ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ [Καθηγητής Ιστ.Θεάτρου]

ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Παρά τη σύνταξη ενός διεξοδικού καταλόγου με απαιτήσεις εξαντλητικής καταγραφής, η ανά χείρας μελέτη δεν αποτελεί μόνο ένα γενικό χρονικό των αναπαραστάσεων του ομοερωτισμού στον ελληνικό κινηματογράφο. Ο σχολιασμός και η κατάταξη σε κατηγορίες οκτακοσίων πενήντα ταινιών αποσκοπεί τόσο στη θεματολογική τους χαρτογράφηση όσο και στην ανασύσταση του "ομοφυλόφιλου κανόνα" της ελληνικής κινηματογραφίας. Για την επίτευξη αυτού του στόχου επιχειρήθηκε ο συγκερασμός δύο μεθοδολογικών κατευθύνσεων: η ιστοριογραφική συνέχεια (από την "απόκρυψη" στη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ
Το βιβλίο -προϊόν συστηματικής έρευνας σε πρωτογενείς πηγές- έχει τον χαρακτήρα βιβλιογραφικού κριτικού οδηγού και χαρτογραφεί/τεκμηριώνει τις αποτυπώσεις του ομοερωτισμού στον χώρο της Τέχνης (γράμματα, θέατρο, κινηματογράφος, μουσική, εικαστικά, τηλεόραση), κατά τον εικοστό και εικοστό πρώτο αιώνα. Η ανά έτος οργάνωση των στοιχείων περιλαμβάνει, υπό μορφή χρονολογίου, τις υποενότητες: (1) Κοινωνική και πολιτική ζωή· (2) Κινηματογράφος· (3) Θέατρο· (4) Γράμματα/ποίηση· (5) Γράμματα/πεζογραφία· (6) Γράμματα/μαρτυρίες-μελέτες· (7) Γράμματα/...
Διαβάστε περισσότερα...

ΟΜΟΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Η έρευνα για την ελληνική σκηνική ιστορία της σεξουαλικότητας παραμένει πεδίο υποφωτισμένο στην ελληνική θεατρολογική επιστήμη. Εκτιμώντας ότι η πολιτική των ταυτοτήτων κατέστησε τα θέματα κοινωνικού φύλου θεμελιώδη στην κουλτούρα του τέλους του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα, η ανά χείρας μονογραφία επιχειρεί να οργανώσει μια γενεαλογία αναφορικά με τις αντιπροσωπεύσεις της ομοερωτικής θεματολογίας στην ελληνική σκηνή. Μέσα από τη συστηματική πρωτογενή έρευνα και τη σύνθεση των τεκμηρίων (παραστασιογραφία και κριτικογραφία) και αρύοντα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ
Από τη στιγμή της εμφάνισής του, ο κινηματογράφος αποτέλεσε πεδίο δράσης και πειραματισμού ανοιχτό σε πολυεπίπεδες προσεγγίσεις. Η παρούσα έκδοση φιλοδοξεί να συμβάλει στο διάλογο του κινηματογράφου με τις άλλες τέχνες και επιστήμες, που βρίσκεται σήμερα στο κέντρο του διεθνούς προβληματισμού. Στην μελέτη της η ιστορικός της τέχνης, Ελένη Μαχαίρα, επιλέγει να ασχοληθεί αναλυτικά με το έργο δυο καλλιτεχνών, του Κώστα Σφήκα και της Αντουανέττας Αγγελίδη, με στόχο να φέρει στο επίκεντρο αποσιωπημένα εγχειρήματα πολλαπλού ενδιαφέροντος που δεν...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΜΟΕΡΩΤΙΣΜΟΣ
Η μελέτη χαρτογραφεί και προσεγγίζει κριτικά το ευρύ φάσμα των αναπαραστάσεων του ομοερωτισμού στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, με έμφαση στις σειρές μυθοπλασίας. Στις σελίδες του βιβλίου καταγράφονται και σχολιάζονται, για πρώτη φορά συνολικά και εποπτικά, οι τηλεοπτικές εικόνες που εκφράζουν τη "σιωπή" και τον "υπαινιγμό", την ανοιχτή ομοερωτοφοβική παρουσίαση αλλά και τις τάσεις για μια μη μονοδιάστατη και παραχαραγμένη περιγραφή του βίου και της δράσης των ομοφυλοφίλων. Ορισμένες αναπαραστάσεις προέρχονται από τις διασκευές για τ...
Διαβάστε περισσότερα...

Αρρενωπότητες και μύθοι
Το σίριαλ ο "Πατούχας" (ΕΡΤ1, 1984) δεν εκφράζει ένα ευκαιριακό πάρεργο στη δημιουργική πορεία του Αλέξη Δαμιανού, αλλά αποτελεί τον ελλείποντα κρίκο στη φιλμογραφία του και μια από τις πιο ιδιοσυγκρασιακές μεταγραφές του αφηγηματικού λόγου σε εικόνα. "Ο Πατούχας", «έργο μαθητείας» στα μυστήρια της ζωής, αποτελεί έκφραση ενός προσωπικού οράματος, καθώς ο Δαμιανός υπογράφει το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα ως σκηνοθέτης, ηθοποιός, παραγωγός και διασκευαστής του λογοτεχνικού έργου-πηγή. Πρόκειται για ένα (ανεπίδοτο) μνημείο του τηλεοπτικού μας πολ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΗΝΗ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ
Στην παρούσα μονογραφία επιχειρείται η ανίχνευση των σχέσεων του ελληνικού κινηματογράφου με το θέατρο. Πρόκειται για μια σχέση που διακατέχει ολόκληρη την ιστορία της ελληνικής οθόνης, από τη «Γκόλφω» (1914) του Μπαχατόρη έως το «Βυσσινόκηπο» (1999) του Κακογιάννη. Κατά τη συγγραφή της μελέτης, είχα κατά νου ως πιθανό αποδέκτη της έναν αναγνώστη-εραστή του ελληνικού κινηματογράφου και έναν εξειδικευμένο μελετητή, που θα αναζητούσε ερεθίσματα για παραπέρα ανίχνευση του ερευνητικού αντικειμένου. Έτσι αποπειράθηκα τη μείξη στοιχείων θεωρίας...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟ
Μια επιλεκτική συναγωγή μελετών και άρθρων - με ανανεωμένο μοντάζ (προσθαφαιρέσεις, συμπληρώσεις και προσθήκες, επικαιροποιήσεις και ανασυνθέσεις) αλλά και ένα σταθερό ερώτημα στο κέντρο των προσεγγίσεων: πώς επιτελείται η διαπεραίωση και ποιες σημασίες αποκτά το "ανάμεσα" και το "ενδιάμεσο"; Ανάμεσα στη σκηνή και την οθόνη, στον ηθοποιό στο θέατρο και τον κινηματογράφο· ανάμεσα στο κείμενο και τον ηθοποιό, ανάμεσα στο πρόσωπο και τον ρόλο, στο φύλο και τον ρόλο, στη γυναικεία και ανδρική ταυτότητα στο θέατρο και τον κινηματογράφο· ανάμεσα...
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΡΩΜΕΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ
"Έγινα ηθοποιός για να ανακαλύψω την απλή μαγεία άλλων φωνών που δεν ήταν σαν τη δική μου, για να δω πως είναι οι άλλοι άνθρωποι που μπαίνουν στο πετσί μου. Απ' το παρατηρητήριό μου αυτό, μετά από τόσα χρόνια, ανακάλυψα τη ζωή, το φόβο και το θάνατο". Αυτά σημείωνε ο Μίμης Φωτόπουλος και στην ανά χείρας μονογραφία ερευνάται, με σύγχρονα μεθοδολογικά εργαλεία, η καλλιτεχνική δημόσια ταυτότητα, στη σκηνή και στην οθόνη, του πρώτου Έλληνα εκφραστή του "σταρ σίστεμ". Στις σελίδες του βιβλίου, μέσα από την προσέγγιση τετρακοσίων παραστάσεων και...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΔΑΜΙΑΝΟΥ
Η συγκεκριμένη μελέτη, εστιάζοντας στα θιασαρχικά εγχειρήματα και τη δραματική παραγωγή του Αλέξη Δαμιανού, φέρνει σε πρώτο πλάνο μια υποφωτισμένη σήμερα δραστηριότητα ενός σημαντικού προσώπου στο χώρο του μεταπολεμικού θεάματος. Στην προσέγγιση της θεατρικής δραστηριότητας του Δαμιανού σχολιάζονται ζητήματα που σχετίζονται με τη θεατρική του παιδεία, τη μαθητεία του στο θίασο των «Ενωμένων Καλλιτεχνών» (και το προανάκρουσμά του υπό την επωνυμία το «Θέατρο του Λαού») και τη σύντομη συνεργασία του με το «Θέατρο Τέχνης». Γίνεται λόγος για το...
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ, ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΚΩΜΩΔΙΑ
Ο Κώστας Βουτσάς αποτελεί μια "ζωντανή ιστορία" του κωμικού είδους κατά την τελευταία εξηκονταετία και συγχρόνως μια συναρπαστική απόδειξη των δημιουργικών σταδίων της εξέλιξης ενός επιτυχημένου ηθοποιού στον τόπο μας. Διέπρεψε, είτε ως εκφραστής του "σταρ σίστεμ" για τους θιασώτες του εύπεπτου θεάματος είτε ως πρωταγωνιστής που έδωσε σχήμα στους ερμηνευτικούς κώδικες της κωμωδίας και της φάρσας, διαμορφώνοντας και έναν δικό του χαρακτηριστικό τύπο. Η μελέτη (. . .) προσεγγίζει την πολυετή καριέρα ενός χαρισματικού και ευρείας λαϊκής απήχη...
Διαβάστε περισσότερα...

ΡΩΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Αν παρακολουθήσει και μελετήσει κάποιος συστηματικά τις σχέσεις της ελληνικής σκηνής με τη ρωσική, σοβιετική και μετασοβιετική δραματουργία, θα πρέπει να θεωρήσει ως ουσιαστική τους αφετηρία την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα και να απαριθμήσει παραμέτρους και μηχανισμούς που συντελούν στις διαδικασίες πρόσληψης όσον αφορά τόσο τη συγκρότηση του δραματολογίου των θιάσων και των καλλιτεχνικών συνεργασιών, όσο και τις σκηνικές τύχες των συγγραφέων. Η αυτονόητα επίπονη και χρονοβόρα εύρεση και καταγραφή στοιχείων για περισσότερες από επτακ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ/ΠΛΑΝΑ - (ΑΠΟ) ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ (ΜΟΥ)
Το ανά χείρας βιβλίο είναι λιγότερο μελέτη και περισσότερο μια ιδιοσυγκρασιακή περιδιάβαση σε εικόνες από το ελληνικό σινεμά που, πριν μας στοιχειώσουν, κατοίκησαν εντός μας. Πολλές εικόνες μητέρων ακριβές εικόνες αγαθών και δύσκολων αισθημάτων. Εικόνες από τον δημοφιλή ελληνικό κινηματογράφο των δεκαετιών του '50 και του '60, τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο και το ρεύμα του Greek Weird Cinema. Ταινίες που φέρουν, μεταξύ άλλων, την υπογραφή του Μιχάλη Κακογιάννη, του Γιάννη Δαλιανίδη, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, του Παντελή Βούλγαρη, της Τώνι...
Διαβάστε περισσότερα...

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΣΕΧΟΦ
Oι σκηνικές και εκδοτικές τύχες του έργου του Αντόν Παύλοβιτς Τσέχοφ (1860-1904) στον ελληνικό χώρο έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο γιατί αφορούν έναν από τους πυλώνες του σύγχρονου θεάτρου με παγκόσμια επιρροή αλλά και διότι επιτρέπουν να μελετήσουμε την ανέλιξη του νεοελληνικού θεάτρου κατά τον 20ό και 21ο αιώνα, στον βαθμό που η δεξίωση των έργων του συγγραφέα και οι σκηνικές απαιτήσεις που αυτά εγείρουν εγγράφονται τόσο σε περιόδους κυριαρχίας του βεντετισμού όσο και κατά την εδραίωση του σκηνοθέτη ως καλλιτεχνικού ενορχηστρωτή ενό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΩΣ ΝΑΥΑΓΙΑ ΑΙ ΛΕΞΕΙΣ...
Η μελέτη προσεγγίζει τις μετα-γραφές των πεζογραφημάτων του Παπαδιαμάντη με προορισμό τη θεατρική σκηνή, την κινηματογραφική αίθουσα και τους τηλεοπτικούς δέκτες. Παρά τη συστηματική τεκμηρίωση όλων των θεατρικών, κινηματογραφικών και τηλεοπτικών θεαμάτων, βασικός μας στόχος υπήρξε να συνδεθεί το έργο του Παπαδιαμάντη με τις ανανεωτικές τάσεις και κατευθύνσεις που καθόρισαν άλλα πεδία της ελληνικής καλλιτεχνικής ζωής. Συγκεκριμένα, ο Παπαδιαμάντης αναδεικνύεται στον αντιπροσωπευτικότερο συγγραφέα προκειμένου να μελετηθεί ένα χαρακτηριστικό...
Διαβάστε περισσότερα...

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ
Στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες του παρόντος, όλο και πολλαπλασιάζονται οι αναφορές σε όρους όπως «άλλος», «διαφορετικός», «ξενοφοβία/ ξενοφιλία». Δεν είναι όμως μόνο ο επίκαιρος χαρακτήρας του θέματος που καθιστά ενδιαφέρουσα την προσέγγιση των όψεων του διαφορετικού, αλλά το διαρκές ερώτημα για την εύρεση της ταυτότητας. Η αναζήτησή της ετερότητας, της έλλειψης ομοιότητας κατά το είδος, την τάξη, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα, την εθνικότητα, κινείται, όσον αφορά στις επιστήμες των τεχνών του θεάτρου και του κινηματογράφου στον ελληνικό...
Διαβάστε περισσότερα...