Παρουσίαση
- Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πως και που παγιδεύετε τις ιδέες σας;Α.Ξ. Οπουδήποτε μπορώ να παγιδεύσω ιδέες. Και στα πιο απίθανα μέρη. Ένα ερέθισμα μπορεί να καταγραφεί μέσα μου ή στο μπλοκάκι που πάντα κουβαλώ μαζί μου. Αυτό το ερέθισμα με ταλαιπωρεί μέχρι να το αποτυπώσω στο χαρτί με κάποιο τρόπο. Μετά αρχίζει η επεξεργασία όλου αυτού που είναι συνήθως μια αργή και βασανιστική διαδικασία, που όμως παράλληλα μου χαρίζει μοναδική απόλαυση. [...]
Συχνά με ερεθίζουν οι άλλες λέξεις. Κείμενα άλλων που διαβάζω και μου μιλάνε δημιουργούν μια διάθεση μέσα μου που μπορεί να αποτελέσει τον οδηγό για τη δική μου γραφή... γίνεται μια μυστική γοητευτική ζύμωση. [...]
"ΕΡΩΤΙΚΟ ΧΑΪΚΟΥ":
Τρία βλέμματα
Εγώ εσύ και αυτή
Εμείς και εμείς!
(Από την έκδοση)
Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:
katerina_theodoratouΚριτικές για το προϊόν
[16/05/2015] takis_serafeim. Δείτε όλα τα σχόλια του χρήστηΒαθμολογία:
Διάβασα μόλις χθες αυτό το βιβλίο στην Πολιτεία εντελώς συμπωματικά. Το εξώφυλλο ήταν ωραίο, μα το περιεχόμενό του το βρήκα ενοχλητικό, όχι με τον τρόπο που μερικές φορές οφείλει ίσως να είναι η τέχνη, αλλά υπό την έννοια ότι αντί να αξιώνει μια θέση στη σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία, μου φάνηκε, ότι η έκδοσή του εξυπηρετεί κίνητρα καθαρής ματαιοδοξίας, διότι πώς αλλιώς να οριστεί η παντελής έλλειψη οποιασδήποτε συγγραφικής αρετής; Βέβαια, χρειάζεται ίσως και λίγη ματαιοδοξία προκειμένου κάποιος να θελήσει να κοινοποιήσει το έργο του, αλλά αυτή η περίπτωση είναι θεωρώ φαινομενική κατά μία έννοια και για αυτό ίσως μπαίνω κι εγώ στον κόπο να δημοιεύσω, για πρώτη φορά, τη γνώμη μου εδώ. Φαινομενική, λοιπόν, γιατί αν και οφείλουμε να τασσόμεθα υπέρ της λογοτεχνίας που δύναται να προδιορίζει η ίδια τα όρια της και ως προς το ότι ο καθένας πρέπει να έχει το δικαίωμα να μπορεί να εκφραστεί μέσω της τέχνης που θεωρεί ότι δύναται να το κάνει ανεξάρτητα από την όποια απόκριση και αποτίμηση εν τέλει του αποτελέσματος από το κοινό και την κριτική αντίστοιχα, εν προκειμένω, ο καθένας που θα τύχει --μιας και δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάποιος θα ασχοληθεί με το βιβλίο δικαίως και στοχευμένα αν όχι για λόγους αλληλοϋποστηρηκτικούς-- να αφιερώσει λίγο χρόνο διαβάζοντάς το, θα καταλάβει ότι προφανώς ούτε η δημιουργός του φαίνεται να μην έχει γνώση ως προς την έκβαση της απόπειράς της, και δε δικαιούται δεδομένης της περίπτωσης να μην έχει, και άρα υποθέτω ότι πρέπει να το προορίζει ως κάτι που δεν αξιώνει κάποια "λογοτεχνικότητα", αλλά ως απόδειξη ενός εξωλογοτεχνικού καπρίτσιου. Αν δεν πρόκειται για μια εν δυνάμει γόνιμη φάρσα, υπό την έννοια του να καταδείξει τι δεν μπορεί να σημαίνει μια ποιητική διεκδίκηση, τότε η απόδοση της ευθύνης δε μπορεί παρά να προσανατολιστεί στον εκδότη: αφού οι αναγνώστες ποίησης στην Ελλάδα, όπως ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι ελάχιστοι και δεν πρόκειται κανείς από αυτούς να αναγνωρίσει το οτιδήποτε στις 23 Μέρες, που άλλωστε ποίηση δεν είναι.
Παρακαλούμε συνδεθείτε για να γράψετε μία κριτική.