Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ

Παρουσίαση

Παρακολουθώντας για πολλά χρόνια τη νομολογία και τη θεωρία και καθημερινά ζώντας στην πράξη τη δικηγορία, παρατήρησα και διαπίστωσα, ότι καμμία άλλη διάταξη ουσιαστικού δικαίου δεν έχει νομολογιακά "ταλαιπωρηθεί" τόσο, όσο η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 375 του Π.Κ., που καθιστά την υπεξαίρεση από πλημμέλημα, κακούργημα. Πρόκειται για μια, θα λέγαμε, "χαώδη" κατάσταση, που δυστυχώς καθημερινά γίνεται και πιο απαράδεκτη.
Οι κρίσεις των δικαστηρίων και των δικαστικών συμβουλίων είναι ανεξέλεγκτες, με αποτέλεσμα όχι απλά να μην υπάρχει η επιβαλλόμενη νομολογιακή ενότητα σε ένα από τα σοβαρότερα και βασικότερα σύγχρονα εγκλήματα, αλλά να έχει δημιουργηθεί ένα "μωσαϊκό" απόψεων με πολύ επικίνδυνες διαστάσεις.
Και ο Άρειος Πάγος, όχι μόνο δεν βελτιώνει την κατάσταση, αλλά αντίθετα την υποβοηθάει όλο και περισσότερο. Η δογματική άποψή του, που τελευταία τείνει πλέον να γίνει πάγια, ότι η κρίση του δικαστηρίου ή δικαστικού συμβουλίου, ότι η πράξη ενέχει ή όχι κατάχρηση ιδιαίτερης εμπιστοσύνης, είναι ανέλεγκτη αναιρετικά, άφησε τελείως απροστάτευτα τα κατώτερα δικαστήρια, των οποίων οι πλάνες και τα σφάλματα, χωρίς την ποδηγέτηση του Αρείου Πάγου, καθημερινά πληθαίνονται.
Όπως θα δούμε πιο κάτω, κραυγαλέα λάθη μένουν ανεξέλεγκτα και αδιόρθωτα, για να επαναληφθούν και από άλλα δικαστήρια και μάλιστα με πολύ επικίνδυνες προεκτάσεις, αφού με την άρνηση του ακυρωτικού ελέγχου των εκλαμβάνονται σαν αμετάκλητα επικυρούμενα, γι' αυτό και επαναλαμβάνονται με μεγαλύτερη προχειρότητα και ευκολία.
Έτσι φθάσαμε σήμερα στο σημείο, που η δίωξη, η παραπομπή και η καταδίκη κάποιου υπεξαιρέτη σε βαθμό κακουργήματος να είναι η πιο απλή υπόθεση, εξαρτώμενη αποκλειστικά και μόνο από την θέληση του μηνυτή. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ - ΓΕΝΙΚΟ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ ΓΕΝΙΚΑ
2. ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
3. Ο ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΑΟΡΙΣΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ "ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ"
4. ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ (ΜΗ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ) ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
5. ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ "ΕΜΠΕΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝΟΝ"
6. ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΣΗΣ
7. ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΜΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΠΑΙΤΙΟΥ ΩΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ, ΜΕΣΕΓΓΥΟΥΧΟΥ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΛΛΟΤΡΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ Κ.Λ.Π.
8. ΜΗ ΕΝΝΟΜΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ (ΓΝΩΡΙΜΙΑ, ΦΙΛΙΑ, ΠΕΛΑΤΕΙΑ, ΕΡΩΤΙΚΟΙ Κ.Λ.Π. ΔΕΣΜΟΙ)
9. ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΙ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
10. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗΝ § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
11. Η § 3 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
12. ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΚΑΙ § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
13. Η §§ 2, 3 Π.Κ. ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
14. ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ Ν.Π.Δ.Δ.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ - ΕΙΔΙΚΟ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΝΝΟΜΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΡΑΣΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΤΙΚΕΣ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ Ή ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΟΣ
15. Η ΑΜΕΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
16. Η ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
17. ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΛΛΟΤΡΙΩΝ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
18. ΜΙΣΘΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
19. ΜΙΣΘΩΣΗ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
20. ΔΙΟΙΚΗΣΗ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
21. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
22. ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ (Ο.Ε., Ε.Ε., Ε.Π.Ε., Α.Ε.)
23. ΑΦΑΝΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
24. ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
25. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΟΡΟΦΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
26. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΣΥΜΠΛΟΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
27. ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ - ΚΛΟΠΗ ΦΟΡΤΙΟΥ - ΛΟΙΠΑ ΜΕΛΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ
28. ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
29. ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
30. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΡΑΚΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
31. ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ - ΚΑΤ' ΑΝΑΓΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
32. ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
33. ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ ΑΝΗΛΙΚΟΥ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
34. ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ ΣΧΟΛΑΖΟΥΣΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
35. ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
36. ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
37. ΣΥΝΔΙΚΟΣ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ ΚΑΙ Η § 2 ΤΟΥ 375 Π.Κ.
38. ΜΕΣΕΓΓΥΗΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
39. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
40. ΧΡΗΣΙΔΑΝΕΙΟ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
41. ΜΙΣΘΩΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ
42. ΠΩΛΗΣΗ ΜΕ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΩΛΗΤΗ ΚΑΙ Η ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