ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΝΤΡΕΑΣ

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) ανδρώθηκε μέσα στην ταραγμένη περίοδο των πρώτων χρόνων της οικοδόμησης του ελληνικού κράτους. Τότε, όπου όλα τα ζητήματα ήταν υπό συζήτηση και οι ιδεολογικοπολιτικές αντιπαραθέσεις επί παντός του επιστητού σε ημερήσια διάταξη. Τότε, στις απαρχές της συγκρότησης εκείνου του νέου κρατικού υποκειμένου ετίθεντο επιτακτικά τα ζητήματα φυλετικής και πολιτισμικής προέλευσης, πολιτισμικής συνέχειας και ασυνέχειας, και βέβαια το κεντρικό ζήτημα της εθνικής ταυτότητας. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ανθός και καρ...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ, Η ΜΕΤΑ-ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΟΙΚΕΙΟ
Ο ναρκισσισμός, ατομικά και κοινωνικά, αποτελεί μια βασική ψυχική συνιστώσα, ένα δομικό ψυχικό δεδομένο και έναν τρόπο συμπεριφοράς ο οποίος, όταν κυριαρχεί στον ψυχισμό ενός ατόμου ή μιας ομάδας, συχνά, οδηγεί στην καταστροφή. Η μετα-ιδεολογία είναι ένα διανοητικό φαινόμενο, ψυχοπαθολογικής προέλευσης, που εμφανίζεται όταν η ιδεολογική σκέψη πτωχεύει. Ο συνδυασμός του ναρκισσισμού και της μετα-ιδεολογίας σε πολιτικό επίπεδο, δημιουργεί ένα λαϊκίστικο πολιτικό λόγο που ενεργοποιεί στον ψυχισμό του πολίτη το ανοίκειο, ενώ ταυτόχρονα "σκοτών...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΣΙΓΚΜΟΥΝΤ ΦΡΟΙΝΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΗ
Στα 1932, ο Φρόιντ, δημοσίευσε το κείμενο των «Νέων παραδόσεων» σε συνέχεια της «Εισαγωγής στην ψυχανάλυση», του 1917. Η 35η παράδοση: «Για την κοσμοθεώρηση», είναι η τελευταία εισήγησή του και αποτελεί μια καινοτομία στο συγγραφικό έργο του Φρόιντ, γιατί ουσιαστικά αποτελεί ένα πολιτικό κείμενο. Ένα κείμενο το οποίο αναδεικνύει τη σημασία του επιστημονικού λόγου, ως του βασικού μέσου για την κατανόηση της εξωτερικής πραγματικότητας ενάντια σε κάθε είδους -σμούς και θρησκευτικά δόγματα. Ο Φρόιντ, βιώνοντας σε καθημερινή βάση το ναζιστικό μ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΠΟΡΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ;
Η λεγόμενη μνημονιακή κρίση, που έπληξε τη χώρα μας από το 2010 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, υπήρξε η αφορμή για μια σειρά σκέψεις σχετικά με το "τι έφταιξε;" και ως χωρά φτάσαμε έως εδώ που φτάσαμε, δηλαδή, σε μια απέραντη ιδεολογικο-πολιτική σύγχυση και σε μια ατέρμονη πρακτικοποιητική αδυναμία. Σκέφτομαι ότι η "κρίση" ανέδειξε την πολιτική ανημποριά των κομμάτων εξουσίας και την κοινωνική σύγχυση σ' όλο τους το μέγεθος, τα οποία και η οποία, έως τότε, αλλά κι ακόμα τώρα, ταξιδεύουν σε μια απέραντη ιδεολογική νιρβάνα αγνοώντας συστηματι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΟΡΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ως ενορμητική διαδικασία θα μπορούσε να ορισθεί η διαπλοκή των ασυνείδητων αναπαραστάσεων και των συναισθημάτων που εκδηλώνονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, ''εκ των υστέρων'', στην καθημερινή πρακτική όπου το υποκείμενο συναντά το αντικείμενο, αλλά και ως αυτή καθαυτή η τρέχουσα ενόρμηση του αυτόνομου υποκειμένου που συναντά το αντικείμενο. Πρόκειται για τη διαδικασία που εμπεριέχει ταυτόχρονα το διφορούμενο και το ξεκάθαρο, το όλο και το ανολοκλήρωτο, το φυσιολογικό και το παθολογικό. Πρόκειται τελικά για τη δυναμική της συγκρουσιακής σύν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΣΤΗ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΤΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΚΔΡΑΜΑΤΙΣΗ (2000) Η ΕΝΔΟΨΥΧΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ. ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΜΦΙΘΥΜΙΑ. ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ (2003) ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΩΣ ΨΥΧΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ (2004) ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ: ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ (2005) ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟΥ (2005) ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟΥ (2008) ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΘΕΣΜΙΣΜΕΝΗΣ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ (2008)...
Διαβάστε περισσότερα...