ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Παρουσίαση

Η Πάτι κι ο Γουόλτερ Μπέργκλαντ ήταν απ' τους πρωτοπόρους της γενιάς τους, με περιβαλλοντικές ανησυχίες, ιδανικοί γείτονες, υποδειγματικοί οικογενειάρχες. Έβαζαν το λιθαράκι τους για έναν καλύτερο κόσμο. Τώρα όμως, στη νέα χιλιετία, οι Μπέργκλαντ έχουν γίνει ένα μυστήριο. Γιατί ο έφηβος γιος τους μετακόμισε στην επιθετικά ρεπουμπλικανική οικογένεια του διπλανού σπιτιού; Γιατί ο Γουόλτερ άρχισε να εργάζεται σε μεγάλες Εταιρείες Άνθρακα; Τι ρόλο παίζει ακριβώς ο Ρίτσαρντ Κατς - εκκεντρικός ροκάς κι ο καλύτερος φίλος αλλά και αντίζηλος του Γουόλτερ από τα φοιτητικά του χρόνια; Και πάνω απ' όλα, τι συνέβη στην Πάτι; Γιατί το λαμπερό αστέρι της γειτονιάς έγινε μια μαινάδα που έχει αρχίσει να τρελαίνεται μπροστά στα μάτια όλων; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η πετρελαϊκή εξάρτηση, ο πόλεμος στο Ιράκ, n καταστροφή των δασών και το real estate διασταυρώνονται με την αμερικανική οικογένεια στην "Ελευθερία". Η τοιχογραφία της αμερικανικής κοινωνίας που ξεκίνησε ο Τζόναθαν Φράνζεν, πριν από μία δεκαετία, με τις "Διορθώσεις", συνεχίζεται τώρα με την "Ελευθερία". [...] Στο πεδίο της αφήγησης διασταυρώνονται n πετρελαϊκή εξάρτηση, n επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, ο πόλεμος στο Ιράκ, n καταστροφή των δασών, n άναρχη εξάπλωση των προαστίων και n φούσκα του real estate πριν από την ύφεση. Όλα στον βωμό του κέδρους και στο όνομα της ελευθερίας. Ωστόσο, εκείνο που κάνει την "Ελευθερία" πιο συναρπαστική είναι ο περίπλοκος γάμος των Μπέργκλαντ και τα ψέματα που τον κρατούν όρθιο. [...] Με κωμικοτραγικό τρόπο, ο συγγραφέας θέτει σε δοκιμασία και κάθε μορφή της ελευθερίας. Η Πάη "λυπόταν τον εαυτό της επειδή ήταν τόσο ελεύθερη". Την ελευθερία δεν ξέρουν, ή δεν θέλουν, όλοι να τη χρησιμοποιούν σωστά, μας λέει ο συγγραφέας, κλείνοντας το μάτι σε όλους εμάς που ζούμε σ" έναν κόσμο γεμάτο σύγχυση. (ΔΗΜΗΤΡΑ ΡΟΥΜΠΟΥΛΑ, Εθνος 20-06-2011)

[...] Όλα τα μεγάλα ζητήματα του 21ου αιώνα είναι παρόντα στο "Ελευθερία". Αηδιαστικός πλούτος, οικονομικές απάτες, αγορές μεγάλης κλίμακας, θρησκοληψία, καταστροφή του περιβάλλοντος, δοσμένα με εξισορροπημένα επιχειρήματα, μέσα από τους χαρακτήρες που κτίζει ο συγγραφέας.
Συνεχώς παραμονεύει το μεγαλύτερο ζήτημα, " Τι έκανα με τη ζωή μου; Ποια λάθη έγιναν; Μπορούσα να είχα ζήσει καλύτερα;" Ο Φράνζεν υποβάλλει το συνειδησιακό υπόβαθρο της διαρκούς αναρώτησης, για μεγαλύτερη πληρότητα που αναγκαστικά δεν περνά μόνο μέσα από τον εαυτό μας.
Κλείνοντας το ογκώδες και συναρπαστικό αυτό βιβλίο, οι ήρωες και η εξέλιξη της ζωής τους σού λείπουν. (ΑΝΤΙΟΠΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ, από την ιστοσελίδα diavasame.gr)