ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΙ ΦΟΒΟΙ

Παρουσίαση

"Ένα υποβλητικό φυσικό περιβάλλον ως αρχαϊκή σκηνογραφία όπου όμως ανεβαίνουν εν είδει μεταφυσικού θεάτρου κολαστήριες σκηνές [...] Η διαπερατότητα, η ικανότητα να είναι απροσποίητα αιχμηρός ο λόγος του, κάτι που συμβαδίζει με τη δωρική απλότητά του, δίνουν μια άλλη ζωντάνια και πρωτοτυπία στην αίσθηση των ποιητικών εικόνων. Τα τριανταχτώ πυκνότατα στην έκφραση ποιήματα ή ποιητικές αφηγήσεις (καθώς συχνά έχουν μια δομή τριαδική, αρχής, μέσης και τέλους) συνδυάζουν την ελλειπτική αφήγηση με τη ρεαλιστική χοϊκότητα των πραγμάτων, την καταθλιπτική βύθιση με την ενορατική υπέρβαση. Και όλα αυτά, όπως είπαμε, με μια πρωτόκτητη θα έλεγε κανείς αίσθηση της γλώσσας, με αυθορμησία και τόλμη που προσελκύουν αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη". (Αλέξης Ζήρας, avgi-anagnoseis.blogspot.gr, 20/3/2016)

Περπατούσα κι είδα καρφωμένη στην κολόνα
την αναγγελία της κηδείας μου.
Ένα σκισμένο, σαν τη ζωή μου, ήταν χαρτί.
«Τον αγαπητό μας εχθρό
κι αντίπαλο και σκουλήκι
κηδεύομεν σήμερον.
Απεβίωσε ετών μηδέν,
ώρα αγνοουμένη
κάπου μεταξύ μεσονυκτίου και χαραυγής,
εν μέσω ύπνου, δυστυχής,
κι ονείρων.
Οι τεθλιμμένοι, λατρευτοί του δολοφόνοι».
Φόρεσα το δέρμα μου και κίνησα για το μέρος.
Έναν μεγάλο φράκτη κάγκελα βρήκα
και μέσα άνθρωποι πολλοί γύρω απ' τον τάφο
με το πρόσωπό μου στους ώμους τους.
Φύγε, φώναξαν όλοι μαζί,
καθώς άνοιγα με τα κλειδιά του σπιτιού μου.
Δεν επιτρέπονται δω πέρα ξένοι. [Από την έκδοση]

Περιεχόμενα

ειδοποιητήριο θανάτου
περιμένοντας τον ουρανό
οικογενειακή γιορτή
μακριά
ανθρωποφαγία
ο ξεχασμένος
αποφάσεις για το νέο έτος
διγαμία
...και πάμε
εθελούσια τυφλότητα
η εξαργύρωση του πόνου
η πόρτα
το δίλημμα του προσώπου
ο Χριστός των σκουπιδιών
άτρωτος
η μοναξιά του πεζού τις νύχτες δίχως φεγγάρι
ο κιτρινολαίμης
ηδονίζονται
ποιητές: Χ
στιγμιότυπα ενός αγώνα
τα κλουβιά μες στα πουλιά
ένας Ιανός
τα βλέμματα πίσω απ' το τζάμι
τα παιδιά του χρόνου
χρωμοπληγές
χωρίς θύματα
άλμα στον χρόνο
γένεση
φτερά σπασμένα
για άλλους φυλαγμένο
μια ώρα αρχύτερα
ο Χρήστος στη χώρα των τραυμάτων
οι μέρες της κρίσης
λαβύρινθος
ο φύλακας
γκρεμός ήλιος
η ποίηση της θλίψης
και τώρα, τι;