ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Παρουσίαση

Στην όχθη του μεγάλου ποταμιού, που μόλις είχε φουσκώσει από δυνατή βροχή και είχε ξεχειλίσει, ο γέρος περατάρης, κουρασμένος από τις δουλειές της ημέρας, ήταν ξαπλωμένος στην καλύβα του και κοιμόταν. Μέσα στη νύχτα τον ξύπνησαν δυνατές φωνές άκουσε ότι κάποιοι ταξιδιώτες ήθελαν να περάσουν απέναντι.
Βγαίνοντας από την πόρτα, είδε δύο μεγάλα στοιχειά του βάλτου, δυο λαμπυρίσματα, να αιωρούνται πάνω από τη δεμένη μαούνα. Τον διαβεβαίωσαν ότι βρίσκονταν σε μεγάλη βιάση και θα ήθελαν να είναι ήδη στην απέναντι όχθη. Ο γέρος δεν βράδυνε, ξεκίνησε και έπλεε με τη συνηθισμένη του δεξιοσύνη εγκάρσια στο ρεύμα, ενώ οι ξένοι σύριζαν ο ένας στον άλλο σε μια άγνωστη γλώσσα και συρίζοντας ξεσπούσαν σε δυνατά γέλια, χοροπηδώντας πέρα-δώθε μια στις άκρες και στους πάγκους, μια στο πάτωμα του πλεούμενου.
«Η βάρκα κουνάει!» φώναξε ο γέρος «και αν είστε τόσο ανήσυχοι, μπορεί να μπατάρει καθίστε, λαμπυρίσματα!» Ξέσπασαν σε δυνατά γέλια με την απαίτησή του, κορόιδευαν τον γέρο και ήταν ακόμη πιο ανήσυχα από πριν. Εκείνος υπέφερε τις αταξίες τους υπομονετικά και σύντομα έφτασε στην απέναντι όχθη.
«Πάρε για τον κόπο σου!» φώναξαν οι ταξιδιώτες και, καθώς τινάζονταν, έπεσαν πλήθος λαμπερά χρυσά φλουριά στην υγρή βάρκα.
«Για όνομα του Θεού, τι κάνετε;» φώναξε ο γέρος. «Θα με βάλετε σε μεγάλους μπελάδες! Αν ένα κομμάτι χρυσάφι είχε πέσει στο νερό, τότε το ποτάμι, που δεν χωνεύει αυτό το μέταλλο, θα σηκωνόταν σε τρομακτικά κύματα και θα κατάπινε το πλεούμενο κι εμένα, και ποιος ξέρει τι θα είχατε απογίνει εσείς! Πάρτε πάλι πίσω τα λεφτά σας!» [...] (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Το παραμύθι
Επίμετρο (Μια πολύχρωμη Ουτοπία): Θεόδωρος Παρασκευόπουλος