Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Παρουσίαση

Το βιβλίο αυτό σχεδιάστηκε με διπλό στόχο. Ο ένας είναι ότι θα έπρεπε να χρησιμεύσει ως εγχειρίδιο στους μαθητές που μελετούν κοινωνιολογία της λογοτεχνίας και του πολιτισμού. Αυτός ο φαινομενικά απλός στόχος δημιούργησε την ανάγκη μιας δεύτερης, πιο γενικής, εργασίας. Είναι γνωστό πως η κοινωνιολογία της λογοτεχνίας δεν αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους τομείς της κοινωνιολογίας. Μια από τις αιτίες γι' αυτό είναι σίγουρα το γεγονός ότι ο επιστημονικός αυτός χώρος δεν έχει συστηματικά ορισθεί. Η παρούσα εργασία επιχειρεί να διορθώσει αυτό το μειονέκτημα. Ειδικότερα, η κατά παράδοση μεγάλη αδυναμία της κοινωνιολογίας της λογοτεχνίας είναι η άρνησή της να εξελιχθεί πέρα από ένα είδος ανώτερης πολιτιστικής κριτικής, η οποία βασίζεται σε συχνά αμφίβολες ερμηνείες των κλασικών της λογοτεχνίας. Η πιο προφανής κριτική που μπορεί να ασκηθεί στο θέμα αυτό είναι πως αγνοεί ό, τι με επιμονή έχουν εκφράσει ο Γουίμσατ (Wimsatt) και ο Μπήρνστλεϋ (Beardsley) (1949) ότι δηλαδή αποτελεί "θυμική πλάνη" να θεωρεί κανείς πως η πραγματική σημασία του κειμένου είναι αυτή την οποία τελικά υιοθετεί ο αναγνώστης. Από τη στιγμή όμως που το επιχείρημα αυτό γίνεται αποδεκτό, είναι αναγκαίο να διακρίνει κανείς με σαφήνεια τα θέματα της "κατανάλωσης" από τα θέματα της "παραγωγής". Προσπάθησα να ωθήσω κάπως την κοινωνιολογία της λογοτεχνίας σε μια πιο εμπειρική κατεύθυνση εξετάζοντας τόσο τη "λαϊκή" όσο και την "υψηλή" λογοτεχνία. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1. ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
2. Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
3. Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
4. ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, Ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ
5. ΛΑΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
6. ΠΥΛΩΡΟΙ
7. ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΚΟΙΝΟ
8. ΤΟ «ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ» ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