ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Παρουσίαση

Μια διήγηση δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Αυθαίρετα διαλέγουμε τη στιγμή που θα κοιτάξουμε πίσω ή μπροστά. Λέγω "διαλέγουμε" μ' εκείνη την ψευτοσιγουριά του επαγγελματία συγγραφέα που, απ' τη στιγμή που θα τον προσέξουν, τον υμνούν για την τεχνική του. Αλλά, με δική μου άραγε θέληση "διάλεξα" κείνη τη μαύρη και βροχερή νύχτα του Γενάρη 1946, στο Πάρκο, με τον Χένρυ Μάϊλς να κατηφορίζει το πλατύ ποτάμι της βροχής, ή μήπως οι εικόνες αυτές διάλεξαν εμένα; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)