ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΤΕΧΝΟΥΡΓΙΑ

Παρουσίαση

Η έκφραση προηγμένη τεχνουργία [Τεχνουργία: σχηματισμός δια τεχνικών μέσων, περίτεχνη δημιουργία] αντί της προηγμένης τεχνικής ή τεχνολογίας χρησιμοποιείται για να υποδηλωθεί η διαφορά -σχεδόν η αποκοπή- των σύγχρονων τεχνητών συστημάτων τόσο από τη (δυτική) τεχνική όσο και από τη φιλοσοφική της βάση. Τα συστήματα αυτά φαίνεται να επικαλύπτουν τις προηγηθείσες μηχανικές-τεχνικές μεθόδους όπως και τις συνθετικές αναπαραστατικές μεθόδους.
Μέσω της προηγμένης τεχνουργίας θεωρούμε τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, τις πτυχές του, τις διαδικασίες και, ιδίως, τους όρους του, όπως εμφανίζονται στις ημέρες μας. Το παρελθόν, σύμφωνα με την οπτική μας γωνία, είναι εκείνο των μηχανικών-τεχνικών μεθόδων, των μηχανικών ανάλογων του ανθρώπου, μιας μηχανικής μεταφοράς των μέτρων του στα έργα της Αρχιτεκτονικής. Δίχως να στραφούμε στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό κάποιας ειδικής κατηγορίας κτιρίων ή στις θεωρήσεις του από κάποιες συγκεκριμένες σχολές, επιχειρούνται βαθιές τομές στον χρόνο, ώστε να γίνουν διακριτά, στην ευρύτερη δυνατή βάση, τα φαινόμενα της "βύθισης" του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού στα διανοιγόμενα πεδία της προηγμένης τεχνουργίας.
Κινούμενοι από τα πρότυπα των μηχανών στην προηγμένη τεχνουργία, από την προηγμένη τεχνουργία στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό στον άνθρωπο, ερωτούμε: Με ποιους τρόπους η μηχανική-τεχνική λογική και η μετεξέλιξή της ως προηγμένη τεχνουργία οροθετούν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό; Το θεμελιώδες αυτό ερώτημα συναρτάται με το διαρθρωτικό και κρίσιμο για την έρευνα ερώτημα για τον άνθρωπο: Πως στο εύρος των μεταβολών αυτών, στα όριά τους, ο άνθρωπος ως θεωρών, ως φυσική παρουσία και ως το ιδιαίτατο / ανοικειώτατο μεταξύ των υποκειμένων αναπαριστά -και χρονολογεί- τον περίγυρό του και τον εαυτό του, πως μετέχει στο αναπαριστάνειν;
Ενώ στα πεδία της προηγμένης τεχνουργίας οι λειτουργίες του γραπτού λόγου, οι ικανότητές του να μεταφέρει νοήματα, φαίνεται να αναστέλλονται, θεωρούμε ότι ο γραπτός λόγος μπορεί ακόμη να αποκαλύπτει κάποιες ουσιαστικές πτυχές αυτών των πεδίων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ
Η συνθήκη του κειμένου
Περί μεθόδου. Η φαινομενολογία ως ερμηνεία καθαυτή
Η ιστορική αξίωση
ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΟΥΣ
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός - Προηγμένη τεχνουργία. Ορισμοί
Τα ερωτήματα της έρευνας
Νοηματοδοτούμενη αρχιτεκτονική. Δύο ακόμη επισημάνσεις
Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ
Η μεθοδική εξάπλωση των κλασικών μορφών
Ο ορίζοντας του προληπτικού χώρου
Αρχιτεκτονική. Η συγκάλυψη των κατασκευαστικών τεχνικών
Η γεωμετρία του ανθρώπινου σώματος και της μηχανικής δυναμικής
Παράρτημα
Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥ
Αναγεννησιακός επίλογος
Form follows function follows form
Λειτουργικές εξειδικεύσεις του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού
Η ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΙΣΧΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ
Μεταμοντέρνο. Προς τις στρατηγικές αποδόμησης
Αποδόμηση Ι
Αποδόμηση ΙΙ
Οι οφειλές της αποδόμησης
Ε-max
Ο άνθρωπος ανάμεσα στις κατασκευές του
Βιο-μηχανικά ελάχιστα του εδώ
Βιο-τεχνητά μέγιστα του αλλού
Ο ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΕΧΝΗΤΟΥ
Φραγμοί στις μεσολαβήσεις των ουτοπιών
Τα δίκτυα της ανθρωπότητας
Αναπαραστάσεις στο φόντο των χωρών
ΟΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Δέσμες αξόνων, πλέγματα-κτίρια υψηλής τεχνολογίας
Die Gesamtkunstwerke
Μορφές των ρευστοποιήσεων: του οργανικού, των παραμέτρων και των εδαφικών δεδομένων
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