ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΣΤΙΣ 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Παρουσίαση

Ο άνθρωπος δεν είναι αιώνιος, όμως οι γραπτές μνήμες γι' αυτόν μπορούν να περάσουν στην αιωνιότητα, εάν αυτός είχε αφιερώσει τη ζωή του για την ευτυχία των ανθρώπων της εποχής του και για την ευτυχία των μεταγενέστερων ανθρώπων. Οι άνθρωποι, που γενικά διατηρούν μέσα τους το μεγάλο προτέρημα της ευγνωμοσύνης, δεν λησμονούν αυτούς που τους βοήθησαν στη ζωή και με κάθε τρόπο προσπαθούν να τους μνημονεύουν.
Ο Νίκος Παπακόγκος είναι ένας από αυτούς, που οι σύγχρονοί του, αλλά και οι μεταγενέστεροι, τον έχουν βαθιά χαραγμένον στη μνήμη τους. Αυτοί αναπολούν τα χρόνια που έζησαν μαζί, τα παιδικά και μαθητικά τους χρόνια, τα φοιτητικά και τα χρόνια των ποικιλόμορφων αγώνων τους και με συγκίνηση βρίσκουν, πως έχουν στερηθεί τη συντροφικότητά του, τη φιλία, την αγάπη, την ωραία συντροφιά και τις ευχάριστες ώρες, που περνούσαν μαζί του. Πολλοί είναι εκείνοι, που θεωρούν πως ο Νίκος έφτασε στο αποκορύφωμα της ζωής του εκείνο το πρωινό της 27 Απριλίου, που τα καυτά βόλια του δήμιου σταμάτησαν το δρόμο των αγώνων του για την ανθρώπινη πρόοδο και ευημερία. [...]
Στο βιβλίο μου τούτο θα προσπαθήσω ν' αφηγηθώ, όσο μπορέσω πιο αντικειμενικά, μερικές λεπτομέρειες της ζωής του Νίκου Παπακόγκου, που νομίζω, πως ενδιαφέρουν τους ανθρώπους στις μέρες μας πολύ περισσότερο, παρά αμέσως ύστερα από τις 27 Απριλίου του έτους 1947. Τότε οι άνθρωποι συγκινήθηκαν πολύ από τη θυσία του Νίκου, τη «μεγάλη απώλεια», -όπως έλεγαν-, για συγγενείς, φίλους και γνωστούς, πολύ δε περισσότερο για τον αγώνα. Σήμερα που πέρασε χρόνος πολύς, -πάνω από μισός αιώνας-, οι ιδέες του Νίκου προχώρησαν και βρίσκονται σε ψηλότερες κορυφές. Οι άνθρωποι πλέον γνωρίζουν όχι λίγα υπέροχα κατορθώματα αγωνιστών, χειροκροτούν αυτούς, ονειρεύονται για πιο μεγάλους αγώνες, για πολύ μεγάλες επιτυχίες σε εκτεταμένη κλίμακα. Όμως κανένας δεν αγνοεί, ότι στη σημερινή άνοδο δεν φτάσαμε δίχως αγώνες και ενώ οι άνθρωποι ασχολούνται με το παρόν και σκέπτονται για το μέλλον, δεν παραλείπουν να ενδιαφέρονται για να μάθουν περισσότερα και για το παρελθόν, όχι μονάχα για ιστορικά γεγονότα, αλλά και για τη συγκεκριμένη δράση και τη ζωή εκείνων των ανθρώπων, που αφιέρωσαν τη ζωή τους για τη μελλοντική ευτυχία των συνανθρώπων τους. Γι αυτό σκέφτηκα να εξιστορήσω μερικές λεπτομέρειες από τη ζωή και τον αγώνα του Νίκου. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Περιεχόμενα

Προλεγόμενα (Κουβέντα με τη Ζαμίρα)
Μνήμες
Ι. ΜΕΡΟΣ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΝΗΜΗΣ (Στο πέρασμα του χρόνου)
Η γέννηση του Νίκου
Μετοίκηση στο Παχτούρι - έτος 1920
Στο χωριό μου (ποίημα)
Παιδικά χρόνια
Μαθητικά χρόνια - Δημοτικό Σχολείο
