ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Παρουσίαση

Ένα χωριό με παλιά σπίτια, αιωνόβια κυπαρίσσια, καταπράσινους λόφους, οπωρώνες. Κάποιος, τις νύχτες, σκάβει κάτω από το σπίτι του γέρου Πέσαχ. Ο μεσίτης βρίσκεται κλειδωμένος στο υπόγειο του πεθαμένου συγγραφέα. Η κρεβατοκάμαρα της οικογένειας Λεβίν κρύβει κάποιο μυστικό, ενώ ο Πρόεδρος της κοινότητας ψάχνει τη γυναίκα του που έχει εξαφανιστεί. Μια άλλη γυναίκα, η γυναίκα του Τσέλνικ, έφυγε για την Καλιφόρνια και δεν επέστρεψε, ο γιος της Ντάλιας αυτοπυρπολείται, ενώ η χωρισμένη βιβλιοθηκάριος και ο νεαρός που λιώνει από πόθο γι' αυτήν το μόνο που βρίσκουν να συζητήσουν είναι για την αυτοκτονία της Βιρτζίνια Γουλφ.
Ένα φανταστικό χωριό που θυμίζει Τοσκάνη, μια συλλογή από υπέροχες ιστορίες που έχουν κοινό παρονομαστή το μέρος στο οποίο διαδραματίζονται, ένα ψηφιδωτό αντί-ηρώων που έπαψαν να ψάχνουν να βρουν νόημα στη ζωή τους και το μόνο που ζητούν είναι να καταλάβουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Από τα καλύτερα πρόσφατα βιβλία του μεγάλου σύγχρονου ισραηλινού συγγραφέα, οι "Εικόνες από τη ζωή στο χωριό" θα σας αποκαλύψουν έναν διαφορετικό, μερικές φορές πιο μαύρο, αλλά σίγουρα και πιο σαγηνευτικό Άμος Οζ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στο βιβλίο του Άμος Οζ ο αναγνώστης εισέρχεται σ’ ένα «πλεκτό» από βινιέτες που εξυφαίνονται σ’ ένα φανταστικό χωριό που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Τελ Αβίβ. Ο κεντρικός χαρακτήρας καθεμιάς από αυτές εισβάλλει σε μιαν επόμενη ως δευτερεύουσα παρουσία, κι έτσι δημιουργείται η αίσθηση μιας κοινότητας μικρής έκτασης, όπου κάθε κάτοικος γνωρίζει επακριβώς τις κινήσεις του άλλου. Οι ήρωες μιλούν μόνον όταν πρόκειται να πουν τα απολύτως απαραίτητα, όμως οι σιωπές που παρεμβάλλονται υπογραμμίζουν μια διαρκώς επικείμενη απειλή. Το χωριό μοιάζει με τις μικροσκοπικές πλαστικές φάρμες των παιδικών παιχνιδιών, όπου τα ανθρωπάκια, τα ζωάκια, τα υποστατικά και τα οχήματα είναι έρμαια της φαντασίας του παιδιού. Αίφνης επανεμφανίζονται τα πουλιά και τα ζώα που είχαν εγκαταλείψει το άλλο χωριό, εκείνο του βιβλίου του Άμος Οζ: Ξαφνικά στα βάθη του δάσους. Όμως παραμένει το καφκικό, «άβολο» συναίσθημα πως κάτι περίεργο συμβαίνει. (Νίκος Ξένιος, Bookpress.gr, 14/6/2013)

Περιεχόμενα

Κληρονόμοι
Συγγενείς
Σκαφτιάδες
Χαμένοι
Περιμένοντας
Ξένοι
Τραγουδώντας
Σε τόπο μακρινό σε άλλους καιρούς