ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

ΔΙΣΤΟΜΟ
Το Σάββατο 10 Ιουνίου 1944 τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής, εφαρμόζοντας εμπράκτως τις αρχές του πολιτισμού του υπερανθρώπου και τις αξίες της αρείας φυλής, έγραψαν ακόμη μία αιματοβαμμένη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Δίστομο της Βοιωτίας γνώρισε την απερίγραπτη σφαγή και τον όλεθρο. Οι Γερμανοί κατακτητές άφησαν το τρομερό τους ίχνος σε όλη την Ελλάδα και στην Ευρώπη αλλά στο Δίστομο έχουμε μια κορυφαία στιγμή της θηριωδίας τους. Εδώ οι Γερμανοί επιδόθηκαν σε βιασμούς και νεκροφιλίες, σκότωσαν, εκτέλεσαν, έκαψαν, ξέσχισαν με...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ
Μετά το θάνατο του Χριστού, αναπτύχθηκε ένα ισχυρότατο φιλοσοφικό ρεύμα. Το ρεύμα αυτό έμεινε στην ιστορία της φιλοσοφίας με το όνομα Γνωστικισμός, από την Ελληνική λέξη ΓΝΩΣΙΣ. Εδώ, σε αυτό το ρεύμα, δεν θα δούμε να εμφανίζονται πρόσωπα όπως του Χριστού ή των Αποστόλων, ούτε καν του Παύλου. Δεν θα δούμε να εμφανίζεται μια τριαδική ουσία του Θεού, πολύ περισσότερο ομοούσια. Ο Γνωστικισμός αγνοεί την ύπαρξη του Χριστού ως θεού, κι όμως είναι το πρώτο και το σημαντικότερο οικοδόμημα, πάνω στο οποίο στηρίχθηκαν όλοι οι πατέρες της Εκκλησίας,...
Διαβάστε περισσότερα...

Evpedia
Έχουν μεσολαβήσει πάνω από 3.000 χρόνια από τότε που ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του, βρέθηκαν στο αινιγματικό νησί της μάγισσας Κίρκης στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν βασικές, πρωταρχικές τους ανάγκες. Η Κίρκη όμως τους ξεγέλασε και καταστρατηγώντας κάθε αρχή φιλοξενίας, μετέτρεψε σε χοίρους, τους συντρόφους του Ομηρικού Οδυσσέα. Μετά από τρεις χιλιετίες μία άλλη Κίρκη, με όχι τόσο ξεκάθαρα σχηματοποιημένα μορφή, μετέτρεψε σε P.I.G.S. πολίτες της Ευρώπης, αφού στην αρχή τους πρόσφερε "μέλι ξανθό και κριθάλευρο...". Ποιες συνιστώσε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΙ ΕΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ;
Παραμύθια για μικρούς και μεγάλους, Η αφήγησή τους γινόταν με ψυχή, κι είχες την αίσθηση πως όλα τα γεγονότα τους διαδραματίζονταν εκείνη την ώρα, μπρος στα μάτια σου, πως όλα τ' ανθρωπίνως αδύνατα μπορούσαν να γίνουν δυνατά. Παραμύθια χιλιόχρονα, μαγικά, που ίσως να κρύβουν μέσα τους ψήγματα από πανάρχαιες συνήθειες και πρακτικές, από πανάρχαιες θρησκευτικές δοξασίες, φυσιολατρικές αντιλήψεις και παραδόσεις. Ζώα, πουλιά, αέρηδες, καρποί, λάχανα που μιλούν με ανθρώπινη λαλιά, πεντάμορφες που τις αρπάζουν δράκοι, ήρωες που με υπεράνθρωπες, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
Ο Βοιωτός ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Άρνης και εγγονός του Κρόνου. Λεγόταν γι’ αυτόν και τον αδερφό του Αίολο ότι είχαν γεννηθεί στο Μεταπόντιο, όπου είχε καταφύγει η μητέρα τους Άρνη γιατί εκδιώχθηκε από τον πατέρα της, όταν ανακαλύφθηκε ότι ήταν έγκυος. Από εκεί είχαν φύγει μετά το φόνο της θετής μητέρας τους Αυτολύτης, διότι είχε συγκρουστεί με τη μητέρα τους Άρνη. Λεγόταν ακόμα ότι ο Βοιωτός κατέφυγε τότε στον παππού του Αίολο, ο οποίος και τον υιοθέτησε. Όταν διαδέχτηκε τον παππού του έχτισε πόλη, την οποία ονόμασε Άρνη προς τιμή...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑΣ
Σαράντα χρόνια γεωργώντας το κηπάριο της ποίησης στο απέραντο λιβάδι της γλώσσας, φυτεύοντας ό,τι θησαυρίστηκε μέσα στην παιδική μου ψυχή κι ό,τι το ενήλικο βλέμμα μου μπόρεσε να διακρίνει και να αποκωδικοποιήσει με όρους Τέχνης μέσα από το φασματοσκόπιο της προσωρινότητάς μας. Ποιήματα / ενέχυρα ύπαρξης στο ενεχυροδανειστήριο του Χρόνου. Ποιήματα / πιστοποιητικά της θνητότητάς μας. Γιατί τί άλλο είναι η Ποίηση από τη μορφο-ποίηση της ανθρώπινης θλίψης για την προϊούσα φθορά που επιφέρει ο χρόνος; Ποίηση είναι ο απελπισμένος λόγος που αρθρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ
... ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΔΟΝΤΙΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΞΕΠΕΤΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΤΟΣΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΟΣΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΝΥΨΗΛΟΙ, ΦΟΒΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΟΨΗ ΚΙ ΑΡΜΑΤΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΡΚΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΤΗΣ ΣΤΗ ΛΕΒΑΔΕΙΑ
«. . . Μια έντονη λάμψη, που όσο πλησίαζε τόσο μεγάλωνε, ερχόταν από το σημείο που είχε κρυφτεί η χήνα. Όταν η Έρκυνα έφθασε κοντά στην αγαπημένη της χήνα, πήρε θάρρος η Περσεφόνη, έτρεξε και σήκωσε την πέτρα. Τότε από τα βάθη της γης ακούστηκε ένα δυνατό βουητό κι από παντού άρχισαν να αναβλύζουν νερά. Η Έρκυνα άπλωσε τα χέρια της και αγκάλιασε ευτυχισμένη τη χήνα. . .». (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...