ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

ΕΚ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ
ΕΚ ΤΟΥ ΠΛΗΣΙΟΝ Αλλά χωρίς να χάνεις ποτέ την εικόνα του συνόλου. Και η πιο απλή παράγκα θέλει το ρήμα της, τα ουσιαστικά και τα επίθετά της, όπως κάθε πρόχειρη γραφή τον Πικιώνη της. Η αφέλεια δεν δίδεται δωρεάν, σκηνοθετείται και παίζεται εάν είσαι ο ένας από τα ελάχιστα εκατομμύρια που δικαιώνουν την ανθρωπότητα. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Ο ποιητής δείχνει αμέριστη εμπιστοσύνη σε δύο αξεχώριστα "είδωλα" της γραφής: στο είδωλο της σκέψης και στο είδωλο που γεννά η γλώσσα. Γιατί κάθε ποίημα (ακόμα και στις μέρες μας, του μεταμοντέρνου σκεπτικισμού) αποτελεί ένα είδωλο κάποιας πραγματικότητας. Κάτι που προκύπτει από τη λέξη "είδος", δηλαδή από αυτό που φαίνεται. Και σημαίνει αυτό που μπορεί να γίνει αντιληπτό με τις αισθήσεις μας. Να, λοιπόν, που συναντιούνται η γλώσσα με τη σκέψη: βασικό μέλημα της ποίησης είναι να σταθεί απέναντι σε μια "πραγματικότητα" η οποία - το γνωρίζου...
Διαβάστε περισσότερα...

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Στην παρούσα έκδοση, με κριτήριο την αξία των στίχων, κι όχι τις χρονολογίες ή τις "θελήσεις" του ποιητή, 74 ποιήματα (από τα 154 του καβαφικού corpus) καταχωρίζονται στα "Επίλεκτα" και 80 στα "Αδύναμα" - ποσοστό ανθολόγησης εξαιρετικά υψηλό για τα νεοελληνικά δεδομένα. Ενδότερη επιθυμία μας ήταν να παραλειφθούν εντελώς τα αδύναμά του, για να μην αναδημοσιεύεται μέτρια ή κακή ποίηση και να μην "εκτίθεται" με άστοχα κ' επαναληπτικά του ένας τέτοιος δημιουργός. Κρίθηκε εντούτοις πως παρότι "καταδικαστέα", θα 'πρεπε να συμπεριληφθούν, γιατί π...
Διαβάστε περισσότερα...

Στο μαύρο κλικ του διακόπτη
ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΛΙΚ ΤΟΥ ΔΙΑΚΟΠΤΗ Ζει στο μαύρο κλικ του διακόπτη προσποιείται την ανάσα σε εξώκοσμη διαπασών και εξαφανίζεται· όταν το φως ανάψω. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Τα τελεσίγραφα
ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ Αν θες το στόμα να μού κλείσεις να σφραγίσεις να το ράψεις Βάλε κλωστή χλωμή για να μη φαίνονται οι ραφές Μπορώ να αντέξω τον στυφό σου οβολό την αδικία Μα όχι την ασχήμια, σωπαίνω εξάλλου μια ζωή Μασώντας και ξαναμασώντας το άδειο κέρμα τη φωνή μου Αλέθοντάς το με τη γλώσσα για να μην το καταπιώ Καλύτερα ένας κόμπος στο λαιμό, παρά ο θόρυβος Οι τελετές οι παρελάσεις οι πορείες, κοίτα Η άσφαλτος που με μεγάλωσε ίδια η δημοκρατία Τούς βόλεψε όλους κι όλοι την ποδοπατούν. [...] [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Αν κάποιος θα 'θελε να διαβάσει την ιστορία του αιώνα, θα την έβρισκε ακέρια στην ποίηση του Ρίτσου: στα ποιήματα που την κατέγραψαν σαν χρονικό στα εγερτήρια άσματα, σε ύμνους ηρώων και ελεγεία στη μεταπλασμένη ποιητικά βιογραφία του, εγκατεσπαρμένη σε ποικίλες συνθέσεις. Κι ακόμα, πιο βαθιά, στο εσωτερικό οδοιπορικό του ποιητή, που το αποτύπωνε μέρα τη μέρα με σαφήνεια ή υπαινικτικά. Κι αυτό το "υπαινικτικά" λέει περισσότερα για τη βία του καθεστώτος, τις νοοτροπίες και τη συμβατική ηθική, τους ιδεολογικούς πειθαναγκασμούς. Με προσωπεί...