Ο Νίκος έξι χρόνων επαναστατεί κατά του πατέρα του
Στο πρακτικό Λύκειο Λαμίας
Στο Γυμνάσιο Τρικάλων
Τα μυστικά του κομμουνισμού
Στο Δ' Γυμνάσιο του Πειραιά
Η δύσκολη πορεία προς τον κομμουνισμό
Ιδεολογική σύγκρουση του Νίκου με τον πατέρα μας
Δίχρονη διακοπή των σπουδών του Νίκου
Πανηγύρι στη Λαφίνα
Ποιήματα που άρεσε ν' απαγγέλλει στις συντροφιές του ο Νίκος
Η πνοή του Νίκου στο οικογενειακό περιβάλλον
Προσανατολισμός επαγγελματικός από πατέρα για Νίκο
Στη θρυλική Άρτα
'39-'40 Στο Γυμνάσιο Τρικάλων
II. ΜΕΡΟΣ
ΠΕΡΙΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΑΝΑ ΤΟ ΚΛΕΙΝΟΝ ΑΣΤΥ
Αρχές Σεπτεμβρίου 1940
Φεύγουμε για το χωριό μας
Συγκρότηση κομματικού πυρήνα
Κομματική πνοή ρυθμίζει τη λειτουργικότητα του πυρήνα
Η συμμετοχή του Νίκου στη μάχη της Μερίτσας
Η μάχη της Μερίτσας (ποίημα)
Μερικά από τα αντιστασιακά τραγούδια
Οι αθάνατοι όρκοι των αγωνιστών της Αντίστασης
Ιστορική παρέμβαση (Ι)
Το Παχτούρι πανηγυρίζει τη μέρα της απελευθέρωσης
Καμπάνα (ποίημα)
Ιστορική παρέμβαση (II)
Ιστορική σύσκεψη Ελασιτών στη Λαμία
Λεπτομέρειες της λαϊκής συμπαράστασης στο μέτωπο στην Ήπειρο
Πέρα μακριά (ποίημα)
Περνά ο στρατός ο λαϊκός (ποίημα)
Γενική εξόρμηση (ποίημα)
Η κρισιμότητα της "Συμφωνίας της Βάρκιζας"
Απόσπασμα από τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη (9/1/05)
Αγώνας με όπλο τη λογοτεχνία
Από το προσωπικό αρχείο της Βάγγιως Βουρνά
Ο Νίκος προσανατολίζεται για τον ΔΣΕ
Η ματωμένη άνοιξη του 1947
III. ΜΕΡΟΣ
Στο τραχύ και φιλόστοργο χωριό, που γεννήθηκα
24 Αυγούστου 1988, ημέρα Τετάρτη
Η φρικτή νεροφαγιά
Ο Ευαγγελίδης ή Κούτρας θυμάται καλά
Επίμοχθο το βάρος της επιστροφής
Μόνο για την ιστορία
Ο μαρτυρικός πατέρας μας (αναδρομή)
Με τον Λεωνίδα Γεροβασίλη (παρατσούκλι Γιαγκούλας ή Κυριάκης)
Αποκαλυπτική η αφήγηση του συγκρατούμενου του Νίκου, Γεροβασίλη
Απευθέρωση του Γεροβασίλη και αποστολή του Νίκου και του τραυματία αντάρτη για τον τόπο της εκτέλεσής τους
Μερικές διευκρινίσεις με Γεροβασίλη για τον Νίκο
"Μελέικα" - η συνοικία που πρόδωσαν τον Νίκο
Ο Σωτήρης αποκαλύπτει πως γνώριζε καλά τον Νίκο
Ο Νίκος στα σπίτια τα Μελέικα - Η εξαπάτησή του
Απαράδεκτη η μαρτυρία του Σωτήρη
Η τραγική Σωτήραινα...
Σωτήρης και Μιχάλης συνομιλούν (αναδρομή σε όλο το θέμα)
Ο Κώστα-Γιάννης και η νεαρή γυναίκα του αδερφού του
Οι φριχτές μαρτυρίες του Γεροβασίλη με τον Νίκο Παπακόγκο στο κρατητήριο συνεχίζονται
Αναδρομή για διαφάνεια
Διευκρινίσεις
Επιμνημόσυνη δέηση στον τάφο του Νίκου Παπακόγκου στις 6-9-1988
Ομιλία δασκάλου Απόστολου Οικονόμου
Ομιλία Παναγιώτη Σπύρου
Ύμνος στον Νίκο Παπακόγκο από τον πατέρα του
Ο θάνατος του ποιητή (του Κωστή Παπακόγκου)
Όπως ασπάζεται η Ιστορία
Απόσπασμα από το περιοδικό "Κομμουνιστική Επιθεώρηση"
Ριζοσπάστης: Πέμπτη 27 Απριλίου 1978, σελ. 10 "Μορφές Αγωνιστών"