ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΙΩΤΑ

Ο ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ
Ο Ξιφίας Ιερεμίας υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους Νταήδες του Βυθού. Και υποφέρει σιωπηλά. Ώσπου ανοίγει την καρδιά του στη νονά του τη Γοργόνα, υψώνει τη... μύτη και τους κοιτάζει στα μάτια ήρεμα και θαρρετά. Και βάζει τα όριά του. Δίπλα του στέκονται και όλα τα πολύπαθα ψάρια του βυθού. ΒΟΗΘΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΩ, ΑΦΟΒΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΒΥΘΟ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Περιέχει παράρτημα με συμβουλές προς τα παιδιά που σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού είναι στη θέση του θύματος, του θύτη ή του θεατή, καθώς και...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΩ
"...Σήμερα τα χέρια μου κέρδισαν βραβείο και εγώ μια αγκαλιά από την κυρία Ρένα. Η αγκαλιά της -το μεγαλύτερο βραβείο- είναι μια θάλασσα γιαούρτι. Δροσερή, γλυκιά, βελούδινη. Μέσα της ηρεμώ. Και μετά φτιάχνω ωραία πράγματα. Είναι σαν της μαμάς. Του μπαμπά, πάλι, είναι μια μεγάλη τραμπάλα. Πότε φιλάω τα λουλούδια και πότε κυνηγάω τα σύννεφα. Την αγκαλιά όμως της θείας Μαίρης, που μένει δίπλα μας, δεν την μπορώ..." Μια ιστορία για το δικαίωμα των παιδιών στο σώμα τους, το δικαίωμα να λένε όχι σε φιλιά, αγκαλιές και αγγίγματα που δεν επιθυμού...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΕΝΙΑ, Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΩΝ ΗΧΩΝ
Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα; Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο... (Από την παρουσίαση της έκδοσης)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ... ΤΗ ΒΙΔΑ!
Κάπου σ' έναν ταλαιπωρημένο πλανήτη, ήταν κάποτε μια άπληστη χώρα, η Φοβερινική... Ο πόλεμος ήταν η ειδικότητα της. Στην άκρη ενός δάσους της Φοβερινικής, υπήρχε ένα οπλοστάσιο... Σε μια γωνιά αυτού του οπλοστασίου βρέθηκε κάποια στιγμή μια χειροβομβίδα που ήταν μάλλον διαφορετική από τις άλλες... Αυτή, σε αντίθεση με τα αδέρφια της, δεν ένιωθε χαρά με την καταστροφή. Δε δεχόταν ότι φτιάχτηκε για να προκαλεί θλίψη". . . (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΑΝΤΡΑ, ΜΑΝΤΡΑ, ΤΙ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙΣ;
"Μπράβο το κορίτσι μου. Να παίξετε και το Μάγισσα, μάγισσα, τι μαγειρεύεις; Κάθε μάγισσα που σέβεται τον εαυτό της το ξέρει". Αυτό μάλιστα. Ωραίο παιχνίδι, γιατί λατρεύω το μαγείρεμα. Το κανονικό. Μια ομελέτα. Μια φακή. Ένα σουφλέ. Όχι σούπες με βατράχια, ερπετά κι άλλες αηδίες. Μπλιαχ. Και φυσικά όχι σούπες με παιδιά. Μας έχει βγει το όνομα. Αχ, αυτή η θεία με το καραμελόσπιτο, αυτή φταίει για όλα. Η Μάντρα, κόρη γνωστής μεγαλομάγισσας, δεν θέλει ν' ακολουθήσει τα σκοτεινά χνάρια της. Τι θα "μαγειρέψει" για ν' ακούσει την καρδιά της; (Από...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΛΕΚΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ
