ΑΜΟΡΓΟΣ

Παρουσίαση

Η γεωγραφική θέση της Αμοργού, στο νοτιοανατολικό άκρο του αρχιπελάγους των Κυκλάδων, την καθιστά μια φυσική γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, τη Μικρά Ασία και την ηπειρωτική Ελλάδα. Έχει σχήμα μακρόστενο και είναι κατεξοχήν ορεινή, με ψηλότερες κορυφές τον Κρίκελλο (823 μ.) στη ΒΑ άκρη της και τον Προφήτη Ηλία (700 μ.), περίπου στο κέντρο του νησιού. Οι ακτές της είναι σε μεγάλη έκταση απόκρημνες και βραχώδεις, ενώ το νότιο τμήμα της δεν έχει λιμάνια. Στη βόρεια ακτογραμμή υπάρχουν αρκετοί φυσικοί όρμοι και εδώ βρίσκονται τα δύο λιμάνια της, τα Κατάπολα και η Αιγιάλη. Στη βορειοδυτική άκρη του νησιού, οι όρμοι της Καλοταρίτισσας και του Κάτω Κάμπου προσφέρουν ασφαλές αγκυροβόλιο σε μικρότερα σκάφη. Τα βουνά και οι χαράδρες έχουν προικίσει το νησί με ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο και γοητευτικό γεωμορφολογικό προφίλ που, ωστόσο, συντήρησε για πολλούς αιώνες την απομόνωση μεγάλων περιοχών, που για το λόγο αυτό διατήρησαν την αυτονομία και την ιδιαίτερη φυσιογνωμία τους. Σε κοντινή απόσταση ΒΔ της Αμοργού βρίσκονται τα ακατοίκητα νησιά Κέρος και Αντίκερος, ενώ πολύ κοντά στις βόρειες ακτές της, μια ξεχωριστή νότα δίνουν το νησάκι της Γραμβούσας έξω από τον όρμο της Καλοταρίτισσας και η Νικουριά, που χωρίζεται από την Αμοργό με ένα στενό και ρηχό θαλάσσιο πέρασμα, απέναντι από τον οικισμό του Αγίου Παύλου.
Η βλάστηση της Αμοργού είναι η χαρακτηριστική των Κυκλάδων, αραιή και χαμηλή, αποτελούμενη από σχίνους, φίδες, φραγκοσυκιές, θυμάρι αλλά και πολλά ενδημικά, σπάνια φυτά και βότανα με φαρμακευτικές ιδιότητες. Ο άρτικας, το σταθούρι, η αμοργιανή καμπανούλα, το κεφαλόχορτο είναι μερικά από τα σπάνια είδη που ευδοκιμούν στο νησί. Στις κοιλάδες και στα οροπέδια του νησιού υπάρχουν ελαιώνες, εσπεριδοειδή και αμπέλια, ενώ καλλιεργούνται αρκετά κηπευτικά που φημίζονται για τη νοστιμιά τους.
Σπιζαετοί, αιγαιόγλαροι, αγριοπερίστερα και μαυροπετρίτες φωλιάζουν στους απόκρημνους βράχους σε μικρούς αριθμούς, ενώ συχνή είναι και η παρουσία της πέρδικας, όταν δεν αποδεκατίζεται από τα τουφέκια των κυνηγών. Στις ενάλιες σπηλιές των απομονωμένων ακτών φωλιάζουν ακόμη κάποιες φώκιες Monachus monachus, ενώ στην ερπετοπανίδα του νησιού ξεχωρίζει ο Λαφίτης της Αμοργού. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)