ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΑΣ ΒΕΓΚΑΣ

Παρουσίαση

Το "Αφήνοντας το Λας Βέγκας", το πρώτο μυθιστόρημα του Τζον Ο' Μπράιεν, είναι η ταραγμένη και αδιέξοδη ιστορία μιας γυναίκας που επιλέγει τη ζωή και ενός άνδρα που την απορρίπτει. Η Σέρα, μια πόρνη, και ο Μπεν, ένας αλκοολικός (πρώην γκόλντεν μπόι), παραπαίουν μαζί και ανακαλύπτουν ο ένας στον άλλον την ανακούφιση από τις ανελέητες ζωές τους. Εκτός από μαρτυρία του πηγαίου ταλέντου του νεαρού συγγραφέα, το "Αφήνοντας το Λας Βέγκας" είναι η συναρπαστική ιστορία ενός έρωτα άνευ όρων και ορίων που γεννιέται ανάμεσα σε δυο απόκληρες και χαμένες ψυχές. Ένα εμβληματικό, κλασικό έργο της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας που αποδομεί τη συμβατικότητα και την υποκρισία της καθημερινότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Δεν υπάρχει ούτε μία παραφωνία σε όλο το μυθιστόρημα...ο O' Μπράιεν στηρίζεται σε μια στιβαρή παράδοση, την παράδοση του αμερικανικού νατουραλισμού, και συντονίζεται άψογα μαζί της. Από τον Στίβεν Κρέιν μέχρι τον Χιούμπερτ Σέλμπι Τζούνιορ, ... [ο Ο' Μπράιεν] επιτυγχάνει έναν ατόφιο και δυναμικό τρόπο γραφής, Σήμερα, μια τέτοια δύναμη σπανίζει, αλλά όταν εμφανίζεται είναι βέβαιο ότι η πηγή της είναι το πραγματικό ταλέντο". [New York Daily News]

"Ο Ο' Μπράιεν αφιερώνει το μισό περίπου βιβλίο στη σκιαγράφηση των δύο προσώπων προτού τα φέρει κοντά, στη σελίδα 148(!). Η Σέρα βρίσκει στον Μπεν "ένα πολύ κλειστό κλαμπ", γιατί ακόμη και μεθυσμένος και λιπόθυμος είναι η καλύτερη παρέα. Και ο Μπεν κερδίζει από τη Σέρα το μόνο πράγμα που λαχταρά και δεν έχει σχέση με το αλκοόλ: ένα ζεστό κορμί.
Στην καρδιά όμως αυτού του βρώμικου και ταυτοχρόνως πάρα πολύ τρυφερού (σχεδόν αθώου) love story είναι η αφηνιασμένη, ανελέητη κατάδυση στην ψυχή ενός ταλαιπωρημένου ανθρώπου εξαρτημένου σε τέτοιον βαθμό από το αλκοόλ που έχει γίνει αναπόσπαστο στοιχείο του, η φυσική πλέον μυρωδιά του, το μοναδικό σημείο επαφής του με τον κόσμο. "Είναι σχεδόν αδύνατον αυτές τις τελευταίες ημέρες του να διατηρήσει στο αίμα του ένα επίπεδο αλκοόλ που να του επιτρέπει να λειτουργεί" γράφει ο Ο' Μπράιεν και μάλλον ήξερε πολύ καλά τι έλεγε, γιατί ο δικός του αλκοολισμός τον οδήγησε στην αυτοκτονία όταν τον Απρίλιο του 1994 αυτοπυροβολήθηκε (δύο εβδομάδες μετά την υπογραφή του συμβολαίου για τη μεταφορά του μυθιστορήματος στο σινεμά).
Μοιρασμένο σε λίγα αλλά μεγάλα και πυκνογραμμένα κεφάλαια, σκοτεινό αλλά ποτέ μίζερο, το "Αφήνοντας το Λας Βέγκας" αντλεί ποίηση είτε μέσα από τους εμετούς και τα παραληρήματα του Μπεν είτε μέσα από το δάκρυ της Σέρα από τη στιγμή που γεννιέται στο μάτι της ως τη στιγμή που το καταπίνει η μαύρη δαντέλα της κιλότας της." [ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/1/2012]