Την περασμένη εβδομάδα πέρασα απίθανα στο χωριό του παππού. Έπιανα πυγολαμπίδες, τους έβαζα φωτιά και τις έκανα πυγολαμπίδες. Ζουλούσα τις πασχαλίτσες, για να φύγουν οι μαύρες βούλες. Τραβούσα τα πόδια στις ακρίδες, για να πηδούν πιο μακριά, και γίνονταν μακρίδες. Όλα αυτά, βέβαια, τα έκανα από "καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον", όπως λέει και ο μπαμπάς, που είναι αληθινός επιστήμονας, με πτυχίο και γραφείο. Σήμερα, όμως, το νέο μου πείραμα με τις πεταλούδες δεν πήγε όπως υπολόγιζα... Μια χιουμοριστική ιστορία για τα δικαιώματα και τις υποχρ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ (+CD)
Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες. Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά... Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα. Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες... Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ' αυτό το δάσος... Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της. Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της. Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία. Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη. Η ιστορία των απλών ανθρώπων. Η ασήμαντη ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΜΟΥ
"Διαβατάρικες σκιές στο σεντόνι της ζωής είμαστε." έλεγε συχνά ο πατέρας. "Ας πορευόμαστε με γέλιο και τραγούδι. Κι όποτε σκοτεινιάζει ολότελα, χορό θα στήνουμε με το σκοτάδι. Αβάντι, μαέστρο!" φώναζε γελώντας κι άρπαζε την αγαπημένη του φιγούρα... Γινόμουν δώδεκα εκείνη τη μέρα του Οκτώβρη που το σεντόνι όλων μας γέμισε ξαφνικά σκιές άγνωστες κι απειλητικές. Είναι ακόμα νύχτα όταν οι σειρήνες κλέβουν τον ύπνο μας... "Ξυπνήστε, Κολλητηράκια μου, έχουμε πόλεμο." Κάπου στην Αθήνα, τον Οκτώβρη του 1940, ένα αγόρι συναντά την Ιστορία και πορεύ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΥΤΗ, ΕΝΑ ΒΙΟΛΙ ΚΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ
Ένα αγόρι ονειρεύεται ένα βιολί και μια κόκκινη μύτη. Το γέλιο είναι η δύναμή του στο λευκό κάστρο. Το δοξάρι του διώχνει τα Μαύρα Βέλη και πλημμυρίζει το κάστρο με χρώματα. Το αγόρι μεγαλώνει. Κάθε μέρα, μετά τη βάρδια στο νοσοκομείο, παίρνει το βιολί, φοράει την κόκκινη μύτη και αναζητά τα χαμόγελα των παιδιών. Μαζί ταξιδεύουν στα παραμύθια. Γελούν, τραγουδούν, ονειρεύονται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Δασκάλα για μια μέρα (σκληρόδετη έκδοση)
"Κυρία, να γίνω δασκάλα; Θέλω να γίνω δασκάλα. Σε παρακαλώ". "Εντάξει, Μάρκο, για σήμερα". Ο τετράχρονος ατσίδας παίρνει φόρα. "Ποιος άλλος θέλει να γίνει δασκάλα;" Ένα ντόμινο από ενθουσιασμένα χέρια απλώνεται στην τάξη. "Εγώ! Εγώ! Εγώ!" "Αύριο εσείς..." Πώς θα ήταν η ζωή στο σχολείο, αν η δασκάλα έπαυε για λίγο να είναι... δασκάλα; Αν κάθε μέρα στη θέση της ήταν κι ένα άλλο παιδί; Αν η φαντασία και η περιέργεια των παιδιών είχαν τον πρώτο λόγο; Μια ιστορία για την αξία της δημιουργικής σκέψης και της φαντασίας σε ένα σχολείο που δίνει σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΓΟΣ
