ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Παρουσίαση

Το θέμα που επιλέχθηκε για τη σημερινή εκδήλωση παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθώς το θέατρο είναι αλληλένδετο με την κοινωνία την οποία εκφράζει με διάφορους τρόπους, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη τις πεποιθήσεις των συγγραφέων, το χρόνο συγγραφής των έργων και το χώρο που αυτά διδάσκονται ή γενικότερα παίζονται. Το αρχαίο δράμα, που ενσωματώνεται στο ερευνητικό μου πεδίο, εμπεριέχει και μια άλλη διάσταση. Ως γνωστόν, αποτελούσε τμήμα ενός πολιτικού θεσμού της πόλης και εντασσόταν στο πλαίσιο μιας θρησκευτικής γιορτής. Η γιορτή αυτή δεν πρόσφερε ανάπαυλα μέσω της απραξίας αλλά διαπαιδαγωγούσε. Ο Αριστοφάνης σημειώνει στους Βατράχους ότι ένας ποιητής κρίνεται ανάλογα με την ικανότητά του να κάνει καλύτερους τους πολίτες (στ. 1009) και συμπληρώνει ότι όλοι οι καλοί ποιητές υπήρξαν ωφέλιμοι. Παράλληλα, τόσο το περιεχόμενο όσο και τη μορφή των δραμάτων κυβερνά ο διάλογος, ενώ ο χορός, σε αντίθεση με τον τραγικό ήρωα, δρα συλλογικά. Τα στοιχεία αυτά, ο διάλογος και η συλλογικότητα, δομικά στοιχεία της αθηναϊκής δημοκρατίας, σηματοδότησαν τη συνεργασία μας κατά τη μακρά παραμονή μου στο χώρο που αγάπησα. Μήπως και οι συνελεύσεις των Τομέων και του Τμήματος, όπως και οι παραστάσεις, δεν διερευνούν προβλήματα, δεν θέτουν ερωτήματα, δεν ασκούν κριτική; Οι τραγικοί ποιητές αντλούν τα θέματά τους από το ηρωικό παρελθόν και επιδιώκουν να μειώσουν τις εντάσεις, χωρίς να κολακεύουν. Εμείς διδάσκομε το παρελθόν ως γνώση που αναζητά κατόχους του μέλλοντος της και επιδιώκομε την κοινωνική αλληλεγγύη, απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε πρόοδο. (Απόσπασμα από την έκδοση)

Περιεχόμενα

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ - ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΡΑΜΟΥ-ΧΑΨΙΑΔΗ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ - ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
ΝΙΚΟΣ ΜΠΙΡΓΑΛΙΑΣ
ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΥΡΑΖΕΛΗΣ
ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ. ΜΕΝΑΝΔΡΕΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΙΜΗ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
ΣΟΦΙΑ ΑΝΕΖΙΡΗ
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ - ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ: ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΑΜΑΤΑ, ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
ΠΟΛΥΜΝΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗ
ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ: ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΒΙΑΣ
ΠΑΝΟΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ
ΣΥΝΤΟΜΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
ΑΝΝΑ Α. ΛΑΙΜΟΥ
ΑΙΑΣ Ο ΤΕΛΑΜΩΝΙΟΣ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΠΛΗ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΓΙΑΝΤΣΗ
ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ: ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ. ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: ΑΠΟ ΤΟΝ (ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ) ΜΥΘΟ ΣΤΗΝ (ΑΣΤΙΚΗ) ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΙΑ-ΛΑΛΑ
ΧΩΡΟΣ, ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ν. ΠΑΝΤΕΛΟΔΗΜΟΣ
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ - ΕΥΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΟΡΑ: ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΩΡΟΥ ΑΛΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΠΑΡΝΗ, 1956-1960
ΑΝΝΑ ΡΑΜΟΥ-ΧΑΨΙΑΔΗ
ΣΥΝΟΨΗ - ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