ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ

ΥΒΕΤ
...Κοίταζε το φεγγάρι κι έβλεπε ένα πρόσωπο μέσα, ένα πρόσωπο γυναικείο. Ξανάρχισε να παραληρεί μέσα στο μεθύσι του οπίου, με τις τόσες εικόνες. Αυτό το πρόσωπο κρεμόταν στη μέση του ουρανού, έπειτα τραγουδούσε, τραγουδούσε με μια πολύ γνωστή της φωνή, "Της αγάπης το αλληλούια"... Η Υβέτ τώρα είχε φτερά. Πετούσε μες στη νύχτα, μια ωραία διαυγή νύχτα, πάνω από τα δάση και τα ποτάμια. Πετούσε με ηδονή, ανοίγοντας και χτυπώντας τα φτερά της, κι ο αέρας τη μετέφερε σαν πούπουλο κυλιόταν στους αιθέρες που της χάιδευαν το δέρμα κι αιωρούνταν τό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ
O Pierre Louys (1870-1925) εκπροσωπεί την ύστερη γενιά του γαλλικού συμβολισμού, που διεπότισε το τέλος του 19ου αιώνα με το μεθυστικό άρωμα χαμένων απολαύσεων και γνώσεων. Η εμμονή του με τον αρχαίο κόσμο, χαρακτηριστικά εμφανής στα παρόντα διηγήματα, τείνει να αποκρυσταλλώσει έναν κόσμο παρελθόντα στο σπασμό μιας ηδονής σημαδεμένης από το θάνατο. Μιας ηδονής-φαντάσματος, που περιβάλλεται ερμητικά από τη σκόνη παλαιών και ίσως ανύπαρκτων βιβλίων. Μολονότι συναναστράφηκε ελάχιστα τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής του, ο Louys αποτέλεσε...
Διαβάστε περισσότερα...

CHE GUEVARA
...Ο Ernesto Guevara de la Serna ήταν ένας αγωνιστής που χρησιμοποιούσε την πένα το ίδιο άνετα με το τουφέκι. Όμως για ποιο σκοπό μαχόταν; Πώς έβλεπε την πάλη των λαών της Λατινικής Αμερικής και ολόκληρου του κόσμου για την απελευθέρωσή τους; Τι εικόνα είχε σχηματίσει για τον σοσιαλισμό, τον "νέο άνθρωπο", την επιτέλους χειραφετημένη από τον καπιταλιστικό εφιάλτη κοινωνία;... Ο "Che" δεν ήταν άγιος, ούτε υπεράνθρωπος, ούτε και κανένα αλάνθαστο ον: ήταν ένας άνθρωπος όπως όλοι, με προτερήματα και αδυναμίες, σημεία διαύγειας και τύφλωσης, λά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΑΙ ΒΟΥΤΥΡΑΣ
Στην ευαγγελική ρήση «μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται» (Λουκ. ιστ', 26), θα έλεγε κάποιος, αποτυπώνεται η κοινή αναγνωστική πεποίθηση, αν όχι η ακαριαία αντίδραση, στο άκουσμα της συμπαράθεσης των ονομάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και του Δημοσθένη Βουτυρά κάτω από τον παπαδιαμαντικής προέλευσης τίτλο του παρόντος βιβλίου. Μία προσεκτική, ωστόσο, ανάγνωση τόσο των διηγημάτων των δύο συγγραφέων όσο και του κριτικού λόγου που συνοδεύει το έργο τους, αποκαλύπτει μια ιδιότυπη συνομιλία, τις περισσότερες φορές υποδόρια, μεταξύ των...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗΝ ΧΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ANATOL DE MEIBOHM
Αναμφίβολα ο τόπος, ο κάθε τόπος, έχει πάντα τη δικιά του εντελώς ξεχωριστή ζωή, μια ζωή που τη συνθέτουν όχι μόνον οι ζωές των ανθρώπων του και όσων ξέμειναν σ' αυτόν -ως ναυαγοί της ανάγκης είτε της καρδιάς- αλλά, κυρίως, το παρελθόν του. Το παρελθόν που είτε πλέκεται όπως η σαλαμάστρα σ' έναν αγκυρωμένο πόνο είτε στη θησαυρισμένη του χαρά και δημιουργία, ακόμα και σε 'κείνη που δεν μορφοποιήθηκε σε κάποιο έργο, που δεν αντίκρισε ποτέ του τη δημοσιότητα αλλά που παρέμεινε ως απωθημένη σκέψη ή ως βουβή επιθυμία. Κι αφού γι' αυτούς τους τό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΑΪΤΗ Σε γνώρισα στη γη των Λωτοφάγων ήσουνα ζέβρα του Γκρεβύ στο Μπουρουντί λάμπαν τα μάτια σου σαν πέρσικο σκουτί και η ματιά σου η σιωπή των Εχινάδων. Στις θάλασσες των Αντιλλών, Ωκεανίδα γυμνή περπάτησες επάνω στους αφρούς ηλιοφερμένη από δυνάστες ουρανούς και ζωοφόρος κιβωτός στην Προποντίδα. Στο Καπ-Αϊτιέν πρωτομυρίσαμε μπαρούτι ν' αχνίζει μέσα απ' ένα μπρίκι ισπανικό ένα φιλί σου γύρεψα στον Ινδικό κι ήταν η φλόγα του η σφαίρα του Ντουρρούτι. Μου 'δωσες θάλασσα, σου ζήτησα σημάδια στα Βέρβενα να τους περάσουμε ξυράφι ο Νέος Κόσμ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑΣ ΠΑΤΡΑΣ
Ο Jacques Mangeart (1805-1874) έφτασε στην Πάτρα το 1828 με το εκστρατευτικό σώμα του Μαιζόν, συμμετέχοντας στην ίδρυση του γαλλο-ελληνικού τυπογραφείου. Από τις εμπειρίες του, συνέγραψε τις Αναμνήσεις του, όπου είναι εμφανής η συμπάθεια του για τους βασανισμένους Έλληνες και ομολογημένη η πρόθεσή του να τους υπερασπιστεί απέναντι στην αρνητική "κοινή γνώμη" της Ευρώπης. Το βιβλίο παρέχει πολύτιμες μαρτυρίες για τη γένεση της πόλης των Πατρών μέσα από τις στάχτες της καταστροφής που έφερε ο πόλεμος. Ο συγγραφέας, εκτός από τα μεγάλα ιστορι...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΥΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Ο Νικόλαος Κονεμένος (1832 - 1907) με το πρωτοπόρο έργο του έχει να προτείνει μόνο ριζικές λύσεις. Καθολικός νους, ακονιζόμενος από τα προσωπικά του βιώματα και από την άρνηση της αστικής του καταγωγής, πάντα με οξυμένη ευαισθησία και ρηξικέλευθο πνεύμα, αναθρεμμένος με τον επτανησιακό ριζοσπαστισμό και ψυχολογικά παράλληλος με τον ουτοπικό σοσιαλισμό του Φουριέ, έγραψε για ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων. Οι επαναστατικές του ιδέες για την πολιτειακή οργάνωση και τους κοινωνικούς θεσμούς, την οικογένεια και τις σχέσεις των δύο φύλων, πάντα δια...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΗΣ Α-ΝΟΗΣΙΑΣ
"ΜΙΚΡΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ LEAR-ΙΣΜΟ": Εφόσον η αγγλική λέξη nonsense μεταφράζεται τυπικά ως "α-νοησία", δεν θα πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός ότι η μοίρα όσων καλλιέργησαν την οπτική γωνία που ενέπνευσε τον εν λόγω όρο ήταν να περάσουν στην αιωνιότητα ως δημιουργοί παιδικών αφηγημάτων και στιχουργημάτων - με όλη την απαξίωση που συνεπάγεται αυτός ο χαρακτηρισμός. [...] Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει τα πλέον χαρακτηριστικά nonsense πεζά και εκτεταμένα ποιήματα του Lear: μια άλλη μορφή "βικτοριανής λογοτεχνίας", που οι στερεοτυπικές κατατάξεις και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΚ ΦΟΥΡΝΑ
Ο Βίος και Πολιτεία του Διονυσίου εκ Φουρνά είναι ένα μυθιστόρημα έρευνας, που εξετάζει πώς έζησε και πώς σκεφτόταν ένας σημαδιακός καλλιτέχνης του τέλους του 17ου και των αρχών του 18ου αι. Το πώς περνούσε άνετα από τον ρεαλισμό στην παραίσθηση, χωρίς να μπερδεύεται από το παράλογο, χάρις σε ένα στέρεο αίσθημα αυτοσυντήρησης, που το διδάχτηκε στα παιδικά του χρόνια από σοφούς αγράμματους ενήλικες. Το πώς έμαθε να χειρίζεται τα σχήματα, τα χρώματα και τις ιδέες, μιαν εποχή που τα σχολεία ήταν σπάνια. Το πώς εφεύρε την έγχρωμη φωτογραφία, τ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ
Ο Έρωτας στους Τάφους, με σχέδια του Πάνου Βαλσαμάκη, εκδόθηκε το 1943 στην κατοχική Αθήνα. Ο Δημοσθένης Βουτυράς διανύοντας τότε την έβδομη δεκαετία της ζωής του, είχε ήδη δημιουργήσει μια πλούσια και πρωτοποριακή συγγραφική παραγωγή σημαδεύοντας βαθιά τη φιλολογία της εποχής του. Τα εννέα διηγήματα της συλλογής αυτής με τον προκλητικό τίτλο, την τολμηρή θεματολογία και τον εξπρεσιονιστικό, αυθεντικά μοντέρνο τρόπο αφήγησης φέρουν τη σφραγίδα της συγγραφικής ιδιοφυίας του Βουτυρά, που με την λοξή του ματιά φωτίζει επίμονα τις παραδοξότητε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΡΙΝΑ
Μία επιστροφή επιχειρεί, ο Κώστας Ρεούσης, με το ανά χείρας βιβλίο, Καρίνα [ποιήματα 1993- 1997], Μία έκθεση ολιγόστιχων ποιημάτων, ζυμωμένων μες στην τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα, που εμφανίζουν τα πρώτα συμπτώματα μίας λοξοδρομημένης ποιητικής ενός σαλεμένου δημιουργού. Άτσαλα χαραγμένα γράμματα οδηγούνται σε άξεστες λέξεις, σε ανοίκειους στίχους, σε άμορφα ποιήματα- σχήματα. Τρεις επάλληλοι κύκλοι τερματίζουν ταυτόχρονα ... την αφετηρία. Η μετάβαση από το ένα ποίημα στο άλλο αγγίζει το πεδίο του επιγραμματικού αφορισμού. Ανάπ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
Παίζοντας με την παρωδία της δαντικής κόλασης, ο Βουτυράς ανέλαβε τη γενικευμένη σάτιρα της εποχής του και των συγχρόνων του. Περιέλαβε εχθρούς και φίλους, ονομαστικά τους περισσότερους σύγχρονούς του συγγραφείς και λόγιους, πολιτικούς, στρατιωτικούς έλληνες και ξένους, κληρικούς, περιέλαβε όμως ακόμα και άσημους φίλους του, ενώ από τα σκάγια δεν γλυτώνουν ούτε οι συγγενείς του, ακόμα και η ίδια του η γυναίκα. Όλοι βρίσκονται μέσα στην Κόλαση, την οποία ο συγγραφέας περιδιαβαίνει, παρακολουθώντας τα μαρτύριά τους, με ξεναγό ένα διάβολο. Η ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΛΙΒΕΛΟΙ
"...κατόρθωσε να συλλάβει όλο το τραγικό νόημα της κοινωνικής αδικίας και απανθρωπιάς και με τους πίνακες που μας ζωγράφισε, έχει χαρίσει στη νεοελληνική λογοτεχνία ένα ολότελα καινούργιο και πρωτότυπο ρίγος". (Κώστας Βάρναλης) "...Στρατευμένος βέβαια και ο Ζάρκος. Αλλά και το πιο αλλόκοτο φαινόμενο στη λογοτεχνία μας του αιώνα. Σπάνια εμφανίζονται στην παγκόσμια κλίμακα συγγραφείς σαν τον Ζάρκο που κάνουν τέχνη για να την καταστρέψουν. Ακόμα, αυτός ο τρελός που δεν είχε τρελαθεί, μπόρεσε να γράψει για την τρέλα και τους τρελούς, όπως άλλο...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΑΣΚΑ
«...Απόλυτη σιωπή επικρατούσε στο κάστρο εδώ και ώρα. Ένα ρολόι την έσπαγε για λίγο, χτυπώντας ανά τέταρτο και υψώνοντας το βλέμμα, ο Λανδγράβος διεπίστωσε ότι ήταν περασμένες δύο... Μια στιγμιαία αίσθηση δέους τον κατέλαβε, καθώς τα μάτια του πλανήθηκαν στο σκότος του αντίπερα άκρου του δωματίου, στην αιφνίδια σκέψη ότι ένα ον τόσο μυστηριώδες και ικανό να εισβάλει, σε πείσμα τόσων εμποδίων, στο εσωτερικό κάθε αρχοντικού του Κλόστερχαϊμ, ήταν αναμφίβολα πολύ πιθανό να επισκεφθεί και το κάστρο μάλιστα, δεν ήταν διόλου απίθανο να μπει και...
Διαβάστε περισσότερα...

COVERS
SONNET 138 William Shakespeare IN THE FOREST Oscar Wilde MA BOHEME Arthur Rimbaud RAIN Shel Silverstein Shhh... A kiss? Dore My flowers HE WISHES FOR THE CLOTHS OF HEAVEN William Butler Yeats It's a joke Guard My Queen No Way E. E. Cummings Silence WHEN YOU ARE OLD William Butler Yeats They are shy Standing next to me... SO GOOD NIGHT UNTO YOU ALL...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΛΟΓΟ
"Ο ποιητής δεν κολακεύει μήτε και καταφεύγει σε τεχνάσματα. Δεν αποκοιμίζει τα θηρία του για να παραστήσει το θηριοδαμαστή, αλλά, με όλα τα κλουβιά ορθάνοιχτα, με τα κλειδιά πεταμένα στον άνεμο, φεύγει, ταξειδιώτης που δεν σκέπτεται τον εαυτό του αλλά το ταξείδι, τις αμμουδιές των ονείρων, τα δάση των χεριών, τα ζώα της ψυχής, όλη την αδιαμφισβήτητη υπερπραγματικότητα. Και ιδείτε την περιφρόνησή του για τους βραχόκηπους, για τα μασκαρέματα. Το βιβλίο των ονείρων του το διαβάζει όπως τα πρακτικά εκείνα μαθήματα, όταν, παιδί, προσπάθησε να μ...
Διαβάστε περισσότερα...

«Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΣΕΧΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, JAROSLAV HASEK»
Το Χιούμορ, σύμφωνα με έναν μύθο, ήταν ένα γελαστό και έξυπνο αγόρι, που κάποτε θέλησε να επισκεφτεί τους ανθρώπους. Περπάτησε στην εξοχή, πέρασε από χωριά, συνάντησε εργάτες στα χωράφια, πλανόδιους μουσικούς στους δρόμους, παιδιά, γυναίκες, γέρους, με όλους πέρασε ωραία, γλέντησαν και ευχαριστήθηκαν. Μα, όταν έφτασε στην πολιτεία, κανείς δεν του έδινε σημασία. "Μπα" αναρωτήθηκε το Χιούμορ, "εγώ άλλαξα ή ο κόσμος;". Ρωτούσε τους ανθρώπους που συναντούσε, αλλά όλοι τον φώναζαν ενοχλητικό, τεμπέλη και παρωχημένο. Οι έμποροι είπαν πως δεν εί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ (1916-1918)
Η ζωή και το έργο του Jacques Vache (1895-1919) και ο αντίκτυπος της παρουσίας του σε μια μικρή ομάδα ποιητών που κινούνταν στο Παρίσι του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου σημαδεύουν την άμεση προϊστορία του υπερρεαλισμού και της ριζικής τομής που αυτός έμελλε να επιφέρει στην έκφραση και στην εμπειρία. Μια ζωή εξαιρετικά σύντομη, ένα έργο που δεν εντάσσεται σε καμία αποδεκτή μορφή λογοτεχνίας, καθώς περιορίζεται σε επιστολές κι ευκαιριακά σκίτσα. Μια φευγαλέα μορφή που θα στοίχειωνε τον Andre Breton και τους φίλους του μέχρι το τέλος της ζωής τους, ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΡΟΥΡΟΣ
Τι θ' απογίνει το ποίημα από το οποίο γράφεται το ποίημα που γράφουμε; Θα ρίξει τις ελπίδες τους στο ποίημα του άλλου. Αλλιώς να λεγόμαστε ανέμελα χαμένοι. Αυτονόητοι. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...