Ο ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ

Παρουσίαση

Ο γάμος τα παλαιότερα χρόνια για την κοινωνία του χωριού ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον γεγονός, ήταν το "κοσμικό" γεγονός του χωριού και της γύρω περιοχής, δεδομένου ότι οι άνθρωποι στα χωριά πριν από εκατό, εκατόν πενήντα ή περισσότερα χρόνια δεν είχαν διεξόδους για διασκέδαση και ξεφάντωμα.
Ήταν, επίσης, σημαντικό γεγονός, γιατί θα έβαζε σε κίνηση όχι μόνο τους κοντινούς συγγενείς γαμπρού και νύφης, αλλά τους πάντες, γιατί όχι μόνο στο μικρό περιβάλλον του χωριού όλοι ήταν μεταξύ τους συγγενείς και φίλοι, αλλά και γιατί ήταν μια ευκαιρία για γλέντι, για χορό και για τραγούδι. Γιατί στην Ήπειρο το τραγούδι και ο χορός είναι συστατικό της ίδιας τους της ζωής, το έχουν στο γονίδιό τους.
Ειδικότερα ο γάμος αποτελούσε ευκαιρία για τις γυναίκες -η θέση των οποίων ήταν πολύ υποβαθμισμένη- να φύγουν απ' τα τετριμμένα της καθημερινότητάς τους, που ήταν σκληρή και επίπονη, για να ξαχλυάσουν λίγο. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Προλόγισμα
Πρόλογος
Εισαγωγή
Προξενιό
Αρραβώνας
Γάμος
Προικοσύμφωνο
Το μπαριάκι ή φλάμπουρο
Κυριακή του γάμου
Τραγούδια του γλεντιού
Μετά το γάμο
Βιβλιογραφία
Ευχαριστίες

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ CD:
Στο τραγούδι: ο Αντώνης Κυρίτσης, η Ανθούλα Νούση και η Ασπασία Δεύτου

ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ:
Α' Κλαρίνο: Πέτρος - Λούκας Χαλκιάς
Β' Κλαρίνο: Μπάμπης Χαλκιάς
Λαούτο: Αθανάσιος Μαρκόπουλος
Βιολί: Αχιλλέας Χαλκιάς
Ντέφι: Σπύρος Αλεύροντας
Αφηγητής: Κωνσταντίνος Θεμελής

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ CD:
Μοιρολόι του γάμου
Του καλόγαμπρου η μάνα
Ποιος αρματώνει φλάμπουρο
Άι στολίστρες μου
Ντύσου, στολίσου, λυγερή
Μήλο μου κατακόκκινο
Αργυρό ξυράφι
Κίνα, δέντρο μ', κίνα
Πέρδικα, που 'σαι στη φτέρη
Πήγαινα το δρόμο-δρόμο
Ξύπνα, περδικομάτα μου
Μια λεμονίτσα φουντωτή
Πού πας, αγγελικό κορμί
Έβγα, μάνα, δες τον ήλιο
Έβγα, θύγω μ', έβγα
Αποχαιρετισμός
Τρέχουν τα νερά
Εκκλησιά μου κουκλωτή
Τ' άκουσες, κυρά νύφη;
Έβγα, πεθερά, στη σκάλα
Φίλοι μου, και ποιος τον κάνει τούτον τον καινούριο γάμο
Εδώ είν' αλώνι για χορό
Σπαράξου, νούνε, απ' αυτού
Κουμπάρε, που στεφάνωσες
Κέρνα, νουνέ, την τάβλα σου
Το πίνει ο νούνος το κρασί
Νύφη μου και πέρδικά μου
Στο καλό, καλέ μας νούνε
Στο καλό, συμπέθεροι
Ήρθε καιρός να φύγουμε