ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Παρουσίαση

«Ο Κουρέας του Beaumarchais, από τη Σεβίλλη στην Πάτρα» Ουρανία Πολυκανδριώτη Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών:
Όταν, στα 1875, ο Πατρινός Χρήστος Πράτζικας δημοσίευσε τον Κουρέα των Πατρών, δηλαδή τη μετάφραση-παράφραση του Κουρέα της Σεβίλλης (1775) του γάλλου θεατρικού συγγραφέα Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais, κατά πάσα πιθανότητα δεν υπήρχε άλλη προγενέστερη μετάφραση του έργου στα ελληνικά παρά μόνο μία, η οποία όμως είχε γίνει από τα Ιταλικά, από τον Ελευθέριο Δ. Ραφόπουλο και είχε δημοσιευθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1870 και το 1871. Η μετάφραση αυτή είχε βασιστεί στα λιμπρέτα που είχε συγγράψει ο Ιταλός Cesare Sterbini (1784-1831) για την ομώνυμη όπερα (1816) του Gioacchino Rossini (1792-1868). Ο Beaumarchais ήταν συνεπώς εν πολλοίς άγνωστος στο ελληνικό κοινό, γεγονός που καθιστά τη μετάφραση του Πράτζικα πρωτοπόρα και το εγχείρημά του αρκετά τολμηρό. Σε αυτό συντείνουν τόσο η προκλητική πολιτική και κοινωνική κριτική του κειμένου όσο και ο προκλητικός βίος του ίδιου του συγγραφέα του.
Εμβληματική φυσιογνωμία του τέλους του παλαιού καθεστώτος και της προεπαναστατικής Γαλλίας, ο Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais, φιλόδοξος, αμοραλιστής, πλούσιος αλλά χωρίς εξουσία, κοσμικός, θιασώτης της χαράς της ζωής και της επιδίωξης της επιτυχίας, μεσουράνησε στον δημόσιο χώρο τόσο με τα έργα του όσο και με τη ζωή του και σφράγισε τη θεατρική δημιουργία της εποχής με την τέχνη του και με τις ιδέες του. Στην εποχή του, άλλοι τον κατηγόρησαν για τις επαναστατικές του τάσεις, άλλοι, αντίθετα, τον επαίνεσαν για την περιφρόνησή του προς τους θεσμούς του παλαιού καθεστώτος, ενώ άλλοι δεν τον είδαν παρά σαν έναν άνθρωπο του λαού, που βγαίνοντας από το ρολογάδικο του πατέρα του έφτασε μέχρι να κερδίσει την εύνοια των θυγατέρων των Λουδοβίκων του 15ου και να παρεισφρήσει στη βασιλική αυλή. Άλλοι πάλι τον θεωρούσαν ικανότατο επιχειρηματία που πάνω απ' όλα φρόντιζε για την αύξηση της περιουσίας του.
Ο "κουρέας της Σεβίλλης", κωμωδία σε πέντε πράξεις, γράφτηκε το 1772, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό στις 23 Φεβρουαρίου 1775 και σημείωσε παταγώδη αποτυχία. Τότε ο Beaumarchais ξαναδούλεψε το κείμενο, θυσίασε μία ολόκληρη πράξη και τελικά το έργο παρουσιάστηκε, αυτή τη φορά σε τέσσερις πράξεις και με μεγάλη επιτυχία. [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Ο Κουρέας του Beaumarchais από τη Σεβίλλη στην Πάτρα - Ουρανία ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗ
Λογοτεχνία, δραματουργία, σκηνική πράξη: μέθοδοι και παραδείγματα - Κωνσταντίνος ΚΥΡΙΑΚΟΣ
Θεατρική γραφή και σκηνική εγγραφή του κειμένου. Η διακειμενική προσέγγιση του δονζουανικού μύθου από τον Ερίκ-Εμμανουέλ Σμιτ - Μαίρη ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ
Από το λόγο στη γραφή: ανάλυση παραδειγμάτων από τη νεοελληνική λογοτεχνία - Απόστολος ΜΠΕΝΑΤΣΗΣ
Η περιπέτεια της γραφής στην πεζογραφία του Βασίλη Βασιλικού - Θανάσης ΑΓΑΘΟΣ - Νίκος ΡΟΥΜΠΗΣ - Αλίκη ΤΣΟΤΣΟΡΟΥ
De Talgo de Vasilis Alexakis a "Ξαφνικός έρωτας": ecriture et invention chez Yorgos Tsemberopoulos - Bernard ALAVOINE
Reecrire ou reinventer le mythe litteraire? De l'imitation a l'originalite - Georges FRERIS
Archetypes, structures et principes aristoteliciens dans le "Dom Juan" de Moliere - Marika THOMADAKI
L'intertextualite comme acte critique: Le mythe d'OEdipe dans le theatre francais et francophone du XXIe siecle -
Dora LEONTARIDOU
La reception d'Alexandre Dumas en Crece du 19eme siecle - Anastasie Stryphon-KYRIAKIDOU
La reception des racines bretonnes d'Ernest Renan dans son oeuvre litteraire et scientifique - Iphigenie BOTOUROPOULOU
Η επίδραση του Λυσιέν Γκιτρύ στον δραματικό λόγο του Σασά Γκιτρύ - Κωνσταντίνος ΚΩΣΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Reecriture et architextualite du recit fantastique: pratique d'ecriture en classe FLE a partir du conte "La Peur" de Guy de Maupassant - Frideriki TABAKI-IONA
L'animation des ateliers d'ecriture litteraire a I'Universite: bilan d'une experience, enjeux et perspectives - Maria KATSANTONI
Creation poetique, invention et inspiration chez Andre Chenier - Ioanna PAPASPYRIDOU