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΛΑΜΑΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Επιλογή των πιο αντιπροσωπευτικών ποιημάτων του μεγάλου νεοέλληνα ποιητή που σε έναν του στίχο λέει: "Ακούστε με, είμαι του καιρού μου και όλων των καιρών". Πράγματι ο κορυφαίος λυρικός ποιητής, ο μεγαλόπνοος οραματιστής, ο εφευρετικός τεχνίτης του στίχου και του πεζού, ο καταπληκτικός γλωσσοπλάστης, ο βαθύς στοχαστικός νους που η ευθανασία του απλώνεται από τα πιο ατομικά ως τα πλατύτερα εθνικά και παναθρώπινα ενδιαφέροντα, Κωστής Παλαμάς, είναι πάντοτε επίκαιρος και συναρπαστικός. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ
Στην "Αυτοπροσωπογραφία του λευκού" ο Χάρης Βλαβιανός, επτά χρόνια μετά την τελευταία του ποιητική κατάθεση, επανέρχεται, με βλέμμα ανανεωμένο, σε γνώριμους τόπους της ποίησής του, διευρύνοντας ακόμη περισσότερο το πεδίο των στοχαστικών και γλωσσικών του αναζητήσεων. Ο απωλεσθείς παράδεισος του οριστικά χαμένου αλλά εξακολουθητικά αναζητούμενου νοήματος, η επισφάλεια των λέξεων ενώπιον του τραύματος του παρελθόντος, αλλά και η αδυναμία επικοινωνίας στις καθημερινές επαφές, η διακειμενικότητα ως καταστατική συνθήκη της ποιητικής γραφής, ο π...
Διαβάστε περισσότερα...

RIME IMPROVVISATE (1822)
«Ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1798, ένα μόλις έτος μετά την προσάρτηση των Επτανήσων στη Γαλλία. Ωστόσο, παρότι το νησί δεν αποτελούσε πλέον βενετική κτήση (1386-1797), παρέμεινε ομιλούμενη η ιταλική γλώσσα και δέσποζε ο ιταλικός πολιτισμός. Ούτε η γαλλική κατοχή (1797-1799 / 1807-1814) ούτε η αγγλική που ακολούθησε (1814-1863) μείωσαν τις στενές σχέσεις των Ιονίων νησιών με την προς δυσμάς χερσόνησο που εξακολουθούσε να τα αγκαλιάζει. Εξάλλου, πολλοί ιταλοί λόγιοι, εξόριστοι και κατατρεγμένοι από τους α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
Πρώτο. Στις κυρίες επιδιώξεις των ειδών τής τέχνης κρύβεται το αισθητικό ξάφνιασμα που έρχεται να επιβεβαιώσει την άπειρη, συχνά αντιθετική πολυμορφία πραγμάτων, φαινομένων, και τις επίσης απειράριθμες δυνατότητες καλλιτεχνικής απεικόνισης τους. Το ξάφνιασμα προέρχεται από την απροσδόκητη γειτνίαση στην αλυσίδα του λόγου διαφορετικών ώς αντίθετων εκφάνσεων και τρόπων έκφρασης, οι οποίες, σε τελική ανάλυση, παράγουν ποιητική πολυσημία μέσα από την ειδική σύνθεση τους σε ενιαίο λειτουργικό σύνολο. Σε αρκετές από τις παραπάνω περιπτώσεις ταιρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΦΛΟΓΕΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
[...] Η πίστη στην αντοχή και διάρκεια του Ελληνισμού δεν έχει καμιά σχέση με κανενός είδους σωβινισμό, ιδεολογία άλλωστε που απέρριπτε με αποτροπιασμό ο Παλαμάς. Το έργο είναι βαθιά ρωμαντικό -όχι με την τρέχουσα σημασία, του όρου- άλλα γιατί ενσαρκώνει τη χαρακτηριστικότερη ιδέα του ρωμαντικού ιστορισμού, που είναι η ενότητα και η διάρκεια του Ελληνισμού. Παρ' όλ' αυτά η Φλογέρα του Βασιλιά δεν είναι ιστορικό ποίημα, υποβαστάζεται όμως από την ελληνική ιστορία τεσσάρων χιλιάδων χρόνων. Πραγματικά, πρόκειται για μιαν από τις σπουδαιότερες...
