Μια πραγματεία για το παράλογο, σύμφωνα με τον Σαρτρ. Αξίζει κανείς να παραβλέψει τα τυπογραφικά λάθη και την ελαφρώς αφρόντιστη σελιδοποίηση για το περιεχόμενο πρωτίστως, που αποτελεί και την πρώτη ολοκληρωμένη μυθιστορηματική δημοσίευση του Καμύ, αλλά και για την εύστοχη ολιγοσέλιδη ανάλυση που καταλαμβάνει το τελευταίο κομμάτι του βιβλίου.

Αν υπάρχει ένα τουλάχιστον βιβλίο, το οποίο πρέπει να μελετήσει όποιος τολμά να αυτοαποκαλείται φιλομαθής, είναι αυτό εδώ. Ο πολυδιαβασμένος Καλβίνο τεκμηριώνει το γιατί πρέπει να διαβάζονται οι κλασικοί, με εκκίνηση τον Όμηρο και μια ατέρμονη σειρά από τους κατά εποχή κλασικούς της λογοτεχνίας. Το βιβλίο αυτό προϋποθέτει πολύ καλή γνώση των λογοτεχνικών έργων για τα οποία μιλά. Εξαιρετικό.

Δυνατό βιβλίο για δυνατούς αναγνώστες. Ο Ρουσσώ, στην κατάθεση ψυχής που κάνει, παρασέρνει τον αναγνώστη στον διάβα του και τον σέρνει μαζί του, έρμαιο των ψυχολογικών καταπτώσεων, καταβυθίσεων και καταθλίψεών του, όπως ακριβώς και ο ίδιος ο συναισθηματιστής Ρουσσώ. Καταπληκτικό.

Διαλογικό, απλό, εύληπτο, μέσω των υπονοούμενων και των σταδιακών αποκαλύψεων καταφέρνει να εγείρει στον αναγνώστη απορίες με τρόπο που να μην του επιτρέπει να το αφήσει πριν το ολοκληρώσει. Ιδανικό για παιδιά στην εφηβεία, που τότε ξεκινούν να μαθαίνουν παγκόσμια ιστορία και να πλάθουν τη συνείδησή τους.

Αναλυτικότατο και εμπεριστατωμένο. Εκτενέστατη εισαγωγή στα σχετικά με την ψυχή, εκτενής εισαγωγή στον Πλάτωνα, εύστοχη μετάφραση -όπως πάντα- από τον ικανότατο Θ. Γ. Μαυρόπουλο, κάποια σχόλια και μια μικρή ανάλυση.

Ως προσπάθεια από το ερευνητικό κέντρο του Μπαμπινιώτη είναι αξιοπρόσεκτη. Εύστοχες οι ετυμολογικές και ιστορικές τεκμηριώσεις των λημμάτων.

Ο Π. Δόικος προσφέρει μια εκτενή εισαγωγή στα του έρωτος, καλή μετάφραση και λιγοστά σχόλια επί του κειμένου.

Πολύ καλή δουλειά από την μεταφραστική ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε επιμέλεια της κυρίας Τσαλίκη-Μηλιώνη. Θεωρώ πολύ εύστοχη της επιλογή της ομάδας αυτής να μεταφράσει από τις εκδόσεις Gallimard, που είναι από τους πιο σημαντικούς και αξιόπιστους εκδοτικούς οίκους για τη γαλλική λογοτεχνία. Είναι αλληλογραφία, επομένως ένα ευχάριστο βιβλίο, εύκολο στην ανάγνωσή του, που καλό θα ήταν να διαβαστεί μετά τη Μαντάμ Μποβαρύ του Φλωμπέρ, διότι συσχετίζεται άμεσα με αυτήν.

Εξαιρετικό εγχειρίδιο.

Εξαιρετικό εχγειρίδιο.

Μεταφραστικά έχει γίνει καλή δουλειά από τον Λυκούδη. Για να είμαι ακριβής, για μένα, αυτή η μετάφραση είναι προτιμητέα από εκείνη του Θεοτόκη, διότι η δεύτερη ενέχει σε μεγάλο βαθμό το Επτανησιακό στοιχείο, το οποίο θεωρώ πως μάς απομακρύνει από τη γλώσσα του Φλωμπέρ. Αυτά για όποιον αδυνατεί να διαβάσει από το πρωτότυπο. Στην αρχή του βιβλίου παρατίθεται ένα 10σέλιδο χρονολόγιο, το οποίο κατατοπίζει τον αναγνώστη χρονικά και τοπικά. Στις τελευταίες 100 περίπου σελίδες βρίσκεται καταγεγραμμένη ολόκληρη η δίκη που πραγματοποιήθηκε εις βάρος του Φλωμπέρ, στον καιρό του, μια και η Μαντάμ Μποβαρύ ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της.