ΚΟΥΣΑΘΑΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΕΚΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον καλοπροαίρετο αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, εντούτοις ζωντανή ακόμη. Έτσι, σ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΣΕΝΤΟΥΚΙ ΠΟΥ ΓΥΡΕΥΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ
«...Ήταν πολύ αργότερα, που μια παράδοξη αράδα σ' ένα βιβλίο μ' έβαλε σε σκέψεις λύνοντάς μου την απορία για εκείνη τη βουβή μου συμπαράσταση. "Η θλίψη", έλεγε το βιβλίο, "δεν ζητά παρά τη θλίψη για να στηριχτεί". Αθέλητά μου θυμήθηκα, πώς τότες, στα χρόνια του κυρ'-Αντρέα, αν και αλόλωτο παιδάκι, ήμουν κι εγώ εξ ίσου θλιμμένος μ' αυτόν και συνεχώς γεμάτος μ' ένα βουβό παράπονο -παράπονο, όχι παιδική γκρίνια- για σοβαρούς μάλιστα λόγους, θολούς ωστόσο ακόμη και ακαθόριστους μες στο μυαλουδάκι μου. Η άβυσσο του τίποτε, που γεφυρώνεται μόνο ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝ ΕΚΑΜΑ ΑΛΛΟ ΕΙΜΗ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΟΥ
Ήτανε τύχη αγαθή, που ένας οξυδερκής επισκέπτης -δεν θα τον έλεγα περιηγητή, γιατί ήταν σε υπηρεσιακή αποστολή- ο Νικόλαος Δραγούμης, πάτησε στα 1834 το πόδι του στο νησί και μας άφησε αργότερα κτήμα ες αιεί τις γραπτές εντυπώσεις του για μιαν εποχή ισχνή σε πληροφορίες. Ο ιστορικός και διπλωμάτης Νικόλαος, ο γενάρχης της περίφημης οικογένειας και παππούς δυονών από τα πιο φλογερά μεταγενέστερα βλαστάρια της, του Ίωνα και του ζωγράφου Νίκου, εκτελούσε τον καιρό εκείνο χρέη "Διευθύνοντος του Αιγαίου", ας τον πούμε λοιπόν έλληνα καπουδάν-πασ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΞΥΛΟΚΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ
«... Πέρασα μια δύσκολη νύχτα. Σχεδόν δεν έκλεισα μάτι. Όσες φορές, άθελά μου, με πήρε για λίγο ο ύπνος -μαύρος ύπνος δηλαδή-, έβλεπα το σπίτι μου να κλυδωνίζεται σαν καρυδότσουφλο σε μια τρικυμισμένη θάλασσα κι εμένα μετά βίας να κρατιέμαι πότε από την κουπαστή της σκάλας και πότε από το άλμπουρο, που δεν ήταν άλλο από την καμινάδα του τζακιού μου. Ύστερα πάλι στριφογυρνούσα, λέει, σαν τρελός, πέρα-δώθε, στο αμπάρι μιας πελώριας Ξυλόκατας, εξελιγμένης μάλιστα κατά τούτο: τώρα ήταν γεμάτη με μιαν ημίρρευστη, αχνιστή κόλλα, σαν κι εκείνη στ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΟΓΔΟΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα «μυκονιάτικα» ποιήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά ή τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει «τρυπώσει» κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά ή τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΦΙΟΡΟΥΛΑ
Μια γυναίκα, η Φιορούλα, γεννημένη σε ένα μικρό, φτωχό νησί του Αιγαίου το 1900 ζει ως τον θάνατό της το 1990 γνωρίζοντας τις ίδιες τύχες με το νησί και συμβιώνοντας με την ιστορία του: φτώχεια, ανέχεια, πείνα, στερήσεις, πόλεμοι, κατοχές, απανωτές στρατεύσεις των ανδρών, από κοντά και η προσωπική καταλαλιά του κόσμου. Έχοντας από νέα χάσει στη θάλασσα τον άντρα της, μετέρχεται πολλά επαγγέλματα, για να ζήσει τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της, και στο τέλος καταλήγει λούστρος στο νησί όπου, τί ειρωνεία!, κανείς δεν φορά παπούτσια ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά ή τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΣΥΝΤΑΧΤΑ ΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ
"Αντί αγάλματος ή ζωγραφιάς όταν θα 'χω την ψυχή αλαφριά και τα χέρια καθαρά θα ιστορήσω ένα ανιστόρητο και γι' αυτό ακόμη πιο πένθιμο από το πένθος συμβάν μήπως και καταλαγιάσει ο λωλαγέρας που φυσά μέρες τώρα στο νησί - ;παραλοή να το πούμε ή παραμύθι; ας το πούμε όπως βολεύει αφού η ουσία δεν αλλάζει. Αν και το καλύπτει μια παρασιώπηση και μια κρυφή θολούρα ανεξιχνίαστου μυστικού εξαιτίας ευνόητων λόγων κοινωνικής ευπρέπειας και "κουτών συσχετισμών" που λέει κι ο ποιητής ίσως και γι' άλλες αιτίες που δεν το άφησαν να ξεμυτίσει έξω από ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΚΟΥΡΤΙΝΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
Κανείς δεν περιμένει ότι τα δυο ευτραφή πειραχτήρια, ο Αλεκάρας και ο Γερασιμάρας, θα αλλάξουν τον ανάποδο χαρακτήρα τους που βασανίζει τον κόσμο του νησιού. Όμως επειδή στα παραμύθια και στη ζωή συμβαίνουν κάποτε αναπάντεχα, αλλά όχι ανεξήγητα, θαύματα, μετά από έναν αποκριάτικο μπαλαριστό χορό που σέρνει ο «Αμίλητος» προκαλείται μέγας σεισμός, τραβιέται το κουρτινάκι της καρδιάς του Αλεκάρα και του Γερασιμάρα κι επιτέλους ο βοριάς και το φως βρίσκουν την ευκαιρία να τρυπώσουν μέσα. Αποτέλεσμα; Παρά το υπερβολικό πάχος τους οι δυο αχώριστ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΕΒΔΟΜΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά ή τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα "μυκονιάτικα" πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ρίξει ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά ή τη νεότερη, την άγνωστη, που την ύπαρξή της ούτε καν υποπτεύεται. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα των τελευταίων πενήντα χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' έναν βράχο, όπου έχει "τρυπώσει" κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή του τόπου, ξέπνοη μεν, ζωντανή εντούτοις ακόμη. Έτσι, στη μόνη γνωστή ι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΚΡΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ ΤΟΥ ΝΟΣΤΟΥ
«Νόστος» είναι ο γυρισμός στην πατρίδα, αλλά Πατρίδα δεν είναι μόνο ο τόπος όπου γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Είναι προπαντός η κρυφή θάλασσα της Μνήμης, ατομικής και συλλογικής, όπου άλλοτε παίζουμε με τα πρόσχαρα νερά της κι άλλοτε μας κατακλύζει και βουλιάζουμε,. Στο Μικρό τρίπτυχο του νόστου του Παναγιώτη Κουσαθανά τα φαντάσματα του παρελθόντος παλιννοστούν «ευγενικά, καλοσυνάτα κι ελεήμονα». Απαντώντας, παρακάμπτοντας ή καταργώντας τις ενοχλητικές ερωτήσεις, εξηγούν τα επιχώρια και τα ετερόχθονα για να ξορκίσουν τον εφιάλτη του σιωπηλο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΥΖΗΘΡΑ, ΖΥΜΗΘΡΑ (ΕΝΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ)
(. . .) Όλες ζύμωναν, όλες έπλαθαν κι όλες χωρίς να το ξέρουν ποντάρισαν στο αδύνατο - με τον δικό της τρόπο η καθεμιά - και 'πίτυχαν, όπως πάντα 'πιτυχαίνουν οι καταφρονεμένες, οι άδοξες ηρωίδες των αφανών, πλην αληθινών, μυθ-ιστοριών της Ζωής. (. . .) Ιδού, λοιπόν, διά γραφής του μικρού σκανίτη, που πολύ τις αγάπησε και πολύ τον αγάπησαν, η συγκεφαλαίωση από τα πολύτιμα λόγια τους, η επιτομή από τα έργα των τεσσάρων γυναικών που οι σκιές τους ακόμη ζ'μώνουν και πλάθουν μυστικώς κι ανεπαισθήτως τη ζωή και τα όνειρά μου. Οι ίδιες μ' έμαθαν...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΚΟΥΝΙΣΤΗ ΠΟΛΥΘΡΟΝΑ