Διαβάστε περισσότερα...

ΩΔΑΙ
Η τροχιά, που διαγράφουν η ζωή και το έργο του Ανδρέα Κάλβου ως την εποχή που δημοσιεύει τις "Ωδές", ορίζεται και χαρακτηρίζεται από δυό καίρια γεγονότα τη Γαλλική και την Ελληνική Επανάσταση. Ορίζεται, μια και οι πιο σημαντικοί σταθμοί της ζωής του βρίσκονται χρονικά ανάμεσά τους. Χαρακτηρίζεται , επειδή κατά ένα μεγάλο ποσοστό το έργο του είναι ιδεολογικό τέκνο της πρώτης και υμνεί τη δεύτερη. Τα παραπάνω δεν υποδηλώνουν καθόλου ότι τα γεγονότα αυτά περιορίζουν το έργο του . Η διαμόρφωση του ποιητικού προσώπου του οφείλεται σε πολλούς π...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ ΠΟΘΟΣ
ΣΥΛΛΑΒΕΣ Κι ό,τι μ' απόμεινε απ' το πέρασμά σου σιγά-σιγά ο χρόνος το λειαίνει σαν ένα βότσαλο της ποταμιάς. Μονάχα πια για τ' όνομά σου είμαι σίγουρος. Κι όλο το λέω, το ξαναλέω μπρος στη θάλασσα μήπως και κάποια νύχτα, όταν μας πνιγούνε τα σύρματα κι η πέτρα, το χρειαστώ σα λέξη σωτηρίας κι ανακαλύψω αιφνίδια πως κι αυτό έχει σβήσει. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΝΥΧΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΔΕΙΛΩΝ
Οι άνθρωποι χαράζουν μια ευθεία γραμμή και ονειρεύονται μια Ιθάκη. Βαδίζουν σ' ένα μονοπάτι που ονομάζουν ασφαλές και δεν νοιάζονται αν ο χρόνος το σκεπάζει με φύλλα. Φοβούνται. Μετά, φτιάχνουν ένα άλλοθι να δικαιολογήσει τον φόβο τους. Προσπερνούν τα όνειρά τους κάθε μέρα. Ανακατεύουν τα ζάρια στην τσόχα της ζωής τους. Στρέφουν το βλέμμα στον ήλιο, μα σκεπάζουν τα μάτια με τη χούφτα τους. Οραματίζονται, μα περιμένουν εκείνον που θα τους τραβήξει από το σκοτάδι τους. Τρέμουν το φως της μέρας και αφήνουν τη νύχτα να πάρει τη θέση της στα μά...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ
Λευκός πύργος λευκό και το φεγγάρι σε μπλε ουρανό και το σκοτάδι εκεί δε φαίνεται είναι αφύσικα απλό. - Και ο χρόνος είναι χρώμα; - Ο χρόνος είναι χρήμα. - Και ο χρόνος είναι χρώμα; - Είπαμε. Ο χρόνος είναι χρήμα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

Οπόταν πλάτανος
"Σαν τον κορμό του πλάτανου. Το μέσα του καταβροχθίζει τη μορφή, ένα τίποτε μένει, κλαδιά που γράφουν αγκαλιές μα τ' άλλο σώμα εκτοπισμένο από καιρό στην απουσία, ένα τίποτε μένει, καθώς όταν ουρλιάζεις και οι βλάσφημες πέτρες σου στον αδιάφορο ουρανό εποστρακίζονται και επιστρέφουν, ένα τίποτε μένει, ρίζες βυθισμένες στις πέτρες, και πάλι βρίσκουνε χυμό κι αντέχουν, ένα τίποτε μένει, ένα στόμα ορθάνοιχτο που δεν ενδίδει σε άναρθρα ρήματα, παρά τον πανικό του μελωδεί και γοητεύει. Η συντριβή είναι ο τρόπος του ανθρώπου. Και η ήττα του χλόη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΡΑΒΕΡΣΟ
"Tραβέρσο : η θέση πλοίου κατά την οποία πλέει με μειωμένη ταχύτητα, καθώς δέχεται τον άνεμο ή το κύμα από τα πλάγια. Λοξός, εγκάρσιος". Το Τραβέρσο είναι η τρίτη ποιητική συλλογή του Νίκου Καββαδία και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1975 στις εκδ. Κέδρος (14 ανατυπώσεις μέχρι το 1989) και, από τον Απρίλιο 1990 μέχρι τον Φεβρουάριο 1997, 9 φορές στις εκδ. Άγρα. Η συλλογή είναι αφιερωμένη στο Φίλιππο Χατζόπουλο και περιέχει δύο ποιητικές ενότητες, το Τραβέρσο και τα Παραμύθια του Φίλιππου. Κοσμείται με προμετωπίδα του Γιάννη Μόραλη. (Από την πα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΒΑΦΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ
Σε αυτό το βιβλίο παρουσιάζονται τα 154 ποιήματα που δημοσίευσε ο ίδιος ο Καβάφης, τα 75 ανέκδοτα ποιήματα που βρέθηκαν στο αρχείο του ή σε χέρια φίλων του, 27 ποιήματα που ενώ τα δημοσίευσε ο Καβάφης, τα αποκήρυξε, και 30 ατελή ποιήματα που φυλάσσονται στο αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το γένος Γεωργάκη Φωτιάδη, ή Κ. Π. Καβάφης, γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν εγκαταλείποντας την Κωνσταντινούπολη το 1840. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1870, η οικογένεια εγ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1962-2018)
"ΑΝΙΑ" Άλλοι πεθαίνουνε στ' αλήθεια με τσακισμένα χέρια γόνατα συνθήματα με την απελπισία μπηγμένη στην καρδιά τους μέχρι τη λαβή δεν γονατίζουν ούτε πόντο τη ζωή τους πεθαίνοντας δαγκώνουνε τον θάνατο στο λαρύγγι - κι εσύ ξαπλωμένος στο γρασίδι με την ωραία λιακάδα στα μαλλιά σου παίζεις το κρυφτούλι με τη λύπη! [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ, ΜΠΛΕ ΧΟΡΤΑΡΙ
Πώς ένας Πιερρότος συνομιλεί με τον Φραντς Κάφκα; Που συναντιούνται ο Έγκον Σίλε με τον Γκέοργκ Τρακλ, ο Φριτς Λανγκ με τον Άλφρεντ Ντέμπλιν, ο Όττο Ντιξ με τον Μαγιακόφσκι; Τί συνδέει έναν Μακρονησιώτη με τον Οδυσσέα, ένα βαμπίρ με τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, μια παιδική ζωγραφιά με τον Άγγελο της Ιστορίας; «Καμία κραυγή οδύνης δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την κραυγή ενός ανθρώπου», λέει ο Βιττγκενστάιν. Κι εκείνος ο Βικέντιος που ζωγράφιζε πράσινο τον ουρανό και μπλε το χορτάρι γράφει στον αδερφό του: «Αφού έχουμε πάντα χειμώνα, ακούστ...
Διαβάστε περισσότερα...