ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Παρουσίαση

Η γενική θεωρία των διεθνών οργανισμών βασίζεται στην συγκριτική μελέτη των θεσμών και λειτουργιών τους, αποτελεί δηλαδή μιαν ανάλυση βασική νομική. Οι νομικοί όμως κανόνες που αναλύονται στα παρακάτω κεφάλαια δεν έχουν δημιουργηθεί in vitro, αλλά αποτελούν, ακόμα και οι πιο αφηρημένοι, προϊόν, αν όχι αντανάκλαση, της πάλης που διεξάγεται ανάμεσα σε δύο τάσεις: από τη μια, οι δ. οργανισμοί έχουν δημιουργηθεί για να καλύψουν τις ανάγκες της διεθνούς κοινότητας σε ορισμένους τομείς, και γι’ αυτό χρειάζονται μιαν αυτονομία και μιαν ανεξαρτησία κατά την εκτέλεση των λειτουργιών τους. Από την άλλη πλευρά, οι δ. οργανισμοί δεν έχουν , όπως συμβαίνει με τα κράτη, οποιαδήποτε κοινωνιολογική βάση ή υποστήριξη, ακόμα και οι πιο προηγμένοι απ’ αυτούς (υπερεθνικοί οργανισμοί). Είναι δευτερογενή διεθνή πρόσωπα, δημιουργήματα των κρατών που ενώ τους ιδρύουν για τις ανάγκες τους, συγχρόνως δεν επιθυμούν να τους δουν να επεκτείνονται πέρα από ορισμένα όρια. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Περιεχόμενα

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ: Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