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα «μυκονιάτικα» πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά μάς δίνουν τη δυνατότητα να ρίχνουμε ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την «άλλη» Μύκονο, που την ύπαρξή της όχι μόνον δεν γνωρίζουμε, αλλά ούτε καν υποπτευόμαστε. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και κουφότητας των τελευταίων 50 χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' ένα βράχο, όπου έχει «τρυπώσει» κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΡΑΜΙΛΗΤΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)
Τα «μυκονιάτικα» πονήματα στο έργο του Παναγιώτη Κουσαθανά μάς δίνουν τη δυνατότητα να ρίχνουμε ματιές στην αθέατη πλευρά της Μυκόνου, την παλιά και τη νεότερη, την «άλλη» Μύκονο, που την ύπαρξή της όχι μόνον δεν γνωρίζουμε, αλλά ούτε καν υποπτευόμαστε. Πίσω από την εκτυφλωτική βιτρίνα της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και κουφότητας των τελευταίων 50 χρόνων στην ιστορία του νησιού, βιτρίνα στην οποία σωρηδόν και αδιακρίτως εκτίθενται τιμαλφή και ψευδόχρυσα, υπάρχει μια σπηλιά σ' ένα βράχο, όπου έχει «τρυπώσει» κάτι ανεκτίμητο: η εξόριστη ψυχή τ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΟΞΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ
"[...] Το πιο αξιοσημείωτο αυτού του μπερδέματος είναι ότι άρχισα να αναθεωρώ τις δια βίου πεποιθήσεις μου περί ονείρων ως τώρα είναι εργαλεία πρόρρησης όπως πολλοί νομίζουν μάλλον σαν κάτοπτρα και ερμηνευτές των παρελθόντων θα έπρεπε να εκλαμβάνονται ανάποδοι καθρέφτες που αρκεί μια κίνηση να τους φέρεις στα ίσα για να ατενίσεις την εικόνα απαραμόρφωτη. Στην προσπάθειά μου να σκεφτώ ψυχραιμότερα κατάλαβα ότι όχι μόνο τα μέλλοντα αλλά ούτε τα παρεληλυθότα μπορούν να εξηγηθούν με τα όνειρα και κατέληξα στο θλιβερό συμπέρασμα ότι τα ονείρατ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΝΘΥΜΙΟΝ ΜΥΚΟΝΟΥ (ΔΙΤΟΜΟ)
Mια φωτογραφική αναπαράσταση, από το 1885 μέχρι το 1985, της ιστορίας, του πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής του αιγαιοπελαγίτικου νησιού που υμνήθηκε όσο λίγα. Σπάνιες φωτογραφίες ενός πλουσιότατου αρχείου, με σχόλια και επεξηγήσεις από έναν γνώστη του γενέθλιου τόπου του, τον συγγραφέα Παναγιώτη Kουσαθανά. Πέραν της αισθητικής απόλαυσης, το λεύκωμα αποτελεί καταγραφή της πορείας της Mυκόνου και μαρτυρία των ριζικών αλλαγών της τα τελευταία χρόνια. Tί προσείλκυσε άραγε τόσους πνευματικούς ανθρώπους σε αυτό το άνυδρο νησί των ανέμων;Tι απο...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
[...] Έχοντας πια τελειώσει το "μάθημα" της μαγειρικής πήρε φόρα κι άρχισε να με ρωτά κι άλλες ερωτήσεις προσωπικές και μάλλον αδιάκριτες ενώ δεν ήταν του χαρακτήρα του και ποτέ άλλοτε δεν το είχε κάνει. Από την πρώτη κιόλας ερώτηση διέβλεψα μέσα του ως κ να ήταν τώρα πια ομοιοπαθής συνοδοιπόρος της δικής μου ζωής την άκακη φιλάλληλη μάλλον και συμφιλιωτική "πονηριά" πού μόνο οι έξυπνοι άνθρωποι διαθέτουν. Το σκανταλιάρικο χαμόγελό του δεν άφηνε αμφιβολία ότι γνώριζε πολύ περισσότερα για τον εαυτό μου από εμένα τον ίδιο και είχα συνεχώς τη...
Διαβάστε περισσότερα...