Είμαι η Μάνια και θέλω να γίνω μάγος. Σαν αυτόν στα γενέθλια της Έλλης. Και σαν τους μάγους των παραμυθιών. Να εμφανίζω κουνέλια και να εξαφανίζω τον μικρό μου αδερφό. Να βγάζω λουλούδια από το μανίκι μου για τη μαμά και να διώχνω τους εφιάλτες όταν κοιμάμαι. Να σβήνω όσα μας στενοχωρούν και να είναι όλοι χαρούμενοι. Γι' αυτό, προχθές άρχισα τα μαγικά. Πήρα το ψάθινο καπέλο της μαμάς και... Μια τρυφερή ιστορία, με την αθωότητα και το χιούμορ ενός μικρού παιδιού, που ενθουσιάζεται με τη μαγεία και θέλει τη χαρά για όλους γύρω του με τον δικ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΟΝ Ο ΦΟΒΕΡΟΣ
Μόλις φύτρωσε ένα ακόμη κεφάλι στους ώμους μου. Ένα τεράστιο κεφάλι. Με πέντε μάτια και τρία στόματα. Η φαγούρα στους ώμους το έδειχνε καθαρά. Να είναι καλά ο Γιάννης. Δεν πρόλαβα να συνηθίσω το κεφάλι δράκου με τα έξι χέρια που μου πρόσθεσε ο Νίκος χθες βράδυ και τσουπ... ένα ακόμη. Αλλά ούτε κι αυτό θα το χαρώ. Σε λίγο κάτι καινούριο θα ξεφυτρώσει πάλι. Ούτε μάγος να ήμουνα με τόσες μεταμορφώσεις. Κάθε στιγμή αλλάζω μορφή... Γεννήθηκα μαζί με τη ζωή. Έχω διαφορετικά πρόσωπα. Όσα και αυτοί που με βλέπουν... Όλοι φοβούνται κάτι. Κάποιον. Ε...
Διαβάστε περισσότερα...

Χάρης και Φάρις (+audiobook-σκληρόδετη έκδοση)
Κάθε πρωί, στη διαδρομή για το σχολείο, ο Χάρης δίνει ατέλειωτες μάχες με δράκους και τέρατα. Μάχες που τις κερδίζει πάντα με τον Μαύρο Ιππότη του. Μια μέρα συναντά έναν άλλον ιππότη, τον Φάρις. Κάτω από μια γέφυρα. Κουλουριασμένο και μόνο. Με ρούχα βρόμικα και σκισμένα. Μέσα από το παιχνίδι, γεννιέται μια όμορφη φιλία μεταξύ τους. Κι ας μη μιλούν την ίδια γλώσσα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Περιέχεται παράρτημα με ομαδικά παιχνίδια από τις χώρες των ηρώων, καθώς και προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύρι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ, ΚΟΙΤΑ
"Άκουσέ με, κοίτα". Σ' ακούω. Κι ας μη μιλώ. "Κοίτα τι βρήκα στην παραλία. Μια πέτρα σε σχήμα καρδιάς. Κι ένα ξύλο-ξωτικό. Κι ένα στριφτό κοχύλι. Δεν είναι όμορφα;" Ζωγραφίζεις πάνω μου έναν κόκκινο ήλιο να χαμογελά. Κρατά στην αγκαλιά του μια πράσινη θάλασσα. Ένας γλάρος που σου μοιάζει χορεύει μ' ένα κύμα. Χαρά και πόνος, τρυφερότητα και θλίψη, ικανοποίηση και απογοήτευση, ανασφάλεια και σιγουριά, όλα παίρνουν μορφή και χρώμα με τα πινέλα της Αλκμήνης. Μια ιστορία για την εκφραστική δύναμη της ζωγραφικής. Για τη μοναξιά και τη φιλία. Για...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΣΤΕΡΗΣ ΠΑΘΑΙΝΕΙ... ΒΛΑΒΗ
Πρόκειται για θεατρικό έργο με 8 διαφορετικές χριστουγεννιάτικες παραστάσεις και προτάσεις για κουστούμια και σκηνικά. Τι γίνεται όταν ο διαλεχτός του Θεού, ο Αστέρης παθαίνει... βλάβη και πρέπει τη γέννηση του Χριστούλη να προλάβει; Θα μπορέσει εγκαίρως την άκρη να βρει ή η ευκαιρία της ζωής του να λάμψει, θα χαθεί;Σε τέτοια και άλλα παρόμοια ερωτήματα απαντά τούτο το βιβλίο, καθώς μας μεταφέρει ιστορίες όπως, "Τα αντιστασιακά έλατα", "Ο Αη Βασίλης παθαίνει αμνηστία;", "Η Πρωτοχρονιάτικη γκάφα του Αστακονόμου" κ.α. (Από την ιστοσελίδα το...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΙ ΝΤΑΗΔΕΣ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ ΚΑΙ Ο ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ
Ποιος είπε ότι οι ήρωες γεννιούνται θαρραλέοι; Ή πως γνωρίζουν τη δύναμή τους και το δρόμο τους από την αρχή; Ήρωες με καθαρή καρδιά μπορεί να βρίσκονται παντού, ακόμη και στα άγνωστα βάθη της θάλασσας. Μπορεί τη μια στιγμή να βουλιάζουν στο φόβο και την άλλη να αναδύονται για να αναμετρηθούν, σε έναν αγώνα ηρεμίας, με όσους χαίρονται με τον πόνο των πιο αδύναμων. Ο φίλος μας ο Ιερεμίας, που υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους νταήδες του βυθού, υψώνει την ηρωική του μύτη και ορμά για τη δική του αλήθεια και για αυτούς που αγαπά. ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣ
"Κάθε μέρα η διαδρομή για το σχολείο είναι μια συναρπαστική περιπέτεια. Ατέλειωτες μάχες με δράκους και τέρατα και στρατιές πολεμιστών... Για κακή μου τύχη, τις τελευταίες μέρες το μόνο που συναντώ είναι ένα γκρι κουβάρι. Για την ακρίβεια, δεν το συναντώ. Είναι κάτω από τη γέφυρα. Στην αρχή, νόμιζα ότι ήταν παλιά ρούχα πεταμένα. Σήμερα όμως το κουβάρι κουνήθηκε. Αλήθεια σας λέω. Όχι, δεν είναι πάλι η φαντασία μου. Το κουβάρι κουνιέται. Το κουβάρι δεν είναι.. κουβάρι. Είναι... παιδί. Παιδί; Και τι κάνει εκεί κάτω; Μόνο του... Δεν πάει σχολε...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΥΘΟΡΟΥΦΗΧΤΡΑ
Το Παραμυθιστάν κινδυνεύει! Ο Δόκτωρ Μπαμπέσης Πανουργίδης επιτίθεται στις ιστορίες με την τρομερή παραμυθορουφήχτρα του. Θα μπορέσουν η Κοκκινοσκουφίτσα και η Χιονάτη να γλιτώσουν τα παραμύθια από τη σατανική μηχανή του παραμυθοκιμά ή θα εξαφανιστούν μια για πάντα στο στομάχι του Δόκτορα; (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙ
Ήταν κάποτε μια μάσκα που δεν ήταν συνηθισμένη. Ήταν μια διπλή μάσκα. Ήταν και χαρούμενη και λυπημένη. Ήταν λυπημένη, όταν... την κορόιδευαν οι άλλες μάσκες, επειδή ήταν διαφορετική... όταν έκοβαν τα δέντρα... όταν είχε πόλεμο... Και ήταν χαρούμενη, όταν... τη φιλούσαν και την αγκάλιαζαν... όταν έτρωγε με τη μαμά της και τον μπαμπά της... όταν... (Από την έκδοση) Εικονογράφηση τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος του 11ου Νηπιαγωγείου Ν. Σμύρνης...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΑΛΕΚΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΠΑΘΗΜΑΤΩΝ
Την περασμένη εβδομάδα πέρασα απίθανα στο χωριό του παππού. Έπιανα πυγολαμπίδες, τους έβαζα φωτιά και τις έκανα πυρολαμπίδες. Ζουλούσα τις πασχαλίτσες για να φύγουν οι μαύρες βούλες. Τραβούσα τα πόδια στις ακρίδες να μακρύνουν, για να πηδούν πιο μακριά, και γίνονταν μακρίδες. Όλα αυτά βέβαια τα έκανα από "καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον", όπως λέει και ο μπαμπάς, που είναι αληθινός επιστήμονας, με πτυχίο και γραφείο. Σήμερα, όμως, το νέο μου πείραμα με τις πεταλούδες δεν πήγε όπως το υπολόγιζα... Μια ιστορία με χιούμορ για τα δικαιώματα και...
Διαβάστε περισσότερα...