Εξαιρετικη γραφη! Τέλειο μυθιστόρημα. Ίσως μπερδεύει λίγο τον αναγνώστη με τις συχνες εναλλαγες στον παρελθον-παρον-μελλον. Πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες όπως και οι σχέσεις μεταξύ τους.

Μου άρεσε αρκετά! Δεν μου έβγαλε την θλίψη των γηρατειών, αντίθετα μια ζήλεια προς το νέο και το όμορφο. Η περιγραφή των κοιμισμένων κοριτσιών καθώς και τα συναισθήματα-αναμνήσεις που δημιουργούσαν στον πρωταγωνιστή ήταν αρκετά λεπτομερείς κάτι που ήταν πολύ θετικό. Τα άλλα δυο μικρότερα διηγήματα: ''το μπράτσο'' δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, σε αντίθεση με Το «Περί ζώων και πουλιών» που περιγράφει την μοναξιά και την αποξένωση του ανθρώπου. Θα μου άρεσε ακόμη περισσότερο αν ήταν μεγαλύτερο.

Δύσκολο βιβλίο (αρκετά θα έλεγα) αλλά αξίζει! Είναι μια ιστορία που τη διηγούνται τρία αδέλφια, το καθένα από τη δική του σκοπιά και σε διαφορετική χρονική στιγμή. Στο τέταρτο κομμάτι αφηγείται η μαύρη οικονόμος της οικογένειας, η Ντίλσι.

Από τα καλύτερα βιβλία. Τρομακτικό το πόσο επίκαιρο παραμένει αλλά και πόσο μπροστά έβλεπε ο συγγραφέας.

Αρκετά καλό! Πολύ ωραίες περιγραφές και σε κρατάει σε αγωνία! Είναι μικρό και διαβάζεται αρκετά εύκολα.

Μου άρεσε πάρα πολύ! Παρόλο που είναι μικρό και διαβάζεται πολύ εύκολα, έχει πολύ ενδιαφέρον! Με χιούμορ και σαρκασμό, o Twain παρουσιάζει τα γεγονότα του προπατορικού αμαρτήματος και την ιστορία των δυο πρώτων εκπροσώπων του ανθρωπίνου γένους καθώς και τις σχέσεις ανδρών και γυναικών αλλά και ολόκληρου του κόσμου.

Με απογοήτευσε. Δεν μου άρεσε καθόλου ο τρόπος γραφής του συγγραφέα. Σχεδόν από την αρχή του βιβλίου γίνεται βαρετό και ανούσιο. Το διάβασα όλο με το ζόρι με την ελπίδα να αλλάξει κάτι, αλλά τίποτα... Απογοητευτικό!

Ο Ντοστογιέφσκι πετυχαίνει μεν να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα πίεσης και του άγχους που κυριεύει τον πρωταγωνιστή, αλλά και να δικαιολογήσει τον τίτλο του βιβλίου, χωρίς όμως να καταφέρνει, κατά τη γνώμη μου, να δώσει κάτι παραπάνω στον αναγνώστη. Μετριότατο!

Αρκετά καταθλιπτικό αλλά καλό. Το γεγονός ότι δεν έχει κεφάλαια σε κάνει να μην θες να το σταματήσεις και να φτάσεις ως το τέλος. Μου άρεσε πολύ πως περιέγραφε τη σχέση της μάνας με το τερατώδες παιδί της Μπεν και αντίστοιχα την συμπεριφορά του πατέρα και των υπόλοιπων παιδιών της οικογένειας προς αυτο. Θα διαβάσω σίγουρα και άλλα βιβλία της!!

Συμπαθητικο αλλα μετριοτατο!! Ειδικα η αρχη του αδιαφορη... Δεν μου αρεσε η γραφη του ιδιαιτερα. Θα διαβασω όμως και άλλα απο τον ιδιο γιατι πιστευω εχει προοπτικες....