ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑ

Παρουσίαση

Ο οικονόμος Χαράλαμπος στο θεωρητικό του δίνει τον εξής ορισμό για το ίσο και τον ισοκράτη: "ίσον λέγοντες εν τη ψαλτική, εννοούμεν τον υπηχούντα βόμβον κατά την εκτέλεσιν εν τη Εκκλησιαστική μελωδία, τον ήχον της φωνής του βοηθού ψάλτου επί του κυριεύοντος ή δεσπόζοντος φθόγγου, ψαλλομένου ήχου τινός ή συστήματος. Ισοκράτην δε λέγοντες εννοούμεν τους βοηθούς του ψάλτου, τους μεν παίδας, δια φωνής συρομένης επί του επικρατούντος ή δεσπόζοντος φθόγγου, με ανάλογον ήχον, προς την φωνήν του ψάλλοντος, ίνα μη ο ήχος της φωνής αυτών σκιάζει ή καλύπτει την φωνήν του ψάλτου".
Όπως εξάγεται από κάποιους λόγους τους Μεγάλου Βασιλείου και του ιερού Χρυσοστόμου, το ισοκράτημα υπήρχε στην Εκκλησία των πρώτων αιώνων. Στην αρχαία Εκκλησία γίνεται λόγος για υπήχηση. Από διάφορες μαρτυρίες φαίνεται ότι η υπήχηση ήταν βοηθητική μελική γραμμή, η οποία συνόδευε το κύριο μέλος. Αυτή ήταν απλή, δεν εξαρτάτο από την πορεία της μελωδίας και ψαλλόταν με φωνή μαλακή. Αυτό υπονοεί η πρόθεση υπό στην λέξη υπήχηση. Αυτή η υπήχηση, την οποία βρίσκουμε στην αρχαία Ελλάδα είναι το σημερινό ισοκράτημα. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

Περιεχόμενα

ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑΤΟΣ
ΙΣΟΚΡΑΤΗΜΑΤΑ ΚΑΘΕ ΗΧΟΥ
ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΥΜΝΩΝ
Βασικοί κανόνες μελοποίησης ύμνων