ΣΚΗΝΙΚΑ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ 1990-2002

Παρουσίαση

Γεννήθηκα στα Χανιά λίγο πριν οι τουρίστες αλώσουν το νησί μου. Το βασικό μας παιχνίδι ήταν οι «βάρκες», που φτιάχναμε κόβοντας κυλινδρικά φελιζόλ που είχε αφήσει η ΜΟΜΑ, όταν δούλευε στην εθνική μας οδό. Το ποτάμι διασκέδαζε τα καλοκαίρια και φόβιζε τους χειμώνες μας. Τα επόμενα χρόνια αδέξια, σαν τον έφηβο που δεν ξέρει τι να κάνει το «μέλλον» που έγινε. Το καλό στη Σχολή Σταυράκου είναι πως είδα το αδιέξοδο και στρώθηκα στη δουλειά. Στην αρχή, με τον σιωπηλό Βασίλη Σακκή, που τις νύχτες συνομιλεί με τους αρχαίους και τις μέρες παλεύει με τους νεότερους. Μετά, ο Γιώργος Ζιάκας, δωρικός, λιτός και ακάνθινος. Και ύστερα, η κοκκινίλα στα μάγουλα αντίκρυ στα μυθικά για μένα πρόσωπα, ώσπου να βρω χώμα για τον πρωτόλειο βηματισμό μου, του οποίου την εξέλιξη θα δείτε εδώ μέσα. Τα υπόλοιπα ανήκουν στη ζωή μας και στην αναζήτηση των μορφών της. Μένουν οι από καρδιάς ευχαριστίες μου για τον Στάθη Τσοτσορό, που μου έδωσε όλες τις ευκαιρίες, δουλειάς και έκφρασης, και των δασκάλων που με βοηθούν στη διαμόρφωση του αισθητηρίου μου. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)