ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Παρουσίαση

Είχε πανσέληνο. Αυγουστιάτικη. Το πλοίο, μαγεμένο. Είχαν κοιμηθεί όλοι. Περπατούσα στο κοιμισμένο πλοίο. Χάζευα τις άβολες στάσεις που παίρνει ο άνθρωπος σαν κοιμάται. Χέρια από δω, πόδια από κει, κεφάλια γερμένα νεκρά. Άνθρωποι όλων των σχημάτων και ηλικιών. Δεν ήταν ύπνος αυτός. Ήταν σφαγή. Κι εγώ, ζωντανός, να κυκλοφορώ ανάμεσα στα πτώματα. Ένιωθα τη δύναμη του χάρου. Περπατούσα σε μια χώρα που την είχα εξολοθρεύσει. Ήμουνα ο θεός θάνατος. Κοίταζα το έργο μου και καμάρωνα τη δύναμή μου. Ήμουνα ένας ωραίος θάνατος, μ' αγέρωχο μέτωπο, με μια μαύρη μπέρτα που ανέμιζε, καβάλα σ' ένα μαύρο γυαλιστερό άλογο, που στις οπλές του είχε χρυσά πέταλα. Μοναχικός και αθάνατος. Απόλυτος. Δυνατός. Δεν ένιωθα λύπη για τα θύματά μου. Ένιωθα αγάπη. Περηφάνια. Αυτή η τεράστια σφαγή ήταν δικό μου έργο. Τ' αγαπούσα. Μόνο εγώ μπορούσα να το κάνω. [...] (Από το κεφάλαιο Στο πλοίο)

Περιεχόμενα

Στο πλοίο
Σάμη
Στο δρόμο για το Φισκάρδο
Στο Φισκάρδο
Η απαγωγή
Η Λίτσα θέλει να μιλήσουμε!
Η μαύρη γάτα
Η Κυρα-Σμαράγδω
Απόφαση να γαμήσω τη Λίτσα
Αμμουδιά Ι.Χ.
Η Τέρψη με θέλει
Ο κύριος Τάκης
Η Τέρψη μου λέει να κοιμηθούμε μαζί
Μόνος με τ' άστρα
Δε με παίρνε άλλο. Την κοπανάω
Εγώ ερωτευμένος
Ο Αγέροντας
Το γλέντι
Η αυτοκτονία μου