ΚΟΥΤΣΙΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Ο ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ
Ο στρατός του Ξέρξη, καταστρέφοντας πόλεις και χωριά, θα έφτανε σύντομα και στην Αττική. Ο Θεμιστοκλής έπρεπε να πείσει τους Αθηναίους να εγκαταλείψουν την Αθήνα. Ο χρησμός της Πυθίας έλεγε πως ένα «ξύλινο τείχος» θα έσωζε την πόλη. «Τα πλοία εννοεί! Να πάμε στη Σαλαμίνα!» φώναξε. Οι περισσότεροι πίστεψαν τον Αθηναίο ηγέτη και εγκατέλειψαν την πόλη. Στο στρατόπεδο των Ελλήνων στη Σαλαμίνα πολλοί επέμεναν να πολεμήσουν σε ανοιχτή θάλασσα. Ο Θεμιστοκλής όμως κατάφερε να πείσει τον αρχιστράτηγο Ευρυβιάδη να γίνει η ναυμαχία στο στενό της Σαλα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Στην Πέλλα της Μακεδονίας γεννήθηκε ένα αγόρι με το όνομα Αλέξανδρος. Από μικρός φαινόταν πως κάποια μέρα θα γινόταν σπουδαίος. Δώδεκα χρονών κατάφερε να δαμάσει το άλογό του, τον Βουκεφάλα. "Γιε μου, κοίτα να βρεις ένα βασίλειο ίσο μ' εσένα, γιατί η Μακεδονία δεν σε χωράει" του είπε ο πατέρας του μια μέρα. Ο Φίλιππος ήθελε τον καλύτερο δάσκαλο για τον γιο του. Κι αυτός δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Αριστοτέλη. Σιγά σιγά όλοι άρχισαν να μιλάνε για τον νεαρό γιο του βασιλιά... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ
"Η πόλη της Σπάρτης θα καταστραφεί από τους Πέρσες, εκτός κι αν πεθάνει ένας βασιλιάς της!" Τα λόγια της Πυθίας δεν φόβισαν τον Λεωνίδα. Ως βασιλιάς της Σπάρτης, ήξερε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει. Κάλεσε τους Σπαρτιάτες στρατιώτες και τους ρώτησε: "Πόσοι από σας έχετε γιους;". Τότε μόνο εκείνοι κατάλαβαν ότι αυτή η αποστολή ήταν για λίγους. Τριακόσιους διάλεξε, ενώ οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν απογοητευμένοι. Ο Λεωνίδας έπρεπε να πάρει μαζί του άντρες που είχαν αφήσει πίσω γιους για να συνεχίσουν τη γενιά και τ' όνομά τους. Γνώριζε ότι α...
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
Έφτασε η στιγμή που ο Περικλή θα ξανάχτιζε την Ακρόπολη, η οποία είχε καταστραφεί από τους Πέρσες. Χιλιάδες άνθρωποι δούλεψαν για το έργο αυτό. Ο γλύπτης Φειδίας, προσωπικός φίλος του Περικλή, επέβλεπε τις εργασίες. Στο ψηλότερο σημείο του λόγου χτίστηκε ο περίφημος Παρθενώνας, στο εσωτερικό του οποίου βρισκόταν το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς. Όλοι πλέον μιλούσαν για την πόλη του πνεύματος και της τέχνης, την Αθήνα. Χρυσό Αιώνα ονόμασαν την περίοδο αυτή - και όχι άδικα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ
Δεν ήθελα να πάω στο δάσος. Προσπάθησα πολλές φορές να το πω, αλλά την τελευταία στιγμή άλλαζα γνώμη. Οι εντολές της μαμάς ξεκάθαρες. «Μη λοξοδρομήσεις, μη χασομερήσεις, μη μιλήσεις σε αγνώστους». Μη, μη, μη! Και μετά από λίγο... βγήκα έξω. Το κάθε παιδί χρειάζεται την εμπειρία του για να υπερνικήσει και να επιβληθεί σε αυτά που το φοβίζουν, ώστε να μπορέσει με επιτυχία να ωριμάσει ως ένας λειτουργικός ενήλικας. Το κορίτσι της ιστορίας μας μίλησε ανοιχτά για τον φόβο του, ζήτησε βοήθεια και έτσι τον νίκησε μια για πάντα! (Από την παρουσίασ...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΠΟΘΗΚΗ
Κάτι παράξενο συνέβαινε σε αυτή την αποθήκη... Μόλις άνοιγε η πόρτα, συναγερμός χτυπούσε για όλα εμάς τα περιστέρια. Μπαίναμε σχεδόν ολόκληρα μέσα στα άχυρα, για να προστατευτούμε. Δεν έπρεπε να μας δει το φως! Θα μας έκαιγε τα φτερά! Ο πρώτος κανόνας που μάθαμε από την αρχηγό, το περιστέρι με τα γαλάζια φτερά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821
Η σημαντικότερη στιγμή της νεότερης ιστορίας του ελληνικού έθνους ζωντανεύει μέσα από τη ζωή και τη δράση 21 οπλαρχηγών της Επανάστασης. Ανάμεσα στους 21 ήρωες δε συγκαταλέγονται μόνο οι γνωστοί πρωταγωνιστές του Αγώνα, αλλά και αγωνιστές που παρά τη σημαντική συμβολή τους σε αυτόν δεν είχαν την ανάλογη αναγνώριση. Μικρές ιστορίες φωτίζουν άγνωστες πτυχές της ζωής τους και δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να αποκτήσουν μια πρώτη ολοκληρωμένη εικόνα για την Επανάσταση του 1821 από το ξεκίνημά της στις παραδουνάβιες ηγεμονίες μέχρι τη δημιου...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Τα ιδρυτικά μέλη της Φιλικής Εταιρείας ήξεραν πως έπρεπε να πείσουν ένα ολόκληρο έθνος να επαναστατήσει για να απελευθερωθεί, επιτέλους, από τους Οθωμανούς. Πώς, όμως, θα το κατάφερναν αυτό, όταν όλες οι εξεγέρσεις μέχρι τότε είχαν πνιγεί στο αίμα; Ένα βιβλίο για την Επανάσταση του 1821 από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας το 1814 ως τη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους το 1830. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
"Λουκά, με αυτά που κάνεις θα μείνεις μόνος!" μου είπε μια μέρα η μαμά. Πήρα το ύφος του μετανιωμένου παιδιού. Παλιά έπιανε αμέσως. Εκείνη τη μέρα, όχι. "Στο δωμάτιό σου, τώρα!" μου φώναξε κι εγώ, απλώς, εξαφανίστηκα. Μόλις είχε φύγει από το σπίτι η νονά μου. Μα πού να ήξερα ότι τα χέρια μου είχαν σοκολάτα; Ήμουν σίγουρος ότι τα είχα σκουπίσει. Εγώ να την αγκαλιάσω ήθελα μόνο. Μανία κι αυτή να φοράει λευκά ρούχα την άνοιξη... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΛΥΚΕ, ΛΥΚΕ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;
Ξύπνα, υπναρά! Ώρα για σχολείο μου λέει η μαμά και φεύγει. Σηκώνομαι με δυσκολία. Μην ξεχάσεις να ανοίξεις τα παντζούρια! φωνάζει από μακριά. Στην αρχή το έκανα αμέσως, αλλά τον τελευταίο καιρό φοβάμαι. Δεν πρέπει να πέρασε ένας μήνας από τότε που δυο λύκοι με τρόμαξαν. Είχαν κρυφτεί, και μόλις άνοιξα τα παντζούρια, πετάχτηκαν μπροστά μου... Παίρνω μια βαθιά ανάσα! Θα τους αντιμετωπίσω... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
Κοιτάχτηκα μια τελευταία φορά στον καθρέφτη. Ευτυχώς οι γονείς μου έλειπαν, κι έτσι δεν θα με διέκοπταν. Έπρεπε να το κάνω σωστά! Χωρίς να χάσω άλλο χρόνο, έβαλα τη μηχανή στο κεφάλι μου και τρίχες άρχισαν να πέφτουν. Συνέχισα το έργο μου, και στο τέλος δεν υπήρχε ούτε μια τρίχα στο κεφάλι μου. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή τρόμαξα λιγάκι. Να, δεν ξέρω πώς να το πω, αλλά φαινόμουν διαφορετικός... Μια ιστορία για την ανιδιοτελή αγάπη. Αλήθεια, μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε, όταν αγαπάμε αληθινά; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΟ ΤΕΡΑΣ
"Τερατάκι" φωνάζω καθημερινά τον συμμαθητή μου τον Τάκη στο σχολείο. Δημήτρη τον λένε κανονικά αλλά τα περισσότερα παιδιά τον φωνάζουμε Τάκη. Εγώ δηλαδή το ξεκίνησα. Μετά έβαλα και κάτι μπροστά και το 'κανα "Τερα-τάκι". Για πλάκα, βέβαια, το λέω! Για να γελάσουμε. Μια μέρα που λείπει αποφασίζω να κρύψω το αγαπημένο του μπλοκ. Πριν το βάλω όμως στην τσάντα μου, του ρίχνω μια ματιά. Στις περισσότερες σελίδες έχει ζωγραφίσει ένα παιδί και ένα "τέρας". Μόνο που το τέρας δε μοιάζει καθόλου με κείνον... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ
Το δεντρόσπιτο έχει χώρο για όλους. Τα παιχνίδια του Νικόλα όμως δεν θέλουν τα παιχνίδια της Αλίκης. "Κούκλες, καθρεφτάκια και φορέματα μέσα στο δεντρόσπιτο; Που ακούστηκε;" λένε ξανά και ξανά στις τρεις κούκλες που τους κοιτάζουν παράξενα. Η μπαλαρίνα, η χορεύτρια και η ακροβάτισσα ξέρουν πως έχουν κάθε δικαίωμα να βρίσκονται εκεί. Δεν καταλαβαίνουν γιατί είναι τόσο ανεπιθύμητες. Ένας ξαφνικός αέρας που θα φυσήξει, θα κάνει τα αγορίστικα παιχνίδια να τις δουν διαφορετικά. Και αυτό θα είναι μόνο η αρχή... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ;
Γίνεται με λίγες μόνο λέξεις η Μαίρη να πει τόσο πολλά για τον μπαμπά της; Σίγουρα ναι! ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΑΛΛΩΣΤΕ... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ (1940-1944)
Ήταν νύχτα όταν χτύπησε το κουδούνι στο σπίτι του πρωθυπουργού. Με τις πιτζάμες και τη ρόμπα ο Μεταξάς άνοιξε την πόρτα. Ο Ιταλός πρέσβης Γκράτσι τού έδωσε το έγγραφο, που ζητούσε να περάσουν ελεύθερα οι Ιταλοί στρατιώτες τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Εκείνος τον κοίταξε στα μάτια και του απάντησε «ΟΧΙ!». Νωρίς το πρωί η σειρήνα άρχισε να χτυπά. Οι στρατιώτες φίλησαν τις μητέρες τους. Τις αγκάλιασαν σφιχτά. Ήξεραν πως μπορεί να μην τις ξανάβλεπαν. «Στο καλό και με τη νίκη!» φώναζαν όλοι. Και εκείνοι παρασύρθηκαν από το πλήθος. Κοίταξαν πίσω, α...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΣ
Η μέρα της εφημερίας για τον δάσκαλό μας έφτασε! Εκατό παιδιά στην αυλή. Τα μάτια του τα 'χει δεκατέσσερα. Δεν ησυχάζει λεπτό. Τον παρατηρώ από μακριά. Δεν προλαβαίνει να στρίψει στη γωνία και μια κουκουνάρα έρχεται καταπάνω του. Αναγκάζεται να σκύψει, για να την αποφύγει. - Τι σας έχω πει για τις κουκουνάρες; φωνάζει και πιάνει τον λαιμό του. "Λαρυγγίτιδα" του είχε πει ο γιατρός. Να μη μιλάει καθόλου για τρεΙς μέρες. - Καλά κι εγώ με νοήματα θα κάνω παρατηρήσεις; μας παραπονιόταν μες στην τάξη. Νέος δάσκαλος είναι. Δεύτερη χρονιά φέτος......
Διαβάστε περισσότερα...

Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
Μόλις οι Πέρσες έφτασαν στον Μαραθώνα, απέναντί τους έβλεπαν βουνά, ενώ δεξιά τους ένας βάλτος κάλυπτε μια μεγάλη έκταση. Αυτό όμως που έκανε τους δυο στρατηγούς να χαρούν ήταν η πεδιάδα. "Το καλύτερο μέρος για να κινηθεί το ιππικό μας" ψιθύρισε ο Δάτης και ο Αρταφέρνης χαμογέλασε. Η είδηση δεν άργησε να φτάσει στην Αθήνα. Ο Αθηναίος στρατηγός Μιλτιάδης ήξερε πως, αν ήθελαν να νικήσουν τους Πέρσες, έπρεπε να τους αντιμετωπίσουν στον Μαραθώνα. Η μεγάλη μάχη δεν θα αργούσε να ξεκινήσει... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑ ΣΛΟΥΡΠ!
Την ήθελα αυτή την πορτοκαλάδα. Ναι, το ήξερα πως ήταν με ανθρακικό και πως οι γονείς μου δεν θα μου επέτρεπαν να την πιω, αλλά εγώ θα προσπαθούσα να τους πείσω... (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΑΠΟΨΕ (ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)
ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΗΛΩΝΩ Γιατί δεν ξέρω αν σας το είπα... Με λένε Αργύρη, εμένα! Κι ό,τι λέω, το εννοώ! ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ Παραμονή Πρωτοχρονιάς θα ξενυχτήσω, περιμένοντας τον Αϊ-Βασίλη να με επισκεφτεί στο σπίτι μου. Φυσικά, έχω σκαρφιστεί πολλούς τρόπους, για να το καταφέρω αυτό και να μην κοιμηθώ... ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΝΑΘΕΤΩ Αναγνωρίστε όσα δωμάτια του σπιτιού και όσα αντικείμενα μπορείτε! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΤΣΑΝΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΝΑΣ
Ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που μου συνέβη, μόλις χτύπησε το τελευταίο κουδούνι. Τετράδια, μολύβια, χρώματα, γόμες, ξύστρες, βιβλία άρχισαν να μεγαλώνουν και να πετάνε στον αέρα. Πριν προλάβω να βγω απ' την τάξη, όρμησαν όλα μέσα στην τσάντα μου. Είχε γίνει τεράστια πια! Προσπάθησα πολλές φορές να τη βγάλω από πάνω μου, αλλά δεν τα κατάφερα. Με τόσο βαρύ φορτίο, πώς θα έκανα τη μελέτη στο σπίτι; Και κυρίως πώς θα πήγαινα για πιάνο, ζωγραφική, μπαλέτο και κολύμπι αμέσως μετά; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)...
Διαβάστε περισσότερα...