ΛΑΚΑΝ

Παρουσίαση

Η ψυχανάλυση έχει πλέον πεθάνει, ή μήπως πρέπει να ερμηνεύσουμε τις συχνές επιθέσεις που δέχεται για τα θεωρητικά της «σφάλματα» και τις κλινικές της «απάτες» ως ενδείξεις για την ανθεκτικότητά της;
Σε αυτό το δοκίμιο ο Slavoj Zizek υπερασπίζεται με πάθος τον Λακάν και αποδεικνύει ότι η ψυχανάλυση εξακολουθεί να είναι ηθικά επίκαιρη. Παραδοσιακά, η ψυχανάλυση υποτίθεται ότι έδινε στον ασθενή τη δυνατότητα να υπερβεί τα εμπόδια που περιόριζαν την πρόσβαση στη "φυσιολογική" σεξουαλική απόλαυση. Σήμερα, όμως, βομβαρδιζόμαστε συνεχώς και από παντού με διαφορετικές εκδοχές της ίδιας επιταγής: "Απολαύστε!". Ο Λακάν μας υπενθυμίζει ότι ο λόγος της ψυχανάλυσης είναι ο μοναδικός στον οποίο μας επιτρέπεται να μην απολαμβάνουμε.
Εφόσον και για τον ίδιο τον Λακάν η ψυχανάλυση αποτελεί μια διαδικασία ανάγνωσης, κάθε κεφάλαιο του βιβλίου χρησιμοποιεί ένα παράθεμα από τον Λακάν ως εργαλείο για να ερμηνεύσει ένα άλλο κείμενο από τη φιλοσοφία, την τέχνη ή τη μαζική ιδεολογία. Ο Λακάν διαβάζεται εδώ παράλληλα με τον Hegel και τον Hitchcock, με τον Σαίξπηρ και τον Ντοστογιέφσκι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορεί να είναι κανείς ένοχος είναι το να έχει υποχωρήσει ως προς την επιθυμία του" (Ζακ Λακάν)

Περιεχόμενα

Εισαγωγή
- Κενές χειρονομίες και επιτελεστικότητα: Ο Lacan ξεσκεπάζει τη Μεγάλη Συνωμοσία
- Το διαπαθητικό υποκείμενο: Ο Lacan γυρίζει τον θιβετιανό τροχό της προσευχής
- Από το Che vuoi? στη φαντασίωση: Ο Lacan με τα Μάτια ερμητικά κλειστά
- Προβλήματα με το πραγματικό: Ο Lacan ως θεατής του Alien
- Το ιδεώδες του εγώ και το υπερεγώ: Ο Lacan ως θεατής της Καζαμπλάνκα
- "Ο Θεός είναι νεκρός, αλλά δεν το ξέρει": Ο Lacan παίζει με το μπόμποκ
- Το διεστραμμένο υποκείμενο της πολιτικής: Ο Lacan διαβάζει Mohammad Bouyeri
Σημειώσεις
Χρονολόγιο
Προτάσεις για περαιτέρω μελέτη
Ευρετήριο