ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 1946-1949 (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

To βιβλίο αυτό προτείνουν οι:

Toν/την συγγραφέα αυτόν προτείνουν οι:

Κριτικές για το προϊόν

Η κουμμουνιστικη οπτικη γωνια των γεγονοτων,παραλειπει τα φρικτά εγκληματα της αριστερας και προσπαθει να δικαιολογισει τα αδικαιολογητα.Σαν ιστορικός δεν φημιζεται για την αμεροληψία του καθως οι κουμμουνιστικες ιδεοληψίες ειναι εκδηλες

Θεωρούσα την πολυσέλιδη δίτομη Ιστορία του ελληνικού εμφυλίου του Γ. Μαργαρίτη ως βιβλίο αναφοράς για τη συγκεκριμένη περίοδο. Μετά την ανάγνωση όμως των, σχεδόν 1300, σελίδων του η γνώμη μου είναι πως πολύ απέχει από μια τέτοια κατηγοριοποίηση, ενώ η απόσταση περίπου 25 χρόνων από τη συγγραφή προσθέτει στο έργο τις πρώτες του ρυτίδες. Το βιβλίο παρόλο που διατρέχει πολλά θέματα του εμφυλίου είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος του μια μακρόσυρτη στρατιωτική ιστορία των συγκρούσεων με πολλές και ανούσιες λεπτομέρειες για την αριθμητική των μονάδων, τους ελιγμούς τους, τον οπλισμό τους, τις εκατέρωθεν απώλειες κλπ κλπ. Λείπει παντελώς το διεθνές πλαίσιο με τις ενέργειες των εμπλεκόμενων χωρών, πλην της Αμερικής, ενώ το ερμηνευτικό και εξηγητικό του σχήμα για τις αιτίες του εμφυλίου, κινούμενο σε μια πούρα μαρξιστική ανάλυση στέκεται απλώς στο οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρό και μόνο εκεί. Η ερμηνευτική αυτή μέθοδος μπορεί να συνάδει με τα θέσφατα της κοινωνικής ιστοριογραφικής σχολής ( κοινωνική ιστορία), όμως παραβλέπει σε πολύ μεγάλο βαθμό το διακριτό ρόλο της προσωπικότητας στα συμβάντα. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος να θέσω το παρακάτω απλό ερώτημα : Ο ελληνικός εμφύλιος θα είχε συμβεί ή θα είχε εξελιχθεί όπως εξελίχθηκε, αν ο ΓΓ του ΚΚΕ ήταν κάποιος άλλος εκτός από τον τυχοδιώκτη και αμφιλεγόμενο Ν. Ζαχαριάδη;
Τέλος, να τονίσω ότι η αφήγηση ξεκινά με τη Λευκή Τρομοκρατία μετά τη Βάρκιζα, δίχως να γίνεται έστω η παραμικρή σύντομη αναφορά στα προγενέστερα (εμφύλιες συγκρούσεις της Κατοχής και Δεκεμβριανά) που εξηγούν τα επιγενέστερα. Με αυτό τον τρόπο η σύγκρουση του 1946-49 δείχνει να έχει μόνο οικονομικοκοινωνικά θεμέλια, ενώ παραβλέπονται τα πολιτικά στοιχεία που ολοκληρώνουν την ερμηνευτική εικόνα.
Ωστόσο το κείμενο είναι ευκολοδιάβαστο, η γλώσσα απλή και κατανοητή, αλλά ο αναγνώστης θα χρειαστεί υπομονή και χρόνο για να διατρέξει σε βάθος το έργο.
Μετά από όλα αυτά από εμένα τρία αστέρια με το ζόρι...