ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΡΩΣΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ

Παρουσίαση

Το μυθιστόρημα του πολυβραβευμένου Σορόκιν, ενός από τους σημαντικότερους ρώσους συγγραφείς, είναι ένα πραγματικά απολαυστικό ανάγνωσμα, σκοτεινό και δυστοπικό, αλλά ταυτόχρονα καθηλωτικό και βαθιά χιουμοριστικό. Ο Σορόκιν, στον δρόμο που χάραξε το Φαρενάιτ 451 και άλλα κλασικά μυθιστορήματα, τιμά την παράδοση του Ντοστογιέφσκι, του Τολστόι και άλλων μεγάλων ρώσων συγγραφέων (μολονότι οι ήρωες του μυθιστορήματός του καίνε τα βιβλία τους), και υπογράφει ένα ανατριχιαστικό και οργιωδώς φανταστικό μυθιστόρημα, μια ανελέητη κριτική της ροπής της σύγχρονης Ρωσίας προς τον απολυταρχισμό. Το βιβλίο, μια ασύλληπτη σάτιρα που διαπνέεται από πικρό παρανοϊκό χιούμορ θυμίζοντας σε κάποιες στιγμές Γουίλιαμ Μπάροουζ, έχει κυκλοφορήσει σε είκοσι χώρες. Ο Σορόκιν είναι ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες της ρωσικής λογοτεχνίας, έχει γράψει πολλά βιβλία, μερικά από τα οποία είναι στη Ρωσία απαγορευμένα (η νεολαία του Πούτιν ζητά μάλιστα να καούν τα βιβλία του).
Μόσχα 2027. Μια κραυγή και ένα βογκητό ξυπνούν τον Αντρέι Ντανόλοβιτς Καμιάγκα από τον μεθυσμένο του λήθαργο. Κανένας λόγος ανησυχίας. Είναι απλώς το ρινγκ τόουν του. Έτσι ξεκινά άλλη μια μέρα στη ζωή ενός οπρίτσνικου, ενός αφοσιωμένου φρουρού του τσάρου. Σε αυτή τη νέα Ρωσία, όπου η μοναρχία έχει αποκατασταθεί και ένα απρόσιτο τείχος την προστατεύει από τη Δύση, ο Καμιάγκα, έχοντας στην υπηρεσία του τη φουτουριστική τεχνολογία, καλείται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του κράτους. Το πρόγραμμα εργασίας του περιλαμβάνει: να κάψει το σπίτι ενός προδότη της πατρίδας, να λάβει μέρος στη βίαιη εκτέλεσή του, να δειπνήσει με την τσαρίνα και το βράδυ να κάνει σάουνα παρέα με συναδέλφους οπρίτσνικους, έχοντας καταναλώσει μια φαρμακαποθήκη ναρκωτικά. Όλα στο όνομα του τσάρου.
Μια τρομακτική άποψη της σύγχρονης Ρωσίας η οποία προβάλλεται στο μέλλον, αλλά ίσως να μην αφορά καθόλου το μέλλον. Απολαυστικό ανάγνωσμα -ψυχαγωγικό, δυναμικό, καθηλωτικό και βαθιά χιουμοριστικό.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)

[...] Πολλοί σύγχρονοι πεζογράφοι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι αν συμπεριλάβουν την τεχνοεπιστήμη στα έργα τους θα θεωρηθούν συγγραφείς επιστημονικής και κοινωνικής φαντασίας, δηλαδή, κατά τη γνώμη τους, συγγραφείς β' διαλογής. Ο Σορόκιν, όπως και ο σημαντικός (και γνωστότερος στα καθ’ ημάς) ομοεθνής του Βίκτορ Πελέβιν, ανήκουν σε μια κατηγορία σύγχρονων πεζογράφων που δεν ξεχνούν ποτέ ότι οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις συνυφαίνονται αξεδιάλυτα με τη ραγδαία τεχνοεπιστημονική πρόοδο της εποχής μας. [...] Το "Πίσω από το μεγάλο ρωσικό τείχος" του Βλαντίμιρ Σορόκιν είναι ένα σκληροτράχηλο μυθιστόρημα, συμβατό με τον ρωσικό λαό και την ελευσόμενη εποχή, και συγχρόνως μια σάτιρα που με το δηκτικό, γκροτέσκο χιούμορ της αποβλέπει στο να υπονομεύσει τις ακρότητες της εξουσίας. [Γιώργος Λαμπράκος, BookPress.gr, 24/4/2013]