Ο ΑΕΤΟΣ

Παρουσίαση

Ο Μάξι περίμενε με την ελπίδα πως τα λόγια του άλλου θα έπαυαν κάποτε να 'ναι τόσο αινιγματικά, ύστερα, καταλαβαίνοντας ότι περίμενε στα χαμένα, τέντωσε τ' αυτιά του για ν' ακούσει το μουρμουρητό του άντρα και πάσχισε να βγάλει κάτι λογικό απ' τις κουβέντες του.
- Γίνονται διάφορα, μα, στην πραγματικότητα, τα πιο πολλά είναι αθώρητα... Ο Γάλλος πρεσβευτής τρώει με τα μάτια του το δρόμο... Όλα είναι ήσυχα, δεν κουνιέται φύλλο... Ο πρεσβευτής της Ιαπωνίας συμβουλεύεται τις αναφορές και νομίζει πως κάτι ανακαλύπτει... Οι φρουροί καραδοκούνε με τα κυάλια στις σκοπιές τους... Ούτε κουνούπι δεν περνάει τα κάγκελα... Κι όμως, όλον αυτόν τον καιρό, όλα έρχονται τα πάνω κάτω... Οι άνθρωποι κάνουν σαν τρελοί να φύγουν απ' την πατρίδα τους, σκοντάφτουν, ξεκινάνε πάλι, με τα πόδια, με φουσκωτές βάρκες, κρυμμένοι στ' αμπάρια των βαποριών ή στις ρυμούλκες των φορτηγών, κρεμασμένοι με νύχια και με δόντια απ' τους αρμούς των βαγονιών, απ' την τριχωτή κοιλιά των προβάτων, σκαρφαλωμένοι πάνω σε έλκηθρα, ανάμεσα στα φτερά των αετών, στα κλαδωτά κέρατα των ταράνδων....... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)