ΜΗΤΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ

Ξέρετε το τέλος
Από την έκδοση των ποιημάτων μου τη νέα δεν λάθεψε, καθώς θ' ακούσεις, καμία μετρική ρίμα με κατάνυξη συστήθηκε στην ευκτική και υλικά σμιλεύτηκαν για λύρα του Ορφέα. Μα εσύ κραγιόν ενδύθηκες γι' αποστροφή μοιραία. Απ' το ερμάρι σου, λοιπόν, την έκδοσή μου πέτα, αφού στυγνά προτίμησες να φτύσεις τον ποέτα. [Από την έκδοση]...
Διαβάστε περισσότερα...

ΕΜΜΕΤΡΗ ΦΥΣΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΕΑΤΡΩΝ
"Τα γυαλιά: Πρώτη Πράξη": "Το μόνο σύνορο στο οποίο πιστεύω είναι τα γυαλιά σου. Δυο βιτρίνες που θολώνουν το φθινόπωρο. Θαμπάδα που σβήνει με το δάκρυ". Αυτή τα βγάζει. Τα σκουπίζει σ' έναν κόρφο, που σε λίγο θα μείνει γυμνός. (Από την έκδοση)...
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΡΧΗ ΔΙΚΑΙΟΥ
Από τις "τρεις θεότητες του νεωτερικού πανθέου" (ελευθερία - ισότητα - αλληλεγγύη), η τρίτη υπήρξε η λιγότερο καλότυχη. Συζητήσεις γύρω από το νόημα και τα όρια της ελευθερίας, το βάθος και το πλάτος της ισότητας, δεν έλειψαν ποτέ. Όμως, η αλληλεγγύη παρέμεινε η αφανής πτυχή του τριπτύχου, σκιώδης για τη φιλοσοφία, την πολιτική θεωρία ή τη νομική επιστήμη. Τις λίγες, δε, φορές που η σιωπή γύρω από την έννοια λύεται, τούτο συμβαίνει με την πρόσληψή της είτε ως απλού φυσικού αισθήματος (κάτι εν ολίγοις, αδιάφορο για την έννομη συμβίωση) είτ...
Διαβάστε περισσότερα...

ΞΑΝΑΠΙΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΝΗΜΑ
Στη σοσιαλιστική παράδοση συναντούμε συχνά μια οξεία κριτική του κυρίαρχου δημοκρατικού λόγου. Εξίσου συχνά, ο σοσιαλισμός προτάθηκε ως η πιο ευρεία δημοκρατία που θα γνώριζε ποτέ ο κόσμος. Τι συμβαίνει εδώ; Είναι, άραγε, η δημοκρατία ένα απλό νομιμοποιητικό μακιγιάζ για το "δεσποτισμό του εργοστασίου"; Μήπως η νομιμοποιητική της ισχύς βασίζεται στο ότι, αντίθετα, εγκλείει κάτι άξιο λόγου, του οποίου ο σοσιαλισμός αποτελεί και το μόνο δυνατό διάδοχο; Τι γίνεται όταν οι περιεκτικές προϋποθέσεις της δημοκρατίας βρίσκονται σε άκρα αναντιστοιχ...
Διαβάστε περισσότερα...