Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΔΥΣΙΣ 1258-1282

Παρουσίαση

Παρά τον αυξανόμενον αριθμόν των εργασιών αι οποίαι γίνονται κατά τα τελευταία έτη υπό των ερευνητών δια την προαγωγήν της μελέτης της Βυζαντινής ιστορίας, σημαντική ερευνητική εργασία απομένει ακόμη να γίνη επί της εποχής των Παλαιολόγων, της περιόδου ήτις εκτείνεται από το 1261 μέχρι του 1453 και η οποία είναι το αποκορύφωμα της μακράς ιστορίας του Βυζαντίου. Δια τους συγχρόνους Έλληνας η εποχή των Παλαιολόγων είναι ιδιαιτέρως μεγάλης σημασίας, διότι αποτελεί μίαν γέφυραν προς την ιστορίαν της Νεωτέρας Ελλάδος. Πράγματι, δεν είναι υπερβολή να είπωμεν, ότι εις αυτήν την περίοδον πρέπει να αναζητηθούν ωρισμέναι ρίζαι του Νεωτέρου Ελληνικού Έθνους.
Προς το τέλος αυτής της περιόδου ενευρίσκομεν πάλιν, μετά από αιώνων αχρηστίαν, τον όρον "Έλλην" να χρησιμοποιήται δια τον λαόν της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η οποία, τελικώς, περιωρίσθη εις τας καθαρώς ελληνικάς περιοχάς της Κωνσταντινουπόλεως, της Θεσσαλονίκης, της Πελοποννήσου και εις μίαν ή δύο νήσους του Αίγαίου. Επί πλέον, κατά την διάρκειαν αυτών των δύο αιώνων επραγματοποιήθη η περίφημος Αναγέννησις των Παλαιολόγων εις την τέχνην και τα γράμματα, η οποία, όπως γίνεται συνεχώς περισσότερον αντιληπτόν, έσχε μεγάλην επίδρασιν επί της αναπτύξεως τόσον του νεωτέρου Ελληνικού πολιτισμού, όσον και του Δυτικού εν γένει. [...] (Από τον πρόλογο του συγγραφέως)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΕΚΔΟΣΙΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙ
ΜΕΡΟΣ Ι. Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1224-1261)
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ Δ΄ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑΝ (1204)
1. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
2. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟΣ (1258)
3. Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΕΛΑΓΟΝΙΑΣ (1259)
4. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑΙ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΤΗΣΙΝ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ (1260-1261)
5. Η ΑΝΑΚΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1261)
ΜΕΡΟΣ ΙΙ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΤΗ ΤΗΣ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΘΕΙΣΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1261-1266)
6. Ο «ΝΕΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ» ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΟΥ
7. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ (1261-1263)
8. ΑΠΟ ΣΕΤΤΕΠΟΤΣΙ ΕΙΣ ΒΕΝΕΒΕΝΤΟ (1263-1266)
ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ. Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΣΙΚΕΛΙΑΣ, ΚΑΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΑΝΔΕΓΑΥΟΥ (1266-1282)
9. ΚΑΡΟΛΟΣ Ο ΑΝΔΕΓΑΥΟΣ ΚΑΙ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ (1266-1270)
10. ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ (1270-1274)
11. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΤΗΣ ΛΥΩΝ
12. ΤΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΗΣ ΛΥΩΝ (1274-1277)
13. ΠΑΠΙΚΑΙ ΑΞΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΔΕΓΑΥΙΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ (1277-1281)
14. ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ: Ο ΣΙΚΕΛΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ (1282)
ΕΠΙΛΟΓΟΣ. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΔΕΓΑΥΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΛΩΣΣΑΡΙΟΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΤΙΤΛΩΝ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΝ
ΕΙΚΟΝΕΣ
ΧΑΡΤΑΙ