ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ

Παρουσίαση

Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του '40 "έχει τελειώσει". Όμως, τα ιταλικά στρατεύματα με τη βοήθεια των γερμανικών κατακτήσανε την Ελλάδα. Σε μια απόμερη περιοχή, κοντά στο Καλπάκι, βρίσκεται η μονή Βελλά που εκείνη την εποχή χρησιμοποιήθηκε ως ιταλικό στρατιωτικό νοσοκομείο. Σ' αυτό θεραπεύοντο και τρώγανε ένα πιάτο φαγητό αρκετοί έλληνες από τα γύρω χωριά.
Ένας από τους μαγείρους του νοσοκομείου ήταν και ο Μαρτολίνι Έντζο. Ο Μαρτολίνι ένα αγνό χωριατόπαιδο κι αυτό από τη Βολτέρρα της Τοσκάνης, ποτέ δεν θεώρησε τον εαυτό του κατακτητή. Απλά κάνει το καθήκον του μαγειρεύοντας για να έχουν οι άρρωστοι στρατιώτες ένα πιάτο καλύτερο φαγητό. Μια μέρα, ο Μαρτολίνι είναι στην κουζίνα και ανακατώνει τα μακαρόνια στο καζάνι. Κάποια στιγμή λίγα μακαρόνια του ξεγλιστρούν και μερικά πέφτουν στο πάτωμα. Ώσπου να πάρει είδηση τι συμβαίνει τα μακαρόνια είχαν εξαφανιστεί. Νόμιζε ότι τα άρπαξε κάποιο ζώο. Όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο και η σκληρή πραγματικότητα τον έκανε να νιώσει πόνο όταν είδε ότι στα πόδια του κοντά σερνότανε ένα παιδί, όχι περισσότερο από εννέα χρονών. Ήταν αδύνατο με χλωμή φυσιογνωμία και το πόδι του σοβαρά μολυσμένο από ένα τραύμα γεμάτο παράσιτα.
Ο Μαρτολίνι δεν διστάζει ούτε στιγμή και του προσφέρει φαγητό. Το κρατάει στο νοσοκομείο, με τη συγκατάθεση του αρχίατρου Ουμπέρτο Τζιοβανινέτ, μέχρι να γιατρευτεί. Όταν θεραπεύτηκε, ο Μαρτολίνι, άνθρωπος με μεγάλη καρδιά και απέραντη καλοσύνη, δεν έχει το θάρρος να το αφήσει στους δρόμους και αποφασίζει να υιοθετήσει τον Κωσταντίνο (αυτό ήταν και είναι το όνομα του παιδιού). Ο Κωσταντίνο αρχίζει να μαθαίνει την ιταλική γλώσσα σιγά σιγά και κατάφερε να γίνει διερμηνέας βοηθώντας έτσι τους άρρωστους χωρικούς.
Ο καιρός περνά κι ο Κωσταντίνο νιώθει ευτυχισμένος. Τον Μαρτολίνι τον αποκαλεί πατέρα.
Τον Σεπτέμβριο του 1943 όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε με τους συμμάχους (Αγγλοαμερικάνοι) ο Κωσταντίνο έχασε τον πατέρα του Μαρτολίνι και ο Μαρτολίνι το παιδί του, τον Κωσταντίνο.
Όταν ο Κωσταντίνο μεγάλωσε αντιμετώπισε αφάνταστες δυσκολίες στην προσπάθειά του να επιβιώσει. Μετανάστευσε, παντρεύτηκε και απόκτησε οικογένεια αλλά, δεν ξέχασε ποτέ τον θετό πατέρα του. Τον συνάντησε πάλι μετά από τριάντα ολόκληρα χρόνια!
Την ιστορία αυτή περιγράφει το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας με τίτλο ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

- Μεγαλώνοντας στα Βουνά της Ηπείρου
Η Μοίρα με οδηγεί στο Ορφανοτροφείο
Ο Πόλεμος του '40 και οι Περιπέτειες στα Βουνά
Χάρτης Ηπείρου γύρω από τη Μονή Βελλά
Με τους Ιταλούς Σωτήρες
Επιστροφή στο Ορφανοτροφείο
- Επιβίωση στη Μεταπολεμική Ελλάδα
Τέλος τα Ορφανοτροφεία, Ζωή στην Αθήνα
- Τα Χρόνια της Ξενιτειάς
Μετανάστης στη Βραζιλία
Φυγή για την Ελλάδα (Φωτογραφίες)
- Επιστροφή στην Πατρίδα
Πρώτο Ταξίδι στην Ιταλία
Επιστροφή στο χωριό
Φιλοξενώντας τους Ιταλούς Φίλους στην Ελλάδα
- Αναζητώντας τις Οικογενειακές μου Ρίζες
Συνάντηση με τους συγγενείς στη Ρουμανία
Δεύτερο Ταξίδι στην Ιταλία. (Φωτογραφίες)
- Αναζητώντας την Οικογενειακή Γαλήνη
Επιστροφή στη Βραζιλία
Χάρτης Βραζιλίας
Δραπέτευση από Βραζιλία, Δεύτερη Μετανάστευση
Ποιήματα του Κώστα Καραλή