ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

ΤΑ ΞΥΡΑΦΑΚΙΑ
Ο ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ Τελικά ήταν αίμα εκείνο το χρώμα στον λαιμό του κοκκινολαίμη σφαγμένος κελαηδούσε κάθε μέρα τόσον καιρό στο οροπέδιο με τους κότσυφες τις Μαινάδες και τις μοιρολογίστρες. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΓΚΑΛΙΑ (+CD)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα όμορφο αγόρι, ψηλό και γεροδεμένο. Λευτέρη το έλεγαν, αλλά όλοι το φώναζαν αερικό. Πολλές φορές άνοιγε τα τεράστια χέρια του και τα ύψωνε σαν δυνατές φτερούγες και σαν άγριο πουλί έτρεχε στις γειτονιές σαν να πετούσε. Ο Λευτέρης ζούσε σε ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του δάσους του οροπεδίου της Φολόης. Ένα όμορφο δάσος με ψηλόλιγνες δρυς. Κάθε καλοκαίρι ζούσε με τη μάνα του μέσα στο δάσος σε μια καλύβα και φρόντιζαν τα λίγα ζωντανά τους. Με αυτά ζούσαν και με τα μικρά τους χωραφάκια, που, αν και ξερικά, το...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ, ΟΠΩΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Καμιά φορά τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νους μου ταξιδεύει - πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλει ο καθηγητής του βιολιού. Φορούσε μια ξεθωριασμένη ρεντιγκότα και μια περούκα μαδημένη - γελούσαμε μαζί του. Αλλά όταν μετά το μάθημα έμπαινε η μητέρα μου στην κάμαρα (για χάρη της ίσως) έπαιζε κάτι διαφορετικό - μια μελωδία ήρεμη και σοβαρή που μας έκανε να σοβαρευόμαστε κι εμείς άξαφνα, σαν να μαντεύαμε αόριστα ότι στο βάθος η μουσική δεν είναι πάθος ή όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός, αλλά μια άλλη δικαιοσύνη. (Από την ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Το ζαχαροπλαστείο Σεράνο στην πλατεία Ηρώων στον Πύργο της Ηλείας, στη γωνία της Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Πατρών, μύριζε πάντα φρέσκο βούτυρο και ζύμη. Στις βιτρίνες του όλοι οι γλυκοί πειρασμοί του κόσμου. Τούρτες, πάστες, γλυκά του ταψιού, σοκολάτες. Όταν περνούσες από εκεί, αν βάσταγε η τσέπη σου, θα ενέδιδες σ' αυτές τις προκλήσεις. Αν... γιατί αλλιώς θα αναγλειφόσουνα μπροστά στη βιτρίνα, όπως η αλεπού μπροστά στο κοτέτσι. Ο Ιωάννης Μαράντης, θεολόγος και γυμνασιάρχης του Γυμνασίου Αρρένων Πύργου, μαζί με τη γυναίκα του Μαρία Δημητρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΩΜΑΤΑ ΛΥΓΡΑ
ΣΩΜΑΤΑ ΛΥΓΡΑ Είναι κάτι νύχτες παγωμένες σαν χειρουργείο τότε βγαίνουν απ' τον καθρέφτη μου εκείνες οι γυναίκες που αγάπησα και μου μιλάνε σιγά με λόγια ακατάληπτα και ξεχασμένα για τις ζωές τους και τις αποφάσεις που πήραν καμμιά δεν ρωτάει ποτέ κάτι για μένα πώς είμαι πώς ζω σε τούτο το δωμάτιο με τα παλιά ημερολόγια και τις αφιερώσεις στις πρώτες λευκές σελίδες των βιβλίων μου στο τέλος πάντα βγαίνει η μάνα μου με τα αίματα ζεστά στα χέρια της κρατώντας με στην αγκαλιά της με το λώρο ακόμη άκοπο φωνάζοντας δυνατά "μη γεννηθείς ποτέ μη ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΥΡΗ ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ
Ανθίζει λένε μια φορά η μαύρη παπαρούνα στη μέση εκεί στις κόκκινες στη μέση εκεί στις άλλες σαν το φιλί που μ' άφησε πένθος βαρύ στο στόμα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω. Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία. Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή. Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείε...
Διαβάστε περισσότερα...

Ποιήματα
Ο Δημήτρης Χριστοδούλου ανήκει στην κατηγορία των ποιητών που έκαμαν το βίωμα της πολεμικής αρετής αρετή της ποίησής τους. Από παιδί στη σκληρή βιοπάλη πολλά έζησε κι έμαθε. Σε εκείνη την ανελέητη εποχή με τη δικτατορία του Μεταξά, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και την επτάχρονη δικτατορία. Συμπορεύτηκε με τη γενιά του, πού 'δωσε βροντερό το «παρών». Χτυπήθηκε κι αντιστάθηκε ματώνοντας στον πόλεμο του '40, στην Κατοχή και στον ελληνοελληνικό σκοτωμό. Με τον επακολουθήσαντα «δίχως μάτια ελέους» διωγμό των ηττημένων. Ένα μεγαλειώδ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος για τον σπουδαιότερο ποιητή στίχων της ελληνικής μουσικής, τον μυστηριώδη Νίκο Γκάτσο, θα μπορούσε να τα καταλάβει και μόνο από τους εμβληματικούς και ευαίσθητους στίχους του -στίχοι ρωμαλέοι, φιλοσοφικοί, λιτοί, μικρές ιστορίες που πραγματεύονται σχεδόν οτιδήποτε απασχολεί διαχρονικά τον παγκόσμιο Έλληνα. Κρίσεις για τον ποιητή γνωστές και άγνωστες, τα νεανικά λογοτεχνικά βήματα της πρώτης περιόδου, αθησαύριστα σημειώματα, ραδιοφωνικές εκπομπές και χρονικά δημιουργίας σημαντικών έργων είναι μόνο μερι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΟΚ ΚΑΙ ΝΕΑΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60
«Ο Τύπος εκμεταλλευόταν τους hippies σαν καθαρά αμερικανικό φαινόμενο που αποδείκνυε ότι σ' αυτή τη χώρα υπήρχε ελευθερία κι ο καθένας μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει. Για το περιοδικό Time ο κύριος λόγος που οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη Νέα Υόρκη (σε αντιπολεμική διαδήλωση) ήταν το ότι «οι Αμερικανοί, την άνοιξη, αρέσκονται στο να διασκεδάζουν. Η κάλυψη της διαδήλωσης από το Time συνοδευόταν από επτά φωτογραφίες: 1) ένα πλήθος συγκεντρωμένο γύρω από μια ρωσική σημαία και μια αναποδογυρισμένη αμερικανική, [...] 5) έναν hippie μ' ένα ντέφι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΦΥΣΑΡΜΟΝΙΚΑ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ
Οι στίχοι του Δήμου Μούτση υπήρχαν πάντα τυπωμένοι στα εσώφυλλα των τριών τελευταίων του έργων, των απολύτως «προσωπικών» του. Δείγμα ασφαλώς του πόσο ο ίδιος θεωρεί τους στίχους αυτούς απαραίτητους και αλληλένδετους με τη μουσική του. Ασφαλώς μπορούν να λειτουργήσουν πλήρως αυτονομημένοι, ως ποιητικά δηλαδή κείμενα. Θα ήταν χρήσιμο για κάθε ακροατή, σήμερα που ο στίχος στο ελληνικό τραγούδι δεινοπαθεί, να σκύψει πάνω σ' αυτά τα κείμενα και οπωσδήποτε θα βγει πολλαπλά κερδισμένος. Οι πρώτες λέξεις που έρχονται αμέσως στο νου και στην καρδ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η άλεξη γλώσσα των ξύλων
Ασχολήθηκα με την οργσνοποιία από καθαρά προσωπική ανάγκη. Ήμουν μουσικός και έψαχνα να βρω όργανο που να μου ταιριάζει. Αγόρασα από το εμπόριο και έκανα παραγγελίες στους τότε γνωστούς μαστόρους. Δεν ικανοποιήθηκα ιδιαίτερα· δεν μου έκανε ο ήχος. Είχα μέσα μου μια προσδοκία που δεν μου την έδιναν. Και κυρίως δεν μπορούσαν να αναπαράγουν τον παλιό γνήσιο μπουζουκίστικο ήχο. Είχαν χαθεί οι παλιές τεχνικές, είχαν μεγαλώσει τα σκάφη και δεν μπορούσαν να αποδώσουν την παλιά γλυκύτητα. Έτσι βρέθηκα μετέωρος και πήρα τη μεγάλη απόφαση να ανακαλύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
Ο Γιώργος Ζωγράφος ασφαλώς ήταν χαμένος στη μουσική για όλη του τη ζωή. Κυριολεκτικά από την κοιλιά της μάνας του, αφού η σπουδαία τραγουδίστρια μητέρα του ίσως θα τραγουδούσε στη Λυρική Σκηνή τους πρώτους μήνες της κύησής του. Το ρεπερτόριό του δεν είναι ατέλειωτο. Και δεν μου φαίνεται να κυνήγησε επιτυχίες και ιδίως συνεργασίες με όποιον λάχει. Όσα τραγούδια ηχογράφησε, με τους λαμπρούς συνθέτες που του τα εμπιστεύτηκαν, τα υπερασπίστηκε τα βράδια στα νυχτερινά μαγαζιά της Πλάκας όπου εργαζόταν για τον άρτο τον επιούσιο. Τον είχα δει και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ
"ΑΔΕΣΠΟΤΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ. Αείζωοι λαϊκοί καημοί", στημόνι διαρκούς καρποφορίας. Αμανέδες ατόφιου πάθους και ιδιότυπης λύτρωσης. Άσματα για πολιτικά και άλλα γεγονότα. Τ' απαράμιλλα δείγματα ότι δεν έχει έκφανση της ελληνικής ψυχής και της κοινωνικής εξέλιξης, που το Ρεμπέτικο να μην την σχολιάζει δωρικά, να μην την σαρκάζει κοφτερά, με απίστευτης ομορφιάς έργα. Δυναμική παρηγοριά των φορέων του. Τ' αδιάψευστα τεκμήρια αυθόρμητου, στις μεγάλες του στιγμές, ριζοσπαστισμού και μαστοριάς, τίποτα να μην πετά πριν ρουφήξει όλη την ικμάδα του. Η μοναδ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΟΥΝΤΑΚΗ
Δεν είναι απλό, ούτε εύκολο να μιλήσεις, να προσεγγίσεις, να αναλύσεις και να κρίνεις την πορεία και το έργο του φωτισμένου δημιουργού και δάσκαλου της κρητικής μουσικής Κώστα Μουντάκη. Πορεία και πνεύμα ζωής συνυφασμένα με τον γενέθλιο τόπο, τις ιδιότυπες αρχές του, την αίσθηση, την αντίληψη, τον έρωτα, την ιστορία, την ελευθερία, τους αγώνες, τους ήρωες, τις αξίες και γενικά με τον χαρακτήρα της γενναίας κρητικής ψυχής και συνείδησης. Αυθεντικός και γνήσιος εκφραστής, με το από Θεού χάρισμα, αφομοίωσε τα στοιχεία της λαϊκής μας παράδοσης...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΕΙΡΑ
Όραμα μεγάλο πάνω απ' τους δρόμους, σα φύλλα του φθινοπώρου σκόρπιζαν οι ζητωκραυγές. Η πόλη είχε χαθεί κάτω απ' τα φώτα, τις σημαίες, τη βουή. Γιορτάζαμε τη νίκη. Όμως την ίδια ώρα κάποιος σηκώνεται μες στο σιωπηλό σπίτι, δεν ανάβει φως, ντύνεται και κάθεται στο σκοτάδι. Κανείς δεν μπορεί να τον βοηθήσει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Νύχτωνε γρήγορα. Ο αγέρας ερχόταν από μακριά μυρίζοντας βροχή και πόλεμο. Τα τρένα γεμάτα φαντάρους περνούσαν βιαστικά μόλις προφταίναμε πίσω απ' τα τζάμια να τους δούμε. Μεγάλα σιδερένια κράνη κλείναν τον ορίζοντα. Γυάλιζε η άσφαλτος βρεγμένη. Πίσω απ' τα παράθυρα καθαρίζοντας λίγα ξερά κουκκιά σωπαίναν οι γυναίκες. Και το βήμα της περίπολος έπαιρνε τη σιωπή απ' το δρόμο κι απ' τον κόσμο τη ζεστασιά. Γύρισε λοιπόν τα μάτια σου να κοιτάξω τον ουρανό δός μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου. Πόσο χλωμή είσαι, αγαπημένη μου! [...] [Από τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΒΙΟΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ
Η φτωχή Ραχήλ, ωχρή, με ανίατα όνειρα, θεραπευόταν τώρα ανάμεσα στα μαύρα δέντρα, όπως ένας τυφλός που με το φλάουτο κάνει ν' ανθίζει το σκοτάδι ή όπως τα παιδικά παιχνίδια που μια μέρα εξαφανίζονται άξαφνα σα να τα πήρε μαζί του το παιδί - καθώς πέθαινε, περίλυπο, μέσα στον άντρα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Τον Μίκη Θεοδωράκη τον συνάντησα για πρώτη φορά το 1972, όταν είχε γίνει ήδη "θρύλος" τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους ξένους σαν και 'μένα που είχαν λίγο-πολύ ανακατευτεί στην αντίσταση κατά της δικτατορίας. Δύσκολο να γράψει κάποιος για έναν "θρύλο". Γιατί σχεδόν κάθε φορά που διαβάζει κανείς βιβλία για μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Σαίξπηρ, ο Βύρων, ο Τσε Γκεβάρα, μένει με μια αίσθηση προδοσίας είτε η περιγραφή είναι τόσο ρομαντική που αρχίζει να δυσπιστεί, είτε ο συγγραφέας προσπαθεί τόσο πολύ να είναι αντικειμενικός που ο ήρωά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΑΙΚΑ ΠΟΡΤΡΕΤΑ Ι
Πέντε μεγάλοι δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, που συνέδεσαν το όνομά τους με τη σύνθεση ή με την εκτέλεση σπουδαίων λαϊκών τραγουδιών από τη δεκαετία του '50 κι έπειτα, είναι το αντικείμενο αυτού του βιβλίου. Ο σολίστας του μπουζουκιού και ερευνητής Γιώργος Αλτής συγκέντρωσε αυθεντικά ντοκουμέντα και μαρτυρίες για τη ζωή και την καλλιτεχνική δραστηριότητα του Ανέστη Αθανασίου, του Αργύρη Βαμβακάρη, του Βασίλη Καραπατάκη, του Στέλιου Μακρυδάκη και του Δημήτρη Στεργίου - Μπέμπη, συνθέτοντας τις βιογραφίες τους, τις οποίες έχει πλουτίσει με ενδε...
Διαβάστε περισσότερα...