής οντολογίας
III. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΧΕΣΗ: ΤΟ ΦΑΣΜΑ
1. Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΤΥΠΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ
Α. Το λειτουργιστικό υπόβαθρο και οι αμφιρρέπειες της τυποκρατίας
Β. Το τυπικό κριτήριο "εγγύτητα και απόσταση"
2. ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
Α. Ανθρωπολογικές παράμετροι: η θνητότητα του ανθρώπου
Β. Η ουδετερότητα του ψυχολογικού και ηθικού παράγοντα
3. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
Α. Το νόημα και η αιτιολογία της συνέχειας
[...]
ΤΟΜΟΣ Β
IV. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΧΕΣΗ: Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
1. Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
Α. Προοπτικές
Β. Ο άλλος και η υποκειμενικότητά του
α. Ο ανοιχτός χαρακτήρας της κοινωνικής σχέσης και η μη υπολογισιμότητα του άλλου
β. Ξενικότητα και εμπιστοσύνη
Γ. Υιοθέτηση μιας σκοπιάς
α. Κοινωνιολογικές και φαινομενολογικές προεργασίες
β. Η στοχαστικότητα της υιοθέτησης μιας σκοπιάς, τα δύο επίπεδά της και το φάσμα της κοινωνικής σχέσης
γ. Οι διαπιστώσεις, οι στόχοι και οι αντιφάσεις του Mead
Δ. Τα κοινωνικοοντικά θεμέλια της κοινωνικοεπιστημονικής κατανόησης
Ε. Επικοινωνία
α. Εισαγωγική παρατήρηση: Έξαρση και πολυσημία της έννοιας β. Ο άλλος ως υποκείμενο και ως αντικείμενο ή ως σκοπός και ως μέσον
γ. Η επικοινωνιακή κοινότητα των εντίμων υποκειμένων
ΣΤ. Παρέκβαση: Συμπόνια και συμπάθεια. Σχετικά με την προϊστορία της θεωρίας της υιοθέτησης μιας σκοπιάς
2. Ο ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ
Α. Δράση: εσωτερική και εξωτερική
α. Δράση και κοινωνική δράση
β. Λόγοι και αιτίες, προθέσεις και κίνητρα της δράσης
γ. Η δράση και οι διαστάσεις του νοήματός της
Β. Κατάσταση και χρόνος
Γ. Δυάδα και τριάδα
Δ. Αμοιβαιότητα και ανταλλαγή
α. Η κοινωνικοοντολογική σημασία και το διπλό πρόσωπο της αμοιβαιότητας
β. Ανταλλαγή: η διάχυτη οικονομικοποίηση της κοινωνικής θεωρίας και η κοινωνική σχέση ως παράμετροι του υπολογισμού της οικονομικής ωφέλειας
γ. Η επινόηση της γενικευμένης ανταλλαγής και το ταμπού της αιμομειξίας
δ. Δώρο και kula
V. ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΥΜΒΟΛΟ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΕΝΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
1. ΕΠΙΠΕΔΑ, ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΒΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
Α. Εισαγωγική παρατήρηση
Β. Οι ανθρωπολογικές και κοινωνικοοντολογικές παράμετροι της ορθολογικότητας
α. Γενικά
β. Η ορθολογικότητα των μέσων και η ορθολογικότητα των σκοπών
γ. Η ορθολογικότητα ως κοσμοθεωρητική εκλογίκευση
δ. Η ορθολογικότητα ως προδιάθεση και αυτοέλεγχος και η ορθολογικότητα ως ψυχολογική εκλογίκευση και λογική της ταυτότητας
Γ. Η παραπλανητική έννοια της "ορθολογικότητας" ως προς τον σκοπό και η προβληματική τυποποίηση της κοινωνικής δράσης στον M. Weber
Δ. "Rational Choice" [ορθολογική επιλογή] και το τακτ της κρίσης
[...]