ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Παρουσίαση

Το νεότερο δημοτικό τραγούδι αποτελεί συνέχεια (μέσω του βυζαντινού) της αρχαίας δημοτικής ποίησης.
Το δημοτικό τραγούδι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μουσική, συχνά και με τον χορό. Το δημοτικό τραγούδι είναι δημιούργημα ομαδικό. Κάποιος άνθρωπος του λαού, προικισμένος με στιχουργική δεξιότητα και αναπτυγμένο μουσικό αίσθημα, παρακινούμενος από εσωτερική παρόρμηση συνθέτει το τραγούδι, βρίσκοντας, αν μπορεί, συγχρόνως και τον ρυθμό και τη μελωδία ή, διαφορετικά, ταιριάζοντάς το σε μια ήδη γνωστή μελωδία. Το τραγούδι στη συνέχεια διαδίδεται από στόμα σε στόμα. Καθένας το ιδιοποιείται, καθώς νιώθει ότι τον εκφράζει, και μπορεί να επιφέρει σ' αυτό κάποιες αλλαγές, προκειμένου να το κάνει να συμφωνεί περισσότερο με τα προσωπικά του συναισθήματα. Έτσι το τραγούδι αυτό γίνεται "κοινό κτήμα" και η οριστική του μορφή (την οποία μπορεί να πάρει έπειτα από αρκετό καιρό) είναι αποτέλεσμα λαϊκής επεξεργασίας (Ν. Πολίτης). [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Δημοτικά τραγούδια
Κρητική λογοτεχνία
Νεοελληνικός διαφωτισμός
Απομνημονεύματα
Η λογοτεχνία στα Επτάνησα
Οι Φαναριώτες και οι Ρομαντικοί των Αθηνών
Η Νέα Αθηναϊκή Σχολή (1880-1922)
Η νεότερη λογοτεχνία
Η λογοτεχνία από το 1922 ως το 1945
Μεταπολεμική και σύγχρονη λογοτεχνία
Απαντήσεις στις συμπληρωματικές εργασίες