ΕΣΤΙΑ

ΜΕΓΑΛΗ ΓΗ

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
Το βιβλίο άρχισε να γεννιέται από τη στιγμή που φανερώθηκε στη σκέψη μου η γοητευτική μορφή του Επίκουρου. Ακόμα και σήμερα, ύστερα από το βαθύτερο δούλεμα πάνω στην κληρονομιά των Αρχαίων, είναι λίγοι που ιδεάζονται την εξαιρετική θέση του Επίκουρου στη διανοητική ζωή του αρχαίου κόσμου. Πολλοί, οι περισσότεροι από κείνους που αντίκρισαν με αγάπη και κατανόηση τους Αρχαίους, που γοητεύθηκαν από την ομορφιά του λόγου, της σμίλης και του στοχασμού, δεν υποψιάζονται πως αυτό που αγάπησαν είναι μια όψη, όχι η καλή, η πιο γνήσια αυτουνού που λ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
- Αντιγόνη - Ηλέκτρα - Αίας - Τραχίνιαι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ
Για τα αστυνομικά αυτά διηγήματα με το ανάλαφρο ύφος, το κέφι, τους ζωηρούς διαλόγους, την ευθυμία και το μυστήριο ο Στρατής Τσίρκας έγραψε (περ. Ταχυδρόμος 23.11.63): Η μεγαλύτερη αρετή της Αθηνάς Κακούρη είναι ότι για κάθε διήγημα διαλέγει κι από ένα χώρο, ένα επάγγελμα ή ένα έθιμο, που όχι μόνο τα κατέχει και τα περιγράφει σωστά αλλά και κάνει την πλοκή να βγαίνει εντελώς φυσικά μέσα από τις ειδικές λεπτομέρειες της κάθε περίπτωσης. Δεν είναι επίσης λίγο το κατόρθωμα να κινήσει σ' ελληνικό χώρο πρόσωπα του αστυνομικού διηγήματος που συν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ: «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ»
Ο Θουκυδίδης Ολόρου, Αλιμούσιος, έζησε κατά το δεύτερο ήμισυ του αιματηρότερου αιώνα της κλασικής εποχής, του επονομαζόμενου «χρυσού». Έγραψε την «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», ο οποίος αρχίζει το 431 π.Χ. και τελειώνει 27 χρόνια αργότερα, το 404 π.Χ. Ο Θουκυδίδης, στρατηγός στην περιοχή της Θράκης, εξορίζεται το 422 π.Χ. από τους Αθηναίους επειδή δεν κατόρθωσε να σώσει την Αμφίπολη από τον Σπαρτιάτη Βρασίδα. Εξόριστος επί 20 χρόνια, ταξιδεύει, συλλέγει πληροφορίες και γράφει, με θαυμαστή αντικειμενικότητα, την ιστορία του πρώτου δ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΔΟΙΠΟΡΟΙ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
"Ο Θεοτοκάς, με το ογκώδες και καλοδουλεμένο του μυθιστόρημα "Ασθενείς και Οδοιπόροι", πρότυπο, πάντα, διαύγειας, φραστικής ισορροπίας και αρμονίας, γεφύρωσε την απόσταση που τον χωρίζει από την πολυδιαβασμένη "Αργώ". Σ' αυτό το μυθιστόρημα (εμείς θα το χαρακτηρίζαμε πνευματικό και ψυχολογικό χρονικό, άκρως ιδεαλιστικό και εξανθρωπισμένο της πιο τραγικής νεοελληνικής περιόδου) μυθοποιούνται η πολεμική αντίσταση της Ελλάδας κατά των Ιταλών και των Γερμανών, προβάλλεται η Κατοχή, σκιτσάρονται φυσιογνωμίες που τις δίχασαν ηθικά τα γεγονότα, δ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Ο Άτλας κούνησε τους μοχλούς και το όχημα σηκώθηκε απ' το βυθό κι άρχισε να πλέει με μεγάλη ταχύτητα μέσα στη θάλασσα. Ύστερα από μία ώρα περίπου, οι επιβάτες είδαν να προβάλλει στο βάθος μια θαυμάσια και παράξενη πολιτεία, με οικοδομήματα πανύψηλα, ωραιότατα σε ρυθμό, που δεν είχαν όμως παράθυρα. Κι αυτές οι οικοδομές έλαμπαν ολόκληρες από πολύχρωμα, φωσφορικά αντιφεγγίσματα, πολύ καλαίσθητα κανονισμένα, που έδιναν μια φαντασμαγορική όψη σ' όλη την πολιτεία. Το θέαμα ήταν τόσο φαντασμαγορικό, που οι φίλοι μας έμειναν κατάπληκτοι. "Να η Ατ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ
"Ξέρεις, Γιόχαν" είπε ο Χέμινγουεϊ [στον Γκαίτε, καθώς περπατούσαν στις αλέες του άλλου κόσμου], "ούτε κι εγώ γλιτώνω από το συνεχές κατηγορητήριό τους. Αντί να διαβάζουν τα βιβλία μου, γράφουν βιβλία για μένα. Λένε πως δεν αγαπούσα τις γυναίκες μου. Πως δεν ασχολήθηκα αρκετά με τον γιο μου. Πως έσπασα τα μούτρα ενός κριτικού. Πως δεν ήμουν ειλικρινής. Πως ήμουν υπερόπτης. Πως ήμουν φαλλοκράτης. Πως καυχήθηκα ότι είχα 230 τραύματα πολέμου ενώ είχα μόνο 206. Πως αυνανιζόμουν. Πως ήμουν κακός με τη μητέρα μου." "Έτσι είναι η αθανασία, τι τα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΕΡΓΙΟΣ ΚΑΙ ΒΑΚΧΟΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Το «Σέργιος και Βάκχος» (1959), ιστορικό μυθιστόρημα ή καλύτερα μυθιστορηματική χρονογραφία, αντλεί την υπόθεσή του από το Βυζάντιο, εξιστορεί όμως συνολικά, άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με ευτράπελο τρόπο, δεκατέσσερις αιώνες ζωής του Ελληνισμού, από το 250 μ.Χ. έως το 1948. Οι άγιοι Σέργιος και Βάκχος δεν ζουν αποσυρμένοι στη μακαριότητα του Παραδείσου αλλά αντίθετα, από τον περικαλλή ναό που έχτισε προς τιμήν τους ο Ιουστινιανός, παρακολουθούν με άγρυπνο μάτι την πορεία της Ρωμιοσύνης αλλά και ολόκληρης της Οικουμένης, τη συζητούν, την σχο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΔΕΚΑ
Το 10 αποτελεί κρίσιμη καμπή στο έργο του Μ. Καραγάτση και είναι ατυχές γεγονός ότι ο θάνατος του συγγραφέα ματαίωσε αμετάκλητα την ολοκλήρωσή του. Για πρώτη φορά ο Καραγάτσης αποστασιοποιείται πλήρως από τους ήρωές του και πλάθει τη μυθιστορηματική του ύλη με χέρι άφοβο έμπειρου τεχνίτη. Δεν υπάρχει εδώ προσωπική εμπλοκή του συγγραφέα, συμμετοχή του στα δρώμενα μεσ’ από προσωπεία, αυτοβιογραφικές προβολές, ταυτίσεις, ευνοημένους χαρακτήρες. Υπάρχει συγγραφική διαύγεια, σιγουριά, ψυχρότητα ή και σκληρότητα. Το μέγα πλήθος των προσώπων που ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΣΚΛΗΡΩΝ
Την άνοιξη του 1900 ο Μενέλαος Σκληρός γύριζε από το τελευταίο του ταξίδι στην Ευρώπη. Ό, τι έκλεινε τα τριανταοχτώ του χρόνια. Δεν είχε κάνει ποτέ του επάγγελμα κανένα. Σπούδασε τα νομικά, καθώς όλα τα παιδιά των μεγαλοαστικών οικογενειών που βρίσκουνε περιουσία αρκετή για να ζήσουν άνεργα. Οι δυό του αδερφές είχανε φύγει νωρίς από το σπίτι. Η μεγάλη, που παντρεύτηκε αξιωματικό, πήρε μαζί της και τη μικρότερη. Ο Μενέλαος Σκληρός έμεινε μόνος κι' έζησε μια ζωή σκοτεινή. Μονάχα γνώριμους είχε, ποτέ φίλους. Τον έβλεπαν να περνάει στους δρόμο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΛΙΟΣ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ
"Απόμεινα τότε, θυμάμαι, εκεί, κάτω από τη μεγάλη γαλαρία, γερμένος για κάμποση ώρα πάνω στη βαριά σιδεριά της καστρόπορτας, να κλαίω με αναφιλητά, ώσπου μέσα στο βούρκο του μυαλού μου άστραψε η σκέψη από κείνη την ώρα ήμουνα πια εγώ η μοναδική, η πιο μεγάλη ντροπή του Φρουρίου. Σκέφτηκα τις μέγαιρες αφρισμένες να με διώχνουνε, να με κατασπαράζουνε και να με ματώνουνε με τα νύχια και με τα δόντια τους. Τότε ένα σαρδόνιο γέλιο ξεχύθηκε από μέσα μου και μια δύναμη, που δεν ξέρω από πού ήρθε, έσφιξε τις γροθιές μου. Ένιωσα άτρωτος. Έκανα αμέσ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΤΩΣΗ
Ένας χοροπηδούσε με πολεμικές ιαχές πάνω σ' ένα πράγμα σαν ανεμολόγιο που είχε ξεκολλήσει με τη βοήθεια ενός λάσου από το πιο ψηλό δοκάρι στη στέγη του γείτονα. Ένας άλλος εξασκούνταν στον πολεμικό χορό πάνω στο γιγάντιο θερμόμετρο κήπου του γείτονα. Κάποιος σκαρφαλωμένος σε μια σκάλα κατουρούσε στο εχθρικό παρτέρι με τα κολοκυθάκια. Ένας χοροπηδούσε στο όριο του οικοπέδου του και λιάνιζε την εχθρική ατμόσφαιρα μ' έναν βούρδουλα που σφύριζε πιο δυνατά κι από μαστίγιο τσίρκου. Ένας άλλος πάλι είχε ανάψει δίπλα στη γραμμή του μετώπου μια φωτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΥΡΑ ΓΕΜΙΣΤΑ
ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΧΤΙΖΕΙ ΥΠΟΣΤΕΓΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ του και προσπαθεί να το νομιμοποιήσει με τον νόμο περί αυθαιρέτων κατασκευών τρία "νεραϊδέλια" έχουν ταράξει τον αντρικό πληθυσμό ενός χωριού και γίνονται αιτία να ανεγερθεί στο "τραφί" ένα ναΐδριο τρεις φοιτητές -ένας άθεος Γάλλος, ένας κνίτης κι ένας συντηρητικός χριστιανός- επισκέπτονται το Άγιον Όρος και γίνονται μάρτυρες θαυμαστών συμβάντων ένας δεκαπεντάχρονος φέρνει λουλούδια σε μια τραγουδίστρια μπουζουξίδικου κι εκείνη του ζητά να της ξεκουμπώσει το φόρεμα μια ομάδα ακροδ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
"Ο Μοντήγκλ Στερνς ήταν από ιούς καλύτερους και εξέχοντες μεταπολεμικούς Αμερικανούς διπλωμάτες και γνήσιος φίλος της Ελλάδας. Το βιβλίο ίου συνθέτει ένα αυστηρό αλλά δίκαιο πορτρέτο του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, ενώ, συγχρόνως, περιγράφει με ιδιαίτερη διορατικότητα την τρικυμιώδη μεταπολεμική πολιτική ζωή της Ελλάδας". (Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, καθηγητής και πρόεδρος της Έδρας Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών "Κωνσταντίνος Καραμανλής", Πανεπιστήμιο Ταφτς) "Κανένας Αμερικανός δεν γνώρισε τη μεταπολεμική Ελλάδα τόσο στενά κ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΘΗΝΑ
Το βιβλίο προτείνει μια περιήγηση στην Αθήνα και την ιστορία της. Μέσα από μνημεία, χώρους, δρόμους και κτίρια -ακόμα και κάποια που δεν υπάρχουν πια- ζωντανεύει η ατμόσφαιρα παλαιότερων εποχών της πόλης, κυρίως όμως του 19ου αιώνα και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. "Οδοδείκτες" στην περιήγησή μας αποτελούν αποσπάσματα από ιστορικά, λογοτεχνικά, περιηγητικά, αυτοβιογραφικά, δημοσιογραφικά κείμενα, τα οποία αναφέρονται σε κτίρια και τους ενοίκους τους ή σε στιγμιότυπα που έχουν ως "σκηνικό" τους χώρους της πόλης. Κατά την παράλληλη αυτή π...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΚΙΤΣΟΣ Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ
Το ανά χείρας βιβλίο περιλαμβάνει περίπου 2.600 αγγελίες της περιόδου 1833-1940, ερανισμένες από 142 εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας. Αναφορές γίνονται και σε πολλές άλλες ελληνικές αλλά και ευρωπαϊκές πόλεις. Πρόκειται για αγγελίες ιδιωτικού κυρίως αλλά και δημοσίου ενδιαφέροντος, οι οποίες προβάλλουν τη σχέση ατομικού και συλλογικού. Οι διαφημιστικές καταχωρίσεις, οι υποχρεωτικές δημοσιοποιήσεις (πλειστηριασμοί), οι αγορές και οι πωλήσεις, τα συγχαρητήρια αλλά και τα απειλητικά αγγελτήρια, οι δηλώσεις απώλειας ή εξαφάνισης, η προσφορ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Το βιβλίο «Ελληνικά: Η ιστορία της γλώσσας και των ομιλητών της» ανιχνεύει τη συναρπαστική πορεία της ελληνικής γλώσσας από τη μυκηναϊκή περίοδο της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. έως τη σημερινή εποχή, συνυφαίνοντας την εξωτερική με την εσωτερική ιστορία της σε μια ενιαία αφήγηση. Είναι το πρώτο βιβλίο που διερευνά και ερμηνεύει την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας σε όλο το φάσμα της γεωγραφικής και κοινωνικής της ποικιλίας, στις προφορικές και τις γραπτές μορφές της, οι οποίες από την ύστερη αρχαιότητα έως και πρόσφατα ήταν αισθητά διαφορετικές. ...
Διαβάστε περισσότερα...

Το όνειρο του σκιάχτρου (σκληρόδετη έκδοση)
Το «Όνειρο του σκιάχτρου» συγκεντρώνει τα μηνύματα της εποχής αυτής, που κυκλοφορούν και φορτίζουν τον αέρα που ανασαίνουμε όλοι μας. Συλλαμβάνει τα συνθήματα της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της απολύτρωσης, και τα βρίσκουμε μεταπλασμένα ποιητικά, φανταστικά, στο ασάλευτο σκιάχτρο του. Τι ζητάει το καρφωμένο αυτό ομοίωμα του ανθρώπου; Να σαλέψει, να ξεκολλήσει, να κόψει τα δεσμά του, να ανεξαρτητοποιηθεί! Το 'χουνε στήσει για φόβητρο των πανελεύθερων πουλιών, αυτό είναι ο προορισμός του, μα εκείνο άλλα λαχταρά. Να κινηθεί, να πετάξει, να...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ
Αν ο Καρκαβίτσας ανήκει στους κλασικούς της νεότερης πεζογραφίας μας, «Ο ζητιάνος» είναι ασφαλώς το κλασικότερο έργο του. Ο ηθογράφος και θαλασσογράφος Καρκαβίτσας των σύντομων διηγημάτων γίνεται εδώ έμπειρος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Η περιγραφή του κοινωνικού μικρόκοσμου, με τους ανθρώπους και τους χώρους του, ξετυλίγεται σε ένα από τα δυνατότερα μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. «Ο ζητιάνος» επαινέθηκε ανεπιφύλακτα τόσο από τους έλληνες κριτικούς όσο και από τους έγκυρους ξένους ελληνιστές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφ...
Διαβάστε περισσότερα...